OXYBRAIN - Νεκρόπολη

Στίχοι / Ερμηνεία: OXYBRAIN
Μουσική Παραγωγή: SUMO
Μίξη / Προγραμματισμός: SUMO
Mastering: ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ
Ηχογράφηση: RED FRAME STUDIO (SUMO)
Γραφιστική Επιμέλεια: LEPSIS DESIGN
________________________________________________

OXYBRAIN

SUMO

ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ

RED FRAME STUDIO

LEPSIS DESIGN

________________________________________________

Στίχοι:

Νεκρόπολη μέσα απ' του δρόμου τα σφαγεία,
στα χρόνια των νεκρών των ζωντανών τελευταία ευκαιρία.

Πάμε

Πτωμάτων όαση, μέσα απ' την κόλαση
εδώ τα σώματα σερβίρονται γι' απόλαυση
ό,τι αγαπήσαμε εκτελέστηκε στους δρόμους
κι η μνήμη εγκλωβίστηκε σε σκοτεινούς διαδρόμους

Μες στη Νεκρόπολη, δε μείναμε πολλοί
μην τους μιλάς είναι ποιμένες ανθρωπόμορφοι
μην τους ακούς αυτοί κατέκτησαν την πόλη
απλώσανε τα λάβαρα κι ακολουθήσαν όλοι

Ήρθαν στα σπίτια μας, σκάψαν τα στήθια μας
φυτέψαν ψέματα στης νιότης τον πυρήνα
κανείς μη μένει να πιστεύει την αλήθεια μας
κανείς να μην οπλίζει το χέρι του στη βιτρίνα

Ένστολοι, ρουφιάνοι, γειτόνοι, νοικοκυραίοι
σ' ακούν από τον δρόμο και κοιτάν σαν αρουραίοι
σκαλίζουν τα τοιχώματα να βγουν απ' τον πυθμένα
στην πόλη με σπασμένο τον παρθενικό υμένα

Κι εμένα, ψάξε με στα λόγια αυτού του τέλους
στην κόψη αυτού του ξίφους, του σπαθιού κι αυτού του βέλους
τον πόνο όποιος δεν ένιωσε ζωή δεν ανασαίνει
κι όποιος πεθάνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει

-----
Καλώς ήρθες στη Νεκρόπολη, μάνα πικρόχολη
όταν μας γέννησε μας πέταξε στο ψύχος
γι' αυτό οι καρδιές μας θα ζεσταίνουνε και πιο πολύ
θα ανάβουνε φωτιές και θα φωτίζουνε το ημίφως
Νεκρόπολη, μάνα πικρόχολη
όταν μας σκότωνε γελούσε σα ρουφιάνος στο ημίφως
γι' αυτό οι φωνές μας θα ψηλώνουνε και πιο πολύ
θα σπάνε τα ηχεία, θα γκρεμίζουνε το τείχος
----

Χιλιάδες άοπλοι, μια μάζα άμορφη
σάρκες και κόκκαλα στοιβάζονται ως την κορυφή
ό,τι μισήσαμε κατέλαβε τους δρόμους
κι η λήθη μας κουνάει το δάχτυλο και γράφει νόμους

Κι εμείς απέναντι, κόσμοι απέραντοι
κρατάμε ακόμα τις θέσεις μας σαν απέθαντοι
ό,τι μας χώριζε μια νύχτα έγινε ένα
ενώσαμε κομμάτια αφού σπάσαμε το στέμα

Μα εσείς ταχθήκατε, κι υποταχθήκατε
γίνατε έρμαια στην έκβαση του αγώνα
μας παρατήσατε σ' αυτούς και δε ντραπήκατε
που οι λόγχες ακονίζονταν στο κόκκαλο του αγκώνα

Άγγελοι και διάβολοι και πτώματα εν κινήσει
ματώνουνε τα χώματα κι αγκομαχά η φύση
κι αν ήξερα πως την ελευθερία κάναν πόρνη
στο πλάι της θα πέθαινα τραβώντας την περόνη

Νυχτώνει, κοίτα πώς συνθλίβομαι στο αμόνι
στα λόγια αυτής της πλώρης, στο φιλί και στο κανόνι
στο μίσος όποιος δόθηκε δεν έχει να προσμένει
κι όποιος κι αν ζήσει σήμερα, το τέλος περιμένει

----
Καλώς ήρθες στη Νεκρόπολη, μάνα πικρόχολη
όταν μας γέννησε μας πέταξε στο ψύχος
γι' αυτό οι καρδιές μας θα ζεσταίνουνε και πιο πολύ
θα ανάβουνε φωτιές και θα φωτίζουνε το ημίφως
Νεκρόπολη, μάνα πικρόχολη
όταν μας σκότωνε γελούσε σα ρουφιάνος στο ημίφως
γι' αυτό οι φωνές μας θα ψηλώνουνε και πιο πολύ
θα σπάνε τα ηχεία, θα γκρεμίζουνε το τείχος
----