filmov
tv
Εμπαθής - Απ' το λίγο στο πολύ

Показать описание
Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:
Δίνω αυτό που δίνω κι αν δε σου 'ναι αρκετό, πήγαινε αλλού κι εκτίμα το μηδενικό.
Πια με το στανιό μ' όλους δε κάνουμε χωριό, δεν έχω το τέλειο, έχω το αληθινό.
Το βλέμμα και το κούτελο ακόμα καθαρό, το σόι μου διδάσκει λεβεντιά και σεβασμό.
Ξεκινάμε το χορό στο μερακλίκι, πότε είμαστε στα βουνά αετοί και πότε λύκοι, λίγοι.
Κι όμως πάντα ενωμένοι, πάντα με τους όρκους της Οικογένειας ζωσμένοι, σωστά εκπαιδευμένοι.
Οι παρεξηγημένοι αντάμηδες, μας τη βγήκες πούστικα και χάρηκες πριν να τιμωρηθείς.
Πόσο χαμηλά θα πέσεις λίγο να φανείς; Έλα απ' τα λημέρια μας να πάρεις μπόι ανδρικής.
Τιμής, περήφανοι χωριάτες, ταπεινοί, πενιά, κοψίδι και κρασί για να τη δεις λίγο λεβέντικα ρε!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν:
Λίγο το κρασί, λίγο η πενιά, λίγο η λεβεντιά...Ωχ! Αμάν.
Λίγο το μαράζι, λίγο το ποτήρι μου να σπάσω στον καημό...Ωχ! Αμάν.
Έχουν χαθεί οι παλληκαράδες απ' την πιάτσα, τώρα κάθε παιδάκι της μαμάς πουλάει γκάνγκστα στυλ.
Όπα ρε μεγάλε με τ' αλήτικο προφίλ! Δώσε μια προσγείωση στην γην, θα φτάσω τους λεμέδες στο.
Αμήν, έτσι για να γουστάρω, κι αφού περνάω φίνα με τ' αλάνια μου ραπάρω.
Πίνω και τρατάρω τους επισκέπτες μου, εσείς με τις ρακέτες σας, εγώ με τις μπερέτες μου.
Στα βούνια οι κλέφτες μου, μου είπανε πως κάνουν χαλασμό, οργανώνουν τον ξεσηκωμό κι ετοιμάζομαι.
Νοιάζομαι ρε μόρτη για τα πάτρια εδάφη, θα βρούνε μπελά οι προδότες από το σινάφι μου.
Για την ανάγκη μου και μόνο να τιμήσω τους προγόνους μου λυσσάω, πιστεύω στον Θεό.
Κι ούτε που πάω βήμα πίσω, λεύτερος θα ζήσω ή λεύτερος στη γη θα ακουμπήσω να ηρεμήσω...
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν:
Λίγο η ανδρεία, λίγο η τιμή, λίγο η ψυχή...Ωχ! Αμάν.
Λίγο η ιστορία, λίγο η Ελλάς, λίγο η υπερηφάνεια μας...Ωχ! Αμάν.
Στίχοι:
Δίνω αυτό που δίνω κι αν δε σου 'ναι αρκετό, πήγαινε αλλού κι εκτίμα το μηδενικό.
Πια με το στανιό μ' όλους δε κάνουμε χωριό, δεν έχω το τέλειο, έχω το αληθινό.
Το βλέμμα και το κούτελο ακόμα καθαρό, το σόι μου διδάσκει λεβεντιά και σεβασμό.
Ξεκινάμε το χορό στο μερακλίκι, πότε είμαστε στα βουνά αετοί και πότε λύκοι, λίγοι.
Κι όμως πάντα ενωμένοι, πάντα με τους όρκους της Οικογένειας ζωσμένοι, σωστά εκπαιδευμένοι.
Οι παρεξηγημένοι αντάμηδες, μας τη βγήκες πούστικα και χάρηκες πριν να τιμωρηθείς.
Πόσο χαμηλά θα πέσεις λίγο να φανείς; Έλα απ' τα λημέρια μας να πάρεις μπόι ανδρικής.
Τιμής, περήφανοι χωριάτες, ταπεινοί, πενιά, κοψίδι και κρασί για να τη δεις λίγο λεβέντικα ρε!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν:
Λίγο το κρασί, λίγο η πενιά, λίγο η λεβεντιά...Ωχ! Αμάν.
Λίγο το μαράζι, λίγο το ποτήρι μου να σπάσω στον καημό...Ωχ! Αμάν.
Έχουν χαθεί οι παλληκαράδες απ' την πιάτσα, τώρα κάθε παιδάκι της μαμάς πουλάει γκάνγκστα στυλ.
Όπα ρε μεγάλε με τ' αλήτικο προφίλ! Δώσε μια προσγείωση στην γην, θα φτάσω τους λεμέδες στο.
Αμήν, έτσι για να γουστάρω, κι αφού περνάω φίνα με τ' αλάνια μου ραπάρω.
Πίνω και τρατάρω τους επισκέπτες μου, εσείς με τις ρακέτες σας, εγώ με τις μπερέτες μου.
Στα βούνια οι κλέφτες μου, μου είπανε πως κάνουν χαλασμό, οργανώνουν τον ξεσηκωμό κι ετοιμάζομαι.
Νοιάζομαι ρε μόρτη για τα πάτρια εδάφη, θα βρούνε μπελά οι προδότες από το σινάφι μου.
Για την ανάγκη μου και μόνο να τιμήσω τους προγόνους μου λυσσάω, πιστεύω στον Θεό.
Κι ούτε που πάω βήμα πίσω, λεύτερος θα ζήσω ή λεύτερος στη γη θα ακουμπήσω να ηρεμήσω...
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν:
Λίγο η ανδρεία, λίγο η τιμή, λίγο η ψυχή...Ωχ! Αμάν.
Λίγο η ιστορία, λίγο η Ελλάς, λίγο η υπερηφάνεια μας...Ωχ! Αμάν.
Комментарии