Ξίφης & Εμπαθής - Είμαι μια χαρά! [Συμμ. Ξανθούλα]

Показать описание

Ενόργανο
Στίχοι:

Ξανθούλα [Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν]
Κάνω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι συχνά,
κι αυτός που λέει δε μ' αντέχει, είν' όποιος με αγαπά!
Γενικά, στο πέρα βρέχει παιδιά...
Άλλοι τα παίζουν με μένα μα 'γω είμαι μια χαρά!

Ξίφης
Κάνω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι συχνά, άλλοτε βγαίνει σε καλό κι άλλοτε σε παπαριά.
Πολλά τα λάθη, μαθαίνουμε απ' αυτά σιγά-σιγά, όμως το πάμε χαλαρά, τους έχουμε τρελάνει!
Μας θέλουν μάνι-μάνι, να είμαστε σωστοί και τυπικοί, δηλαδή πάντα τζιμάνι!
Το φταίξιμο δικό μου είναι σαφώς γιατί ποτέ δε φταίν' οι άλλοι, με κυνηγάνε για να κάνω τα πιο πολλά.
Όμως στο τρέξιμο κανένας δε με πιάνει, καθημερινό κυνηγητό, μοιάζουν οι μέρες όπως στο.
Δημοτικό, ζούμε μέσα σε πανικό κι όμως εγώ είμαι μια χαρά! Είμαστ' ακόμη παιδιά!
Επίτηδες δε γίνεται η ζημιά, όμως δε γίνεται και διαφορετικά...Έχω μπλέξει!
Ή έχουν μπλέξει...Το μόνο σίγουρο πως τα 'χουμε όλοι παίξει...Τα 'χουμε μπερδέψει!

Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν

Εμπαθής
Κάνω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι συχνά, μπορεί να φτάνω 30 αλλά γαμώ τα παιδιά!
Έχω συχνά και το χιούμορ που νεύρα ή κόκκαλα σπα, γιατί πηγάζει απ' τη γλώσσα που 'χει πηγή 'πο ψηλά.
Κι εκεί, κάτι δε πάει καλά, στέλνω γιατρούς σε γιατρούς, στα επείγοντα περιστατικά!
Η επιστήμη σηκώνει τώρα τα χέρια ψηλά, οπλοφορώ με πτυχία αλλά με δίχως λεφτά.
Κατ' αλλά στο σπίτι όλοι καλά, χέσιμο στο μακαρόνι, κίνο, ανεργία, πιαχά.
Με ν' εφορία και τράπεζες κάτι κυνηγητά, μα δόξα τω Θεώ έχω μάθει κρυφτό στη γειτονιά!
Μηδέν βενζίνη στ' αμάξι, το σπρώχνω για να ξεσκάσει, να 'χουμε λίγη ανθρωπιά.
Με σταματάνε οι μπάτσοι, μου λένε πως το 'χω χάσει, όλοι τα παίζουν μαζί μου μα 'γω είμαι μια χαρά!

Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν