filmov
tv
Εμπαθής - Τα καταφέρνουμε και μόνοι μας!

Показать описание
Ενόργανο [Χύμα κουπλέ]
Στίχοι:
Στα πιο μεγάλα σ' αγαπώ έμαθα να κλείνω τα ώτα μου και στις μεγάλες υποσχέσεις την πόρτα μου.
Οι περσότερες αγγελικές μορφές βγήκαν διαβόλοι και οι πιο σεμνές φιγούρες στα σκοτάδια γυμνοί κώλοι.
Δεν βρήκα στην πόλη λεύτερο πνεύμα, μυαλό ξυράφι, μόνο αφεντικά και δούλους σ' ένα βρώμικο σινάφι.
Ένας κύκλος η ζωή είναι είδα με τα ίδια λάθη αφού η γνώση για το φως όλως τυχαίως κάπου εχάθη!
Είν' η νιότη μονοπάτι της νυκτός δίχως λαμπτήρες, που θα 'πρεπε να ΄χει και φωτιές και πυροσβεστήρες.
Οι σκέψεις στείρες στον εγκέφαλο και διόλου φαντασία, τα πληκτρολόγια κι οι οθόνες δεν είναι παιδεία.
Η κοινωνία με τα βιβλία παίζει περίεργο κρυφτό, ενώ τα φυλά, τα κρύβει κιόλας, όπως στο Βατικανό.
Κι αφού τσ' αρέσουν τα παιχνίδια παίζει και κυνηγητό, μ' αυτούς που βρήκαν τις κρυψώνες μες στον καιρό.
Και αντί αυτών 'βαλαν σε κάθε χέρι από 'να κινητό, που δεν έχει απλά μόνο επικοινωνιακό σκοπό.
Απ' τη μια να εθιστείς σε χώρο διαδικτυακό, κι από την άλλη ρουφιανεύεις ν' ίδιο σου τον εαυτό.
Είναι προσωπικό στοιχείο το πως λέγομαι και λέγεσαι, το που 'μαστε, τι κάνουμε, για δε το δέχεσαι;
Εδώ σε σταματάνε μπάτσοι στο δρόμο κι εσύ αντιστέκεσαι, αν δε μάθεις το λόγο που παιδεύεσαι...
Εδώ λοιπόν έχουμε κάτι που δεν έχει λογική, άρα παράλογα το ζούμε έχοντας γνώση.
Κι όμως θέλουμε αυτός ο κόσμος κάποτε να κάμει προκοπή, άσχετα αν μόνοι μας τον σπρώχνουμε στην πτώση.
Δεν χρειάζεται κάποιος να μας σπρώξει στον γκρεμό...Τα καταφέρνουμε και μόνοι μας!
Στίχοι:
Στα πιο μεγάλα σ' αγαπώ έμαθα να κλείνω τα ώτα μου και στις μεγάλες υποσχέσεις την πόρτα μου.
Οι περσότερες αγγελικές μορφές βγήκαν διαβόλοι και οι πιο σεμνές φιγούρες στα σκοτάδια γυμνοί κώλοι.
Δεν βρήκα στην πόλη λεύτερο πνεύμα, μυαλό ξυράφι, μόνο αφεντικά και δούλους σ' ένα βρώμικο σινάφι.
Ένας κύκλος η ζωή είναι είδα με τα ίδια λάθη αφού η γνώση για το φως όλως τυχαίως κάπου εχάθη!
Είν' η νιότη μονοπάτι της νυκτός δίχως λαμπτήρες, που θα 'πρεπε να ΄χει και φωτιές και πυροσβεστήρες.
Οι σκέψεις στείρες στον εγκέφαλο και διόλου φαντασία, τα πληκτρολόγια κι οι οθόνες δεν είναι παιδεία.
Η κοινωνία με τα βιβλία παίζει περίεργο κρυφτό, ενώ τα φυλά, τα κρύβει κιόλας, όπως στο Βατικανό.
Κι αφού τσ' αρέσουν τα παιχνίδια παίζει και κυνηγητό, μ' αυτούς που βρήκαν τις κρυψώνες μες στον καιρό.
Και αντί αυτών 'βαλαν σε κάθε χέρι από 'να κινητό, που δεν έχει απλά μόνο επικοινωνιακό σκοπό.
Απ' τη μια να εθιστείς σε χώρο διαδικτυακό, κι από την άλλη ρουφιανεύεις ν' ίδιο σου τον εαυτό.
Είναι προσωπικό στοιχείο το πως λέγομαι και λέγεσαι, το που 'μαστε, τι κάνουμε, για δε το δέχεσαι;
Εδώ σε σταματάνε μπάτσοι στο δρόμο κι εσύ αντιστέκεσαι, αν δε μάθεις το λόγο που παιδεύεσαι...
Εδώ λοιπόν έχουμε κάτι που δεν έχει λογική, άρα παράλογα το ζούμε έχοντας γνώση.
Κι όμως θέλουμε αυτός ο κόσμος κάποτε να κάμει προκοπή, άσχετα αν μόνοι μας τον σπρώχνουμε στην πτώση.
Δεν χρειάζεται κάποιος να μας σπρώξει στον γκρεμό...Τα καταφέρνουμε και μόνοι μας!
Комментарии