filmov
tv
Εμπαθής & Ξίφης - Μαύρη Ζωή

Показать описание
Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:
Εμπαθής
Άσε με να βγω! Άσε με να δω! Άσε με, θέλω να ζω!
Γάμα την οθόνη...Γάμα ό,τι θολώνει...Σκέψεις που ΄ναι στο μυαλό!
Έχω βγει από τη μάζα, και τα ηλίθια χούγια, τώρα μες στα βάζα, χωριατοκαλούδια.
Φέραμε τραγούδια, π' ακούμε στα όρη, και συνταγές προγόνων άμα θέλεις αγόρι.
Μη με κάνεις βαπόρι! Που θα βγεις να συγκρίνεις ό,τι ζούμε μ' ό,τι ζουν όλοι οι φλώροι.
Έλα ένα μήνα στο χωριό χαϊβάνι, ν' αρμέξεις και να μάθεις να ραβδώνεις τη κάννη.
Αχ! Τι σου κάνει, κούκλα μου τ' αλάνι; Φύση κι έρωτας το βοτάνι!
Έχω κάνει αλλαγές στη ζωή μου, γέμιζα τη τσέπη, τώρα τη ψυχή μου.
Το ΠΝ μου και τα μάτια μου, αφού είν' ο λόγος να εξελίσσονται αθρώποι απ' τα κομμάτια μου.
Αγαπώ όσους 'γαπαν να εξελίσσονται, και το να μοιάσουνε στη μάζα 'δω ξορκίζονται!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Κλέφτικα σφυρίζω στο λαό,
κλέφτικα το ζω, μαύρη είν' η ζωή για το Γραικό!
Δώσε μου ευκαιρίες, δεν αφήνω το χωριό,
την παράδοση που πήρα φυλαχτό!
Ξίφης
Πάμε δυναμικά, λεβέντικα και Κρητικά! Νέα χρονιά, 2020 για τα παιδιά.
Που το ζουν ελληνικά, που γουστάρουν να λαδώνουν τα κρεατικά, γουλιά-γουλιά η ρακή.
Κατεβαίνει, είμαστε λίγοι κι ενωμένοι, θάλασσες, βουνά και μ' έναν ήλιο ν' ανατέλλει.
Αγάπη μόνο θέλει κι η αγάπη σε προσφέρει, είναι η φύση που όσο κι αν τη πολεμάς δε πεθαίνει!
Μαύρη είν' η ζωή χωρίς αυτή, μαύρος είν' ο ήλιος που θα βγει, μετά μαύρισες κι εσύ.
Άσε τη πρασινάδα, τα λουλούδια και τα δάση, το γκρίζο για πάντα να χαθεί!
Όλοι μαζί, μία γροθιά, τα ποτήρια μας ψηλά, έχουμε κάνει καρβουνιά κι είμαι στη φάση για να.
Βάλω μαστοριά, για να παίξει η πενιά, η Ελλαδάρα είναι μία κι όλοι μία γειτονιά!
Άιντα! Είμαστε λίγοι κι ενωμένοι, ταπεινοί και ξηγημένοι και το βράδυ όλοι γκάιντα.
Το ψήσιμο κανείς μας δε χορταίνει, η φωτιά μας αναμμένη, είτε στο χωριό, είτε στα τσιπουράδικα!
Πάμε, δε μασάμε! Τον εχθρό μπροστά κοιτάμε, όσοι κι αν είν' αυτοί.
Κανείς δε θα λυγίσει, η Ελλάδα θα νικήσει, γιατί τ' άδικο ποτέ φίλε μου δε θα νικηθεί!
Στίχοι:
Εμπαθής
Άσε με να βγω! Άσε με να δω! Άσε με, θέλω να ζω!
Γάμα την οθόνη...Γάμα ό,τι θολώνει...Σκέψεις που ΄ναι στο μυαλό!
Έχω βγει από τη μάζα, και τα ηλίθια χούγια, τώρα μες στα βάζα, χωριατοκαλούδια.
Φέραμε τραγούδια, π' ακούμε στα όρη, και συνταγές προγόνων άμα θέλεις αγόρι.
Μη με κάνεις βαπόρι! Που θα βγεις να συγκρίνεις ό,τι ζούμε μ' ό,τι ζουν όλοι οι φλώροι.
Έλα ένα μήνα στο χωριό χαϊβάνι, ν' αρμέξεις και να μάθεις να ραβδώνεις τη κάννη.
Αχ! Τι σου κάνει, κούκλα μου τ' αλάνι; Φύση κι έρωτας το βοτάνι!
Έχω κάνει αλλαγές στη ζωή μου, γέμιζα τη τσέπη, τώρα τη ψυχή μου.
Το ΠΝ μου και τα μάτια μου, αφού είν' ο λόγος να εξελίσσονται αθρώποι απ' τα κομμάτια μου.
Αγαπώ όσους 'γαπαν να εξελίσσονται, και το να μοιάσουνε στη μάζα 'δω ξορκίζονται!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Κλέφτικα σφυρίζω στο λαό,
κλέφτικα το ζω, μαύρη είν' η ζωή για το Γραικό!
Δώσε μου ευκαιρίες, δεν αφήνω το χωριό,
την παράδοση που πήρα φυλαχτό!
Ξίφης
Πάμε δυναμικά, λεβέντικα και Κρητικά! Νέα χρονιά, 2020 για τα παιδιά.
Που το ζουν ελληνικά, που γουστάρουν να λαδώνουν τα κρεατικά, γουλιά-γουλιά η ρακή.
Κατεβαίνει, είμαστε λίγοι κι ενωμένοι, θάλασσες, βουνά και μ' έναν ήλιο ν' ανατέλλει.
Αγάπη μόνο θέλει κι η αγάπη σε προσφέρει, είναι η φύση που όσο κι αν τη πολεμάς δε πεθαίνει!
Μαύρη είν' η ζωή χωρίς αυτή, μαύρος είν' ο ήλιος που θα βγει, μετά μαύρισες κι εσύ.
Άσε τη πρασινάδα, τα λουλούδια και τα δάση, το γκρίζο για πάντα να χαθεί!
Όλοι μαζί, μία γροθιά, τα ποτήρια μας ψηλά, έχουμε κάνει καρβουνιά κι είμαι στη φάση για να.
Βάλω μαστοριά, για να παίξει η πενιά, η Ελλαδάρα είναι μία κι όλοι μία γειτονιά!
Άιντα! Είμαστε λίγοι κι ενωμένοι, ταπεινοί και ξηγημένοι και το βράδυ όλοι γκάιντα.
Το ψήσιμο κανείς μας δε χορταίνει, η φωτιά μας αναμμένη, είτε στο χωριό, είτε στα τσιπουράδικα!
Πάμε, δε μασάμε! Τον εχθρό μπροστά κοιτάμε, όσοι κι αν είν' αυτοί.
Κανείς δε θα λυγίσει, η Ελλάδα θα νικήσει, γιατί τ' άδικο ποτέ φίλε μου δε θα νικηθεί!
Комментарии