filmov
tv
Ξίφης & Εμπαθής - Γερασμένα νιάτα

Показать описание
Παραγωγή: Εμπαθής
Δράμα & Αγρίνιο
Στίχοι:
Ξίφης
Η ζωή φέρνει ανάποδες στροφές, προσπαθώ για το καλλίτερο μα βλέπω πως δεν έχουμε πολλές επιλογές.
Ξέρω πως όταν σκεφτόμαστε το χθες, νοσταλγούμε τις στιγμές, είτε καλές, είτε κακές.
Είναι όλες αναμνήσεις, γι' αυτό προσπάθησε να ζήσεις όσο μπορείς καλλίτερα και να το εκτιμήσεις!
Τα νιάτα πίσω δε γυρνάνε, γι' αυτό και μάθαμε στα νιάτα τη ζωή να πολεμάμε.
Ο νέος είν' ωραίος μα η αδράνεια μας κάνει τη ζωή να χαιρετάμε, έχουμε κότσια, υπομονή.
Κι εύκολα δε τα παρατάμε στη πρώτη δυσκολία, δίνω μία για να σπάσει η γκαντεμιά.
Κι έτσι βρίσκω ισορροπία μόνο όταν χαμογελάμε, τη ζωή μέσα στα μάτια τη κοιτάμε.
Κουράστηκα ν' ακούω τους ανθρώπους για προβλήματα μονάχα να μιλάνε...
Όσο και λογικό άμα ακούγεται άλλο τόσο θλιβερό, γιατί δε μάθαμε ποτέ συνάνθρωπο να βοηθάμε.
Είναι όλα τόσο απλά, απλά δε μάθαμε να βλέπουμε μόνο με την καρδιά.
Τα χρόνια έρχονται και πάνε ξαφνικά σαν τα πουλιά, ψηλά είναι, χάνονται και μας χτυπάν τη πόρτα.
Μία μέρα φίλε μου τα γηρατειά...Έτσι απλά! Τα χρόνια έρχονται και πάνε ξαφνικά...
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Μια φορά τα νιάτα καλημέρα λέν' και χάνονται μετά,
η εσπέρα στο παιχνίδι παίρνει μέρος.
Και τότε θα 'ν' αργά λένε οι γέροντες να ζήσεις όλα αυτά,
που 'χεις στα πόδια σου τώρα που είσαι νέος! (Δις)
Έβγα και τίμησε τη νιότη σου λεβέντη...
Είν' οι καιροί σκληροί και σε γερνάν νωρίτερα...
Αλλά αν μπορεί μία πουτάνα άδεια τσέπη,
να σε βγάζει απ' τη ζωή, τότε λυπάμαι, εγώ τ' αρνήθηκα!
Εμπαθής
Στα όρη ζουν οι αετοί και οι σκλάβοι στα παλάτια, ταπεινή ζωή όπως οι Κρήτες στα μιτάτα.
Διαλέγω πια να ζήσω, αναζητώ ευτυχία μα και λόγους φίλε μου για να ηρεμήσω, αρχίζω.
Απ' το μηδέν για να εκτιμήσω πέντε πράγματα, οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι ένα μέρος απ' τα θαύματα, τις χάνουν.
Αρκετά όσοι αγαπώ μες στα γεράματα, κι άμα ρωτάς πως νοιώθω όταν τους βλέπω, γάμα τα...
Είναι οι νόμοι της ζωής όμως έτσι και δεν αλλάζουνε, τρομάζουμε συχνά στο θέαμά τους.
Γι' αυτό λέμε: "Τα νιάτα στείψτε τα προτού σαν τα πουλιά πετάξουνε" και φτιάξουνε πιο χαμηλά στο αύριο τη φωλιά τους.
Με τη σειρά τους κι αυτά φίλε θα χαθούν, και θα 'ρθουν τα επόμενα για κάποιους άλλους.
Και θα είναι πια αργά τα πόδια μας για να μπορούν, να σταθούν δίπλα σε πανηγυρισμούς μεγάλους!
"Να 'ταν τα νιάτα δυο φορές" είπανε όλοι όσοι γεράσαν, και μέσα σ' αναμνήσεις κλείστηκαν και σωπάσαν...
Με μπάσαν στο τρυπάκι να σου γράψω αυτό που ακούς, και να εκτιμήσω αυτό που με κάνανε να ξεχάσω μες στους χαλεπούς καιρούς...
Που με γερνάνε πριν την ώρα μου...Δε θα τους κάνω το χατήρι!
Όσο κι αν με περιτριγυρίζει η μπόρα μου, μες στις χαρές μου θα 'μαι και τα άσχημα θα κάνουν μπανιστήρι.
Δράμα & Αγρίνιο
Στίχοι:
Ξίφης
Η ζωή φέρνει ανάποδες στροφές, προσπαθώ για το καλλίτερο μα βλέπω πως δεν έχουμε πολλές επιλογές.
Ξέρω πως όταν σκεφτόμαστε το χθες, νοσταλγούμε τις στιγμές, είτε καλές, είτε κακές.
Είναι όλες αναμνήσεις, γι' αυτό προσπάθησε να ζήσεις όσο μπορείς καλλίτερα και να το εκτιμήσεις!
Τα νιάτα πίσω δε γυρνάνε, γι' αυτό και μάθαμε στα νιάτα τη ζωή να πολεμάμε.
Ο νέος είν' ωραίος μα η αδράνεια μας κάνει τη ζωή να χαιρετάμε, έχουμε κότσια, υπομονή.
Κι εύκολα δε τα παρατάμε στη πρώτη δυσκολία, δίνω μία για να σπάσει η γκαντεμιά.
Κι έτσι βρίσκω ισορροπία μόνο όταν χαμογελάμε, τη ζωή μέσα στα μάτια τη κοιτάμε.
Κουράστηκα ν' ακούω τους ανθρώπους για προβλήματα μονάχα να μιλάνε...
Όσο και λογικό άμα ακούγεται άλλο τόσο θλιβερό, γιατί δε μάθαμε ποτέ συνάνθρωπο να βοηθάμε.
Είναι όλα τόσο απλά, απλά δε μάθαμε να βλέπουμε μόνο με την καρδιά.
Τα χρόνια έρχονται και πάνε ξαφνικά σαν τα πουλιά, ψηλά είναι, χάνονται και μας χτυπάν τη πόρτα.
Μία μέρα φίλε μου τα γηρατειά...Έτσι απλά! Τα χρόνια έρχονται και πάνε ξαφνικά...
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Μια φορά τα νιάτα καλημέρα λέν' και χάνονται μετά,
η εσπέρα στο παιχνίδι παίρνει μέρος.
Και τότε θα 'ν' αργά λένε οι γέροντες να ζήσεις όλα αυτά,
που 'χεις στα πόδια σου τώρα που είσαι νέος! (Δις)
Έβγα και τίμησε τη νιότη σου λεβέντη...
Είν' οι καιροί σκληροί και σε γερνάν νωρίτερα...
Αλλά αν μπορεί μία πουτάνα άδεια τσέπη,
να σε βγάζει απ' τη ζωή, τότε λυπάμαι, εγώ τ' αρνήθηκα!
Εμπαθής
Στα όρη ζουν οι αετοί και οι σκλάβοι στα παλάτια, ταπεινή ζωή όπως οι Κρήτες στα μιτάτα.
Διαλέγω πια να ζήσω, αναζητώ ευτυχία μα και λόγους φίλε μου για να ηρεμήσω, αρχίζω.
Απ' το μηδέν για να εκτιμήσω πέντε πράγματα, οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι ένα μέρος απ' τα θαύματα, τις χάνουν.
Αρκετά όσοι αγαπώ μες στα γεράματα, κι άμα ρωτάς πως νοιώθω όταν τους βλέπω, γάμα τα...
Είναι οι νόμοι της ζωής όμως έτσι και δεν αλλάζουνε, τρομάζουμε συχνά στο θέαμά τους.
Γι' αυτό λέμε: "Τα νιάτα στείψτε τα προτού σαν τα πουλιά πετάξουνε" και φτιάξουνε πιο χαμηλά στο αύριο τη φωλιά τους.
Με τη σειρά τους κι αυτά φίλε θα χαθούν, και θα 'ρθουν τα επόμενα για κάποιους άλλους.
Και θα είναι πια αργά τα πόδια μας για να μπορούν, να σταθούν δίπλα σε πανηγυρισμούς μεγάλους!
"Να 'ταν τα νιάτα δυο φορές" είπανε όλοι όσοι γεράσαν, και μέσα σ' αναμνήσεις κλείστηκαν και σωπάσαν...
Με μπάσαν στο τρυπάκι να σου γράψω αυτό που ακούς, και να εκτιμήσω αυτό που με κάνανε να ξεχάσω μες στους χαλεπούς καιρούς...
Που με γερνάνε πριν την ώρα μου...Δε θα τους κάνω το χατήρι!
Όσο κι αν με περιτριγυρίζει η μπόρα μου, μες στις χαρές μου θα 'μαι και τα άσχημα θα κάνουν μπανιστήρι.
Комментарии