OXYBRAIN - Σήμερα Πέθανα

Στίχοι / Ερμηνεία: OXYBRAIN
Μουσική Παραγωγή: SUMO
Μίξη / Προγραμματισμός: SUMO
Mastering: ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ
Ηχογράφηση: RED FRAME STUDIO (SUMO)
Γραφιστική Επιμέλεια: LEPSIS DESIGN
________________________________________________

OXYBRAIN

SUMO

ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ

RED FRAME STUDIO

LEPSIS DESIGN

________________________________________________

Στίχοι:

Σήμερα πέθανα, όπως τ' ακούς σήμερα έφυγα
τήρησα τη νεκρόπολης τα ήθη κι έθιμα
κανένα εμβατήριο δεν παίζει όμως πένθιμα
πέθανα κι εγώ με τους πολλούς κι υστερα έγινα

Άνθρακας μέσα σ ένα πευκόδασος στο Μάτι
στα Τέμπη μαθητής ή φοιτητής και ξέρεις κάτι;
ψηθήκαν οι πληγές μου απ'του Αιγαίου το αλάτι
μα δε φτάσαν οι κραυγές στου γαμημένου το παλάτι

Αφου έχει κόρακες, μπάτσους, παλιάτσους και αυλοκόλακες
πόσα θες να γίνουν ακόμα για να χυθεί ο καφές;
πόσα θες; γεμίσανε τα έδρανα SS
πόσα σου τάξαν ρε μουνόπανο και έγινες χαφιές

Κι είσαι πειθήνιο όργανο, ρόμπα στο πανελλήνιο
σκυφτός μέσα στο ρόλο να υπακούς εντολές
ο κόσμος είναι ατσάλι κι εσύ μοιάζεις μ' αλουμίνιο
το κράμα σου ελαφρύ σαν τα μυαλά στις στολές

Σήμερα πέθανα, ήμουν γυναίκα και τι να έκανα
με ρίξανε στα βράχια γυμνή τσαλακωμένη
αν η εικόνα μου αυτή δε συγκινεί μαλάκα Έλληνα
θα φταίει που απ'τα χέρια σου είμαι δολοφονημένη
____
Πέθανα, όπως τ' ακούς, σήμερα πέθανα
τη μέρα θα 'μαι ίσκιος και τις νύχτες σου φως
οι στίχοι μου θα πέφτουν στο χώμα σα ροδοπέταλα
το τέλος είναι σπόρος, κάθε τέλος κι ανθός
(Χ2)
____
Σήμερα πέθανα, είπαν πως δεν κλείναν οι πληγές μου
πέθανα όπως πέθανε κι η Δήμητρα της Λέσβου
στ' αζήτητα χαμένος εγώ και οι στιγμές μου
γλίτωσα τουλάχιστον απ' τους βασανιστές μου

Πες μου, ακούστηκαν οι πυροκροτητές μου;
ο θάνατος καλπάζει με κρότο στις παρυφές μου
πες μου, ακούστηκαν ποτέ οι προσευχές μου;
γιατί αν θεός υπάρχει δε μένει στις κορυφές μου

Χάθηκα, είδα τον κόσμο σας και τρελάθηκα
με τράβηξε η Χειμάρρα στον πηχτό της βυθό
περάσαν από πάνω μου εξηνταοχτώ εξάμηνα
κι ακόμα μια σανίδα δεν έχω για να πιαστώ

Γι'αυτό τις νύχτες μέσα μου συγκρούονται πλανήτες
σαν τρένα στο Δερβένι που δεν έχουν μοχλό
η ιστορία μέταλλο κι οι μνήμες μας μαγνήτες
η χώρα αυτή είναι φόνισσα γι'αυτό τη μισώ

Σήμερα πέθανα, όπως τ' ακούς, σήμερα έφυγα
στη μέση κάποιου δρόμου της πόλης μαχαιρωμένος
πέθανα κι εγώ με τους πολλούς και τι να έκανα
μα θα 'ρθω πάλι πίσω μ' ένα δίσκο καυλωμένος
____
Πέθανα, όπως τ' ακούς, σήμερα πέθανα
τη μέρα θα 'μαι ίσκιος και τις νύχτες σου φως
οι στίχοι μου θα πέφτουν στο χώμα σα ροδοπέταλα
το τέλος είναι σπόρος, κάθε τέλος κι ανθός
(Χ2)
____
Πέθανα, κι όμως απ' τη σκέψη σου δεν έφυγα
τη μέρα θα 'μαι ίσκιος και τις νύχτες σου φως
οι στίχοι μου ανασταίνουν όσα στην ψυχή μου έπνιγα
το τέλος είναι σπόρος, κάθε τέλος κι ανθός.