Εμπαθής & Ξίφης - Δες λίγο μακρύτερα

Ενόργανο
Αγρίνιο & Δράμα
Στίχοι:

Εμπαθής
Με βλέπεις να πετώ, όχι όταν έχω λεφτά, μα όταν έχω τον άνθρωπό μου αγκαλιά σε μια γωνιά.
Λέμε: "Τα πράγματα τ' απλά είν' ο παράδεισος", ο πλούτος είν' το δόλωμα κι ο λόγος κάποιος για να γίνεται άπληστος.
Μην είσαι αχάριστος άνθρωπε, ξύπνα! Είναι για τις ανάγκες τις πρώτες, και μόνο, το χρήμα.
Το κρίμα είναι μεγάλο όταν άλλοι ζητάν λεφτά, για να φάνε, να ζήσουν, κι εσύ τα χαλάς στα ναρκωτικά.
Για να πεθάνεις μια ώρα αρχύτερα, ίσως θα 'πρεπε να δεις λίγο μακρύτερα, ο νους πρέπει.
Καλλίτερα απ' τους οφθαλμούς να βλέπει, να είναι εκπαιδευμένος για να ελέγχει, σώμα, ψυχή και τσέπη.
Βουτιά στα δύσκολα λεβέντη! Ας γίνονται και λάθη, αυτά είναι υπέρ μας κάθε που μια νύχτα φεύγει.
Βαστάμε σαν τους αετούς περήφανοι τι κι αν φυτρώνουν καημοί και βάσανα πάντα στον μπέτη!

Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Βλέπω τον κόσμο τη μία, κι απλά γελάω,
βλέπω τον κόσμο την άλλη, ξεσπάω σε κλάματα.
Ακόμα μάχες δίνω, δεν τα παρατάω!
Κι ας δυσκολεύουν επικίνδυνα τα πράγματα.

Ξίφης
Παράτα, τα πολλά-πολλά που δεν αξίζουνε, δεν είμαστε παιδιά που στην πρώτη αναποδιά.
Φίλε λυγίζουνε, κοιτάζω το μπροστά γιατί τα πίσω με τσαντίζουνε!
Λέω: "Βάστα Νικολή πριν σε τσακίσουνε", πολλά είναι τα συντρίμμια μα θα τα ξαναχτίσουμε, από την αρχή.
Μέσα στον πόλεμο τον ψυχολογικό κρατώ χαμόγελο κι αυτό με κάνει πιο δυνατό, προσπαθώ.
Ν' ακολουθώ το μονοπάτι της καρδιάς μου, μα εκεί είναι το μυαλό που μ' εμποδίζει, ό,τι όμορφο ανθίζει.
Η αδικία το σαπίζει, ζούμε στον κόσμο που τίποτα δε σου χαρίζει, κάθε σου προσπάθεια πολλές φορές.
Πηγαίνει στράφι, κι είναι κρίμα όταν προσπαθείς για κάτι, την καρδιά σου να ραγίσεις.
Στη μάχη της ζωής για επιβίωση αναζητούμε αγάπη, κι είν' η μόνη που μπορεί να βοηθήσει.