Ξίφης & Εμπαθής - Το πράμα που δίνω [2018]

Показать описание

Ενόργανο
Στίχοι:

Ξίφης
Πάντα ειλικρινά και ντόμπρα, τα λόγια είναι μαχαίρι στη καρδιά όταν μιλάς έξω απ' τα δόντια.
Η αλήθεια σε πονάει γιατί έχεις συνηθίσει στο να κρύβεσαι πίσω απ' αυτή για χρόνια, λεβέντικα κι αντρίκια.
Θ' αντιμετωπίσουμε τώρα την κάθε στεναχώρια, δε με ρίχνει η κάθε μαλακία που θ' ακούσω απ' τον καθένα.
Και ούτε θα γίνω ένα με κακόβουλα κωθώνια! Έχω τον κύκλο μου και θα περιοριστώ μέσα σ' αυτόν γιατί.
Έχω ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ, που σέβομαι και προσπαθώ όσο μπορώ καλλίτερος να γίνομαι.
Με τον καιρό, για τους υπόλοιπους που δεν έχουν να πουν κάτι καλό, δε θα 'μαι εδώ!
Για όσους δεν έχουνε μάθει να εκτιμούν, δε θα 'μαι εδώ, για όσους που τη μύτη τους ψηλά κρατούν.
Δε θα 'μαι εδώ, γι' αυτούς που λάθη έχουν κάνει και αρνούνται το να το παραδεχτούν, δε θα 'μαι εδώ.
Θα 'μαι εδώ μόνο για 'κεινους, που σέβονται τον διπλανό τους όσο και τον εαυτό τους, δηλαδή.
Σέβομαι λίγους και καλούς, είμαι πάντα ο εαυτός μου, δηλαδή ό,τι ακούς! Θα το 'κανα για πάρτη μου.
Ακόμα και χωρίς κοινό γιατί η αγάπη δε μετριέται μ' αριθμούς!
Είναι αγάπη τώρα 15 χρόνων, την αγάπη μου τώρα σ' όλους αυτούς!

Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Επιδιώκω την ποιότης στο πράμα που δίνω,
και τους καλούς παραγωγούς που μ' αυτούς αδερφός θα γίνω.
Όπως κρίνομαι γι' αυτό που κάνω εγώ, έτσι και κρίνω,
εκμεταλλεύομαι τον χρόνο κι ευκαιρίες δεν αφήνω!

Εμπαθής
Κρατώ στα δύσκολα δόντια σφιχτά και την αναπνοή μου, απόσταση από βλάκες, δε τους θέλω μαζί μου.
Είμαι εγώ και οι δικοί μου, άνθρωποι και κανόνες, οι άγραφοι μας νόμοι και οι ντόμπρες κουβέντες.
Βγάζω απ' τη φάση που 'χω χτίσει λεβέντες με το κιλό, ανεβαίνω βήμα-βήμα αλλά, δε προκαλώ!
Δε ξεχνώ από σεβασμό, ούτε από ξήγα, δε με νοιάζουν τα πολλά γιατί πολλά έκανα και με τα λίγα.
Κι αυτό για 'κεινους που μου 'ταξαν τη χλίδα από εταιρίες, είμαστε πολύ χωριάτες για τέτοιες μαλακίες.
Φτιάχνω μόνος ευκαιρίες με τ' αλάνια μου, έχω λίγο κάτω απ' το Θεό την περηφάνια μου, δε τη ρίχνω.
Για τις μούφες, ούτε και για κάτι πούστρες που 'χουν πλάτες να φανούμε, μ' αθέμιτα μέσα που εμείς μισούμε.
Δε θα μπούμε, ούτε θα βγούμε από την θύρα την ίδια, άλλοι διαλέγουν κατηφόρες που δε θέλουν αρχίδια!
Στέκω ακόμα αγέρωχα, δε σε προτιμώ πιτσιρίκο γιατί ό,τι ζεις το 'χω ζήσει, γι' αυτό στον γέροντα.
Είμαι δίπλα, γράφω μονάχα αυτά που είδα, αλλά ξέρω κι από λάθη που δεν είχα κατά νου...