Άτοπος & Devs - Κάποιες Φορές

Στίχοι - Άτοπος
Από το project : "Ars Moriendi"
Κάποιες φορές θυμάμαι...
Τις υπόλοιπες παλεύουμε με νύχια και με δόντια να ξεχνάμε...

[konstantinosvrettos]

Καποιες φορες κλεινω τα ματια και σε βλεπω στο δωματιο
σ'ανακληση εγω και το παραθυρο
σ'ανασταση δεν πιστευω κι ας ζω το μετα θανατων στο τωρα
και μαλλον δεν θα παμε μαζι οζορα
απ'οτι φαινεται και φαινεται χειροτερα απο περσυ
2 μηνες που κοιμαται ο Νικολης, 2 μηνες που γινομαι φεσι
δεν μαρεσει, δεν ξυπναει οταν το σπρωχνω

Καποιες φορες δεν αρχιζω οτι τελειωνω
και τελειωνω οτι αρχιζω, ποσο δεν λειπεις ποσο λειπω
ποσο βαριεμαι αστερια να μετρησω, ενα παιδι μετραει καστρα
καθως σνιφαρει το χωμα με το οποιο τα'χε χτισει στη λιακαδα
λες να τα΄χε χτισει τσαμπα ή λες να μην ειχε λιακαδα
λεω πως ζουνε ολοι οι δικοι μου, οτι ειναι πλακα
πως φυγαν καπου για παντα
κι εχω το χιουμορ να δεχτω μολις τελειωσει οτι το'παιξαν γαμάτα

Καποιες φορες θυμαμαι,
τις υπολοιπες παλευουμε με νυχια και με δοντια να ξεχναμε
ειναι καποιες φορες που παμε μια βολτα και δεν γυρναμε
καποιες φορες καποιες το αρωμα σου φορανε
κι οπου να'ναι παει τρεις
σαλπαραμε χωρις πανια σα νεογεννητα σε τρυπια αγκαλια
κι αφου δεν αλλαξα μυαλα ακομη
μενω σε μονοκατοικια πια τωρα δεν εχω καν μπαλκονι

Καποιες φορες θυμαμαι τοσα να σου πω μα δεν τα λεω,
κι αδυνατο να γραψω κατι ωραιο
το λαθραιο μου συναισθημα, τα ποσα εχασα απ'οσα ανεβαλα
στα τελευταια 2 λαηβ νοσηλευτηκα
ο θαλαμος ηταν καταρα που τον εβγαλα
μαγισσες τα σκουποξυλα πετουν μετα τις εντεκα
στις δωδεκα η οξυνη βροχη τις καταπινει
και πεφτουνε στην ασφαλτο κι ετσι η μαγεια ληγει.

Καποιες φορες θυμαμαι τοσα να σου πω
μα τα ξεχναω απο εγωισμο, σκεφτομαι να μην ενοχλω
μα ισως, απλα με σκιαζει το να ενοχληθω,
απτο κενο αναμεσα μας που πεφτεις ή πεφτω εγω
ενα κενο που τωρα μοιαζει με γκρεμο με τα χρονια
χρονια μου αγυριστα και στρεσσογονα, που περασατε
ειμαι ο ιδιος μαλακας δεν με αλλαξατε
απλα με προσαρμοσατε στο ''φατους πριν στο κανουνε''
ειναι επιβιωση λιγοι θα καταλαβουνε
πως θελει τεχνη ακομα και το να πεθανουνε
η τεχνη του θανατου, ε αυτο ειναι που κανουμε,
αυτο ειναι βασικα οτι προλαβαμε

Καποιες φορες θυμαμαι τοσα να σου πω
κατι βραδιες που΄χα ξεμεινει απο τσιγαρα, απο καρδια, μυαλο, αλκοολ, φαΪ
μα σε θυμομουν κατα τ'αλλα, κι αυτο καποιες φορες ηταν τα παντα.

[quitacetconsentit]

Μα σε θυμόμουν κατά τ' άλλα και αυτό κάποιες φορές ήταν τα πάντα.

[chrisezek]

"Ειναι επιβίωση λιγοι θα καταλάβουνε...πως θελει τεχνη ακομα και το να πεθανουνε...
Η τεχνη του θανατου...ε αυτο ειναι αυτο που κανουμε!
Αυτο ειναι βασικα ο, τι προλαβαμε..."
Χαρούλη μην σταματησεις αυτο που κανεις ποτε. Τουλαχιστον οι ετσι οι φωνες που θα ακουμε θα ειναι ομορφες. Κι ο νοών νοειτω...Προσωπικα σε ευχαριστω απο καρδιας. Κουραγιο.
(Υ.Γ.: Είσαι πολυ μάγκας που το εβγαλες και ως αυτούσιο κομματι. Οπως και να εχει ομως το Ars Moriendi θα εξακολουθει να παιζει στο ριπιτ. Βιβα.)

[Nikos_Kounalis]

Κάποιες φορές θυμάμαι τόσα να σου πω,
Μα τα ξεχνώ από εγωισμό,
Σκέφτομαι να μην ενοχλώ
Μα ίσως απλά με σκιάζει το να ενοχληθώ
Απ το κενό ανάμεσα μας,
Που πέφτεις ή πέφτω εγώ.

[ΑντώνηςΚαλαριδης]

Κάποιες φορές θυμάμαι τόσα να σου πω....

[xristina.k]

Κάποιες φορές θυμάμαι τόσα να σου πω
μα τα ξεχνάω απο εγωισμό, σκέφτομαι να μην ενοχλώ μα ίσως, απλά με σκιάζει το να ενοχληθώ.

[distresss]

κάποιες Φορές κλείνω τα μάτια και σε βλέπω στο δωμάτιο ...

[Akiraak]

Καποιες φορες θυμαμαι τοσα να σου πω κατι βραδιες που΄χα ξεμεινει απο τσιγαρα, απο καρδια, μυαλο, αλκοολ, φαΪ
μα σε θυμομουν κατα τ'αλλα, κι αυτο καποιες φορες ηταν τα παντα.