OXYBRAIN - Φωτιά Στα Τείχη (feat. KooZ)

Στίχοι / Ερμηνεία: OXYBRAIN
Μουσική Παραγωγή: SUMO
Μίξη / Προγραμματισμός: SUMO
Mastering: ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ
Ηχογράφηση: RED FRAME STUDIO (SUMO)
Γραφιστική Επιμέλεια: LEPSIS DESIGN
________________________________________________

OXYBRAIN

SUMO

ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΙΝ

RED FRAME STUDIO

LEPSIS DESIGN

________________________________________________

Στίχοι:

(OXYBRAIN)

Κάτι απόψε με τραβάει απ' το λήθαργο
και μου οπλίζει το χέρι έξω απ' τα τείχη να αμυνθεί
έχω πνεύμα φωτιά κι ένα μυαλό πάντα απείθαρχο
ανάθεμα σ' αυτούς που δεν πεθαίνουν για ζωή

Οι σημαίες κυματίζουνε μεσίστιες πάντα
Μια πένθιμη μπάντα και μια ανάγκη κρυφή
κοίτα τα σώματα που πέφτουν απ' του νου τη βεράντα
και θυμήσου όσους δεν πρόλαβαν να δουν την αυγή

Είναι το μέσα και το έξω μου ακόμα κρανίου τόπος
απ' τα στήθη μου κλωτσάει η καρδιά μου να βγει
στη Νεκρόπολη γεννιέσαι και πεθαίνεις πιο μόνος
αυτοκτόνησαν στη μέση του δρόμου οι ρομαντικοί

Άδεια κρανία και γεμάτες κατακόμβες ως τα μπούνια
τα σώματά μας μάζα να στομώσει η μηχανή
μας αριθμούν τα κεφάλια, μας γαμούν από κούνια
κι εσύ επιλέγεις το καλύτερο εργαλείο για σφαγή

Η επιγραφή πάνω στο μνήμα γράφει χάσαμε
και δεν πιστεύω σε καμία μετά θάνατον ζωή
γι΄αυτό ένα βήμα κάνε ακόμα και τους φτάσαμε
φωτιά στα τείχη της νεκρόπολης, φωτιά κι όπου βγει

____
Φωτιά θα ρίξει της νεκροπολης τα τείχη
αν συναντήσουνε τις πράξεις μας οι στίχοι
κι όταν πληθύνουν οι φωνές για καταδίκη
η ζωή θα απέχει μόνο μια μέρα από τη νίκη
Φωτιά θα ρίξει της Νεκροπολης τα τείχη
όσο οι πλάτες μας αντέχουν και σηκώνουν τον πήχη
κι όταν πληθυνουν οι φωνές για καταδίκη
αυτό που ακους θα είναι υμνος και διαθήκη
-----

Η επιγραφή πάνω απ την πύλη γράφει φτάσαμε
αίμα ξερό πάνω στις πέτρες που ξεχάσανε
πίσω μου κείτονται οι χρόνοι που με φτιάξανε
κι όσοι τους χώνεψε το φόντο και ταιριαξανε

Είμαι ο μισός αληθινός ο άλλος μισός ψευτοανάγκες
από αρχαίο πηλό, ιδρώτα, δέρμα, δάκρυα και στάχτες
με μεγαλώσαν εργάτες, ρομαντικοί μ' αυταπάτες
θυσία να γίνω στο βωμό που είχαν χτίσει τεχνοκράτες

Παχιά σκόνη αιώνων το μυαλό μου θολώνει
είναι το μέσα και το έξω μου σε εμπόλεμη ζώνη
όποια ειρήνη κι αν προσέλαβαν αποδείχτηκε πόρνη
κι η φωνή του ανέμου ψιθυρίζει πως μείναμε μόνοι

Δαφνοστεφανα ξερά και προφητείες προς εκπλήρωση
καλεντάρια σκισμένα και στην κλεψύδρα αλλοτρίωση
φαιά ουσία στο μούσκιο να μαλακώσει η επιδείνωση
ενώ νοικιάζω το ενα τρίτο της μέρας μου για επιβίωση

Μαλάματα σε τύμβους από χόβολη
στα έγκατα κραυγές και ήχοι υπόκωφοι
κάτω απ' το ιώδες του ουρανού κόσμοι απόκοσμοι
παλιές ψυχές καταραμένων τριγυριζουν στη νεκρόπολη

____
Φωτιά θα ρίξει της Νεκροπολης τα τείχη
όσο οι πλάτες μας αντέχουν και σηκώνουν τον πήχη
κι όταν πληθυνουν οι φωνές για καταδίκη
αυτό που ακους θα είναι υμνος και διαθήκη
Φωτιά θα ρίξει της νεκροπολης τα τείχη
αν συναντήσουνε τις πράξεις μας οι στίχοι
κι όταν πληθύνουν οι φωνές για καταδίκη
η ζωή θα απέχει μόνο μια μέρα από τη νίκη
-----