filmov
tv
Ξίφης & Εμπαθής - Μάνα Ελλάδα

Показать описание
Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:
Ξίφης
Κοπανάμε τη πενιά ελληνικά και λαϊκά, φτώχεια και φιλότιμο και με καλή καρδιά!
Θα τα φέρουμε εις πέρας σε κάθε αναποδιά, λίγοι κι ενωμένοι στης ζωής τον μπαγλαμά.
Δε χρειάζονται πολλά, για να 'μαστε καλά, να μη λείπει η αγάπη σε κάθε γειτονιά.
Να μη χάσουμε ποτέ την ανθρωπιά! Και το κάθε μας κομμάτι με ψυχή θα βγαίνει μόνο.
Όσο έχουμε μικρόφωνα ανοιχτά, μαζί με τον Σωτάρα, όσο γράφουνε οι άλλοι για.
Ναρκωτικά και βία, εμείς στηρίζουμε Ελλαδάρα, τα ποτήρια μας ψηλά! Ταπεινοί και ξηγημένοι.
Για ακόμη μία φορά δίνουμε πόνο ελληνικό, και μια διπλοπενιά, το πάμε ανηφοριά.
Γεια σου Μάνα Ελλάδα! Με τα καλλίτερα παιδιά, δε μασάμε πουθενά! Το 'χουμε βάλει.
Φωτιά, δυναμικά με λεβεντιά, άσπρο πάτο τα ποτήρια, όλοι μαζί μία γροθιά!
Όλοι μαζί μία γροθιά! Γεια σου Μάνα Ελλάδα, με τη καλλίτερη πενιά!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Έλα δεις πως το ζούμε, ποια μέρη γυρνάμε,
τι τρώμε, τι πίνουμε, πως το γλεντάμε!
Μάνα Ελλάδα μου σ' αγαπάμε,
κι ας συχνά σε πονάμε...
Εμπαθής
Πάντα ελληνικά, ζήτω τα χωριά, ζήτω τα καλλίτερα παιδιά που νοιώθουνε!
Που μωρέ δε το 'χουνε να ξιπαστούνε, όσες μόδες απ' άλλες κουλτούρες κι αν 'ρθουνε, ζούμε.
Με ψωμί κι ελιά, φτάνει να 'μαστε καλά, άλλοι πέρασαν χειρότερα παλιά, να μη σβήνονται.
Οι αξίες μας, οι παραδόσεις, τα ιδανικά, και παλεύετ' η άδεια κοιλιά!
Στο χορό και στη πενιά, τα χαμόγελα πολλά, έτσι είν' η Ελλάδαρα κι ας λυσσάνε τα σκυλιά.
Ό,τι δε φτάνει η αλώπηξ, τα κάνει κρεμαστάρια, άλλη αυτή η γης μ' άλλα βλαστάρια!
Τώρα ποια ζαγάρια μας, φέρνουνε πολιτισμό; Να γελάσω ή να κλάψω; Γαμώ το στανιό!
Πήραν φώτα όλοι για το, βαρβαροσκοταδισμό, και ορίστε το, γαμημένο τους ευχαριστώ!
Πάρτο πρέφα δε μας πάνε, τους σπάμε τα αρχίδια, που ακόμα και στη φτώχεια είμαστε ίδια σκαριά.
Ίδια πίστη, ίδια τρέλα, ιδιοφυή μυαλά, οι ανένταχτοι γαμιόληδες με ν' έξω καρδιά!
Στίχοι:
Ξίφης
Κοπανάμε τη πενιά ελληνικά και λαϊκά, φτώχεια και φιλότιμο και με καλή καρδιά!
Θα τα φέρουμε εις πέρας σε κάθε αναποδιά, λίγοι κι ενωμένοι στης ζωής τον μπαγλαμά.
Δε χρειάζονται πολλά, για να 'μαστε καλά, να μη λείπει η αγάπη σε κάθε γειτονιά.
Να μη χάσουμε ποτέ την ανθρωπιά! Και το κάθε μας κομμάτι με ψυχή θα βγαίνει μόνο.
Όσο έχουμε μικρόφωνα ανοιχτά, μαζί με τον Σωτάρα, όσο γράφουνε οι άλλοι για.
Ναρκωτικά και βία, εμείς στηρίζουμε Ελλαδάρα, τα ποτήρια μας ψηλά! Ταπεινοί και ξηγημένοι.
Για ακόμη μία φορά δίνουμε πόνο ελληνικό, και μια διπλοπενιά, το πάμε ανηφοριά.
Γεια σου Μάνα Ελλάδα! Με τα καλλίτερα παιδιά, δε μασάμε πουθενά! Το 'χουμε βάλει.
Φωτιά, δυναμικά με λεβεντιά, άσπρο πάτο τα ποτήρια, όλοι μαζί μία γροθιά!
Όλοι μαζί μία γροθιά! Γεια σου Μάνα Ελλάδα, με τη καλλίτερη πενιά!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Έλα δεις πως το ζούμε, ποια μέρη γυρνάμε,
τι τρώμε, τι πίνουμε, πως το γλεντάμε!
Μάνα Ελλάδα μου σ' αγαπάμε,
κι ας συχνά σε πονάμε...
Εμπαθής
Πάντα ελληνικά, ζήτω τα χωριά, ζήτω τα καλλίτερα παιδιά που νοιώθουνε!
Που μωρέ δε το 'χουνε να ξιπαστούνε, όσες μόδες απ' άλλες κουλτούρες κι αν 'ρθουνε, ζούμε.
Με ψωμί κι ελιά, φτάνει να 'μαστε καλά, άλλοι πέρασαν χειρότερα παλιά, να μη σβήνονται.
Οι αξίες μας, οι παραδόσεις, τα ιδανικά, και παλεύετ' η άδεια κοιλιά!
Στο χορό και στη πενιά, τα χαμόγελα πολλά, έτσι είν' η Ελλάδαρα κι ας λυσσάνε τα σκυλιά.
Ό,τι δε φτάνει η αλώπηξ, τα κάνει κρεμαστάρια, άλλη αυτή η γης μ' άλλα βλαστάρια!
Τώρα ποια ζαγάρια μας, φέρνουνε πολιτισμό; Να γελάσω ή να κλάψω; Γαμώ το στανιό!
Πήραν φώτα όλοι για το, βαρβαροσκοταδισμό, και ορίστε το, γαμημένο τους ευχαριστώ!
Πάρτο πρέφα δε μας πάνε, τους σπάμε τα αρχίδια, που ακόμα και στη φτώχεια είμαστε ίδια σκαριά.
Ίδια πίστη, ίδια τρέλα, ιδιοφυή μυαλά, οι ανένταχτοι γαμιόληδες με ν' έξω καρδιά!
Комментарии