filmov
tv
ASD-11.Χειμώνες (Feat. Άτοπος,Ένοπλος)
Показать описание
Παραγωγή: Άνευ Λόγου
Σχέδιο: Χριστίνα
Artwork: Jerry
Master: Ένοπλος
Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο
Στίχοι:
"Μαύρος έρωτας τον παίδευε όλη νύχτα
Ότι ξόδεψε τα μάζευε αιώνες
Το πρωί μια ευχή κρατούσε μες στα νύχια
Να μην έρθουν οι επόμενοι Χειμώνες"
Άτοπος
Απ' όσο σε ξέρω, και δε σε ξέρω και λίγο, ας μη γελιόμαστε,
Πέφτεις στον πειρασμό να μ' ακούσεις, να μη χανόμαστε
Και δε γράφεις, δε μου γράφεις, δεν ηχογραφείς
Μα είσαι ο αγαπημένος μου mc της Γης κι ας μην υπάρχεις
Έχω ένα μισοτελειωμένο κουπλέ σου μες στο κουτί μου
Σαν τα μούτρα μου ακριβώς, στο ίδιο στυλ μου
Στην απώλεια του στυλ δηλαδή,η αισθητική μου ακριβώς
Χρέωσέ μου τα γιατί κι όχι τα πως
Σκότος και φως τρεμοπαίζουν στα δυο μου βλέφαρα
Σα σταγόνες μπόρας η οποία ξεσπά ανεξέλεγκτα
Απ' το δώμα της Καλλιθέας, κεραίες παλιές και φέρετρα, πανύψηλα, ζεστά μ' άτομα ψεύτικα
Έξω μεγαλοπρέπεια, σπίτι δέρνει τη μητέρα κι έπειτα το γιο, γιατί έτσι πάει η οικογένεια
Από το μεγαλύτερο ψάρι στο πιο μικρό, όπως στο χωριό
Σκύλο για τη γάτα, γάτα για τον ποντικό
Ανώριμοι και γερασμένοι εδώ ακούστε
Κι αν ακούς αυτό το γράμμα πες: "Μαλάκα Χάρη που 'σαι;"
Και που 'σαι... το στείλεις ή όχι, καμιά ουσία
Απλά ας έχουμε για μια στιγμή την ίδια απορία
Απλά...
Δε σωφρονίστηκα στα σωφρονιστικά σας ιδρύματα, ζω για το χαβαλέ, ζω για το τίποτα
Να ξες πως έχω κάτι κρυμμένα πεζογραφήματα, αν κάτι πάει στραβά και φύγω εξίσου για το τίποτα
Αυτό το τίποτα...
Αυτά τ' ανείπωτα, αυτοί κόβουν στο μοντάζ κι εμείς στη μίξη τα καλύτερα
Σαν σήμερα ακριβώς δεν έχει γίνει τίποτα, σα σήμερα όμως φέτος έτυχε και σε θυμήθηκα
Λες να τιμάω αυτή τη μέρα από του χρόνου;
Λες να γλιστρήσω λίγο πριν την κόψη της λαιμητόμου;
Άσε τα bro, τα μωρό μου, τα σούξου μούξου,
Είσαι κομμάτι του εαυτού μου,είμαι κομμάτι του εαυτού σου
Είτε το θέλουμε, είτε όχι, λοιπόν να 'μαστε
Κι ελπίζω να μη μ' έχεις ξανακούσει απ' όταν σπάσαμε
Μα απ' όσο σε ξέρω, και δε σε ξέρω και λίγο, δε γελιόσουνα
Θεωρητικά είμαι εκεί που φανταζόσουνα
Να παίζω σε πλατείες με άτομα που καθόσουνα και άκουγες,και συνεπώς κι εγώ τα άκουγα
Οπότε σου χρωστάω ένα συγγνώμη για τα lives που θα 'ρχόσουνα
Κι εγώ πάλι στα χάλασα
Ένοπλος
Που να με βρίσκω απο λάθη
Όσο μου λες πως κάτι άλλο δεν υπάρχει λέω "δεν θα 'ρθει στα σίγουρα"
Μα εδω που ζω μέλλον δεν θα χει κανείς μας
Άσε με να το ξέρω καλύτερα
Στην χώρα του θανάτου
Εδώ που επιβιώνουνε μισώντας για την ζωή κάποιου άλλου
Κι ο κάθενας την μοναδικότητα του
Δεν είχε δουλειά για να κοιτάει την δουλειά του
Πόσο χαρούμενοι όλοι και σκατά στ' αφεντικά του
Μάλλον με ξέχασε,όπως τον ξέχασε η γειτονιά του
Απο τη μία μακριά κι αγαπημένοι
Κι απ' την άλλη μισεί πιο συχνά όσους έρχονται κοντά του
Σήμερα είχε τα δικά του,πες δεν τα 'μαθες
Έπαιζα με μισά πνευμόνια μα στην άλλη μισή ανάσα μου θάφτηκες
Που ήσουν; Γιατί χάθηκες;
Μάλλον ήσουνα κι εσυ απ' αυτούς που βάλθηκες
Ένα βήμα πιο κοντά και τσάμπα κείμενα,όσο εκεί έμενα
Τουλάχιστον μπορείς να πεις πως εχω κάνει κι εγω το δικό μου
Είπαμε φωτιά στα τμήματα
Κι όχι να κάψει κάθε τμήμα γενικά απ' το μυαλό μου...
Άλλη κουβέντα το αν θέλω να υπάρχω
Μιλήσαμε αρκετά γι' αυτό ξέχασα πως να γράφω
Έχει περάσει ο καιρός για να το ψάχνω
Ένα βήμα που το σκέφτομαι κι ένα για όσα ήθελα να κάνω
"Τον φυσάει,και σκορπάει το άρωμα του
Τον χαιδεύει,και τα χρώματα του σβήνει"
ASD
Και τα χρώματα του σβήνει απ' τον καμβά του
Αφήνει μόνο μαύρο σε μια απόχρωση θανάτου
Πόσο μοιάζει στη σκιά του που κρατάει συντροφιά στη μοναξιά του
Όσο ο άνεμος φυσάει και σκορπάει τ' άρωμα του
Σέρνοντας το στην πλάτη του για αιώνες
Μέχρι να γίνουν ένα κάτω απο βροχής σταγόνες
Σ' ένα τζάμι να κυλάνε σαν μελαγχολίας εικόνες
Μέσα άνοιξης και γράφει τους "Χειμώνες"
Πως να μην είναι όπως συνήθως;
Πως ν' αγγίξει την σιωπή σου κάθε στίχος;
Το τελευταίο κομμάτι λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος
Τα λόγια που ακούει μόνο ο τοίχος
Ένα πρόσωπο που χάνεται στο πλήθος
Και μια φωνή μες στη βαβούρα
Τόσα χρόνια στο κουκούλι,ώρα να γίνει πεταλούδα
Περάσανε τα όμορφα,απλά πόνα και τραγούδα
Απλά κύλα αφού κατέληξες νερό κάτω απο ρόδες αμαξιών σε μια λακούβα
Άνοιξε τα παντζούρια να χωρέσει όλη η νύχτα σε δυο κάδρα
Ένα μπουκάλι,μια ψυχή,ένα κρεβάτι,όλα άδεια...
Λίγο φως πορτοκαλί απο μια λάμπα
Χρωματίζει ένα δρόμο φτάνοντας ως τη ντουλάπα
Με μια ταινίας αύρα
Ανέβασε τον πόνο λίγο πιο ψηλά,μία οκτάβα
Να ακούγονται οι κραυγές όλων όσων κολυμπάνε μες στη λάβα
Πλησιάζει προς το μέρος του η βασίλισσα στα μαύρα
Μα δεν μοιάζει με σκάκι
Δίχως καμία στρατηγική μία συζήτηση στο τέταρτο παγκάκι
Στο κλασσικό παρκάκι που κατέληξε ερείπιο
Μα ο αλληγορισμός δεν κάνει τον ρεαλισμό πιο ήπιο
Φεύγει,παρατάει την καρδιά του σ' ένα διάδρομο
Είναι ζωή ή τέχνη,η τέχνη δε σηκώνει διάλογο
Ένας στίχος,παλιός,παραλλαγμένος στο ανάποδο
Άσε με να σε μισήσω γι ακόμα ενα εξάλεπτο...
Σχέδιο: Χριστίνα
Artwork: Jerry
Master: Ένοπλος
Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο
Στίχοι:
"Μαύρος έρωτας τον παίδευε όλη νύχτα
Ότι ξόδεψε τα μάζευε αιώνες
Το πρωί μια ευχή κρατούσε μες στα νύχια
Να μην έρθουν οι επόμενοι Χειμώνες"
Άτοπος
Απ' όσο σε ξέρω, και δε σε ξέρω και λίγο, ας μη γελιόμαστε,
Πέφτεις στον πειρασμό να μ' ακούσεις, να μη χανόμαστε
Και δε γράφεις, δε μου γράφεις, δεν ηχογραφείς
Μα είσαι ο αγαπημένος μου mc της Γης κι ας μην υπάρχεις
Έχω ένα μισοτελειωμένο κουπλέ σου μες στο κουτί μου
Σαν τα μούτρα μου ακριβώς, στο ίδιο στυλ μου
Στην απώλεια του στυλ δηλαδή,η αισθητική μου ακριβώς
Χρέωσέ μου τα γιατί κι όχι τα πως
Σκότος και φως τρεμοπαίζουν στα δυο μου βλέφαρα
Σα σταγόνες μπόρας η οποία ξεσπά ανεξέλεγκτα
Απ' το δώμα της Καλλιθέας, κεραίες παλιές και φέρετρα, πανύψηλα, ζεστά μ' άτομα ψεύτικα
Έξω μεγαλοπρέπεια, σπίτι δέρνει τη μητέρα κι έπειτα το γιο, γιατί έτσι πάει η οικογένεια
Από το μεγαλύτερο ψάρι στο πιο μικρό, όπως στο χωριό
Σκύλο για τη γάτα, γάτα για τον ποντικό
Ανώριμοι και γερασμένοι εδώ ακούστε
Κι αν ακούς αυτό το γράμμα πες: "Μαλάκα Χάρη που 'σαι;"
Και που 'σαι... το στείλεις ή όχι, καμιά ουσία
Απλά ας έχουμε για μια στιγμή την ίδια απορία
Απλά...
Δε σωφρονίστηκα στα σωφρονιστικά σας ιδρύματα, ζω για το χαβαλέ, ζω για το τίποτα
Να ξες πως έχω κάτι κρυμμένα πεζογραφήματα, αν κάτι πάει στραβά και φύγω εξίσου για το τίποτα
Αυτό το τίποτα...
Αυτά τ' ανείπωτα, αυτοί κόβουν στο μοντάζ κι εμείς στη μίξη τα καλύτερα
Σαν σήμερα ακριβώς δεν έχει γίνει τίποτα, σα σήμερα όμως φέτος έτυχε και σε θυμήθηκα
Λες να τιμάω αυτή τη μέρα από του χρόνου;
Λες να γλιστρήσω λίγο πριν την κόψη της λαιμητόμου;
Άσε τα bro, τα μωρό μου, τα σούξου μούξου,
Είσαι κομμάτι του εαυτού μου,είμαι κομμάτι του εαυτού σου
Είτε το θέλουμε, είτε όχι, λοιπόν να 'μαστε
Κι ελπίζω να μη μ' έχεις ξανακούσει απ' όταν σπάσαμε
Μα απ' όσο σε ξέρω, και δε σε ξέρω και λίγο, δε γελιόσουνα
Θεωρητικά είμαι εκεί που φανταζόσουνα
Να παίζω σε πλατείες με άτομα που καθόσουνα και άκουγες,και συνεπώς κι εγώ τα άκουγα
Οπότε σου χρωστάω ένα συγγνώμη για τα lives που θα 'ρχόσουνα
Κι εγώ πάλι στα χάλασα
Ένοπλος
Που να με βρίσκω απο λάθη
Όσο μου λες πως κάτι άλλο δεν υπάρχει λέω "δεν θα 'ρθει στα σίγουρα"
Μα εδω που ζω μέλλον δεν θα χει κανείς μας
Άσε με να το ξέρω καλύτερα
Στην χώρα του θανάτου
Εδώ που επιβιώνουνε μισώντας για την ζωή κάποιου άλλου
Κι ο κάθενας την μοναδικότητα του
Δεν είχε δουλειά για να κοιτάει την δουλειά του
Πόσο χαρούμενοι όλοι και σκατά στ' αφεντικά του
Μάλλον με ξέχασε,όπως τον ξέχασε η γειτονιά του
Απο τη μία μακριά κι αγαπημένοι
Κι απ' την άλλη μισεί πιο συχνά όσους έρχονται κοντά του
Σήμερα είχε τα δικά του,πες δεν τα 'μαθες
Έπαιζα με μισά πνευμόνια μα στην άλλη μισή ανάσα μου θάφτηκες
Που ήσουν; Γιατί χάθηκες;
Μάλλον ήσουνα κι εσυ απ' αυτούς που βάλθηκες
Ένα βήμα πιο κοντά και τσάμπα κείμενα,όσο εκεί έμενα
Τουλάχιστον μπορείς να πεις πως εχω κάνει κι εγω το δικό μου
Είπαμε φωτιά στα τμήματα
Κι όχι να κάψει κάθε τμήμα γενικά απ' το μυαλό μου...
Άλλη κουβέντα το αν θέλω να υπάρχω
Μιλήσαμε αρκετά γι' αυτό ξέχασα πως να γράφω
Έχει περάσει ο καιρός για να το ψάχνω
Ένα βήμα που το σκέφτομαι κι ένα για όσα ήθελα να κάνω
"Τον φυσάει,και σκορπάει το άρωμα του
Τον χαιδεύει,και τα χρώματα του σβήνει"
ASD
Και τα χρώματα του σβήνει απ' τον καμβά του
Αφήνει μόνο μαύρο σε μια απόχρωση θανάτου
Πόσο μοιάζει στη σκιά του που κρατάει συντροφιά στη μοναξιά του
Όσο ο άνεμος φυσάει και σκορπάει τ' άρωμα του
Σέρνοντας το στην πλάτη του για αιώνες
Μέχρι να γίνουν ένα κάτω απο βροχής σταγόνες
Σ' ένα τζάμι να κυλάνε σαν μελαγχολίας εικόνες
Μέσα άνοιξης και γράφει τους "Χειμώνες"
Πως να μην είναι όπως συνήθως;
Πως ν' αγγίξει την σιωπή σου κάθε στίχος;
Το τελευταίο κομμάτι λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος
Τα λόγια που ακούει μόνο ο τοίχος
Ένα πρόσωπο που χάνεται στο πλήθος
Και μια φωνή μες στη βαβούρα
Τόσα χρόνια στο κουκούλι,ώρα να γίνει πεταλούδα
Περάσανε τα όμορφα,απλά πόνα και τραγούδα
Απλά κύλα αφού κατέληξες νερό κάτω απο ρόδες αμαξιών σε μια λακούβα
Άνοιξε τα παντζούρια να χωρέσει όλη η νύχτα σε δυο κάδρα
Ένα μπουκάλι,μια ψυχή,ένα κρεβάτι,όλα άδεια...
Λίγο φως πορτοκαλί απο μια λάμπα
Χρωματίζει ένα δρόμο φτάνοντας ως τη ντουλάπα
Με μια ταινίας αύρα
Ανέβασε τον πόνο λίγο πιο ψηλά,μία οκτάβα
Να ακούγονται οι κραυγές όλων όσων κολυμπάνε μες στη λάβα
Πλησιάζει προς το μέρος του η βασίλισσα στα μαύρα
Μα δεν μοιάζει με σκάκι
Δίχως καμία στρατηγική μία συζήτηση στο τέταρτο παγκάκι
Στο κλασσικό παρκάκι που κατέληξε ερείπιο
Μα ο αλληγορισμός δεν κάνει τον ρεαλισμό πιο ήπιο
Φεύγει,παρατάει την καρδιά του σ' ένα διάδρομο
Είναι ζωή ή τέχνη,η τέχνη δε σηκώνει διάλογο
Ένας στίχος,παλιός,παραλλαγμένος στο ανάποδο
Άσε με να σε μισήσω γι ακόμα ενα εξάλεπτο...
0:05:31
ASD-11.Χειμώνες (Feat. Άτοπος,Ένοπλος)
0:03:09
11.Ένοπλος - Ο τελευταίος αγώνας(Σύμμ. Ravvon,Μέλλοντας)
0:03:15
ASD-10.Ίσως,κάποτε τα πούνε οι ψυχές μας
0:03:14
Ακόνιτος & Ένοπλος - Συμ(πτώση)
0:02:38
Nello & Ένοπλος - Αφηρημένο έργο
0:03:34
ASD-8.Σπείρες (Feat. Pawaksskii)
0:03:13
13.Ένοπλος - πέφτουνε σε παγίδες(Συμμ. Θλιμμένος ήρωας)
0:03:59
07.Ένοπλος - Ή ζωή που σου χαρίσανε
0:04:13
ASD,Φυγάς,Σέρλοκ-Όταν η μέρα τελειώνει
0:02:56
ASD-7.Άσπρο πέπλο (Feat. Κάποιος Λείπει)
0:03:43
Άτοπος & Devs - Κάποιες Φορές
0:04:06
Λούπες Μοτίβα: Ωκεανός feat Devs
0:02:09
ASD-4.Βιαστικοί περαστικοί
0:02:15
Ένοπλος - Μάλλον
0:02:41
ASD-12.Δύστεχνο (Outro)
0:03:02
Λούπες Μοτίβα- Ιβίσκοι feat.Yuna
0:03:28
ASD-6.Bratan (Feat. Sponty)
0:03:54
ASD-5.Άδειο Αστικό
0:02:46
ASD-2.Memento mori
0:01:43
Mayaken - Είναι κύκλος
0:01:41
Paranoik 02 - KAPSIMO |Prod.Exciled|
0:04:17
Λούπες Μοτίβα- Εσπέρες feat. Άχρωμο
0:02:38
Εν λευκώ, Mayaken - Μαύρο
0:04:37
LUBAT / ASD / ΣΙΛΕ / ΤΣΙΦ / YUNA - Μέτρα πτώσεις
Комментарии