filmov
tv
Σκιάχτρο - Οι νύχτες που δεν καταγράφηκαν
Показать описание
Παραγωγή: Mateos Nps (ΑΙΡΕΣΗ 5/5)
από Βρώμικη Εκδοχή-Βυθός (Intro)
Στίχοι:
"Μην κατηγορείς το χρόνο που ξεχνιόμαστε.
Κατηγόρησε εμάς που σταματάμε να θυμόμαστε…
και ενώ τα λόγια δεν με πείθουν πια, πώς τόσα από αυτά με σκαλώσανε;
Δεν θα πω πως με νιώσανε μα ποια δυο μέτρα γης να με φοβίσουν
όταν τη φωνή τους κάποιοι πάνω στη δικιά μου ενώσανε…;
Κι ίσως να μην πεθαίνουμε τελικά τόσο μόνοι όσο γεννιόμαστε,
γάμα τις οπτικές κοροϊδευόμαστε;
Μόνοι μας τα σκατώσαμε τα κάναμε όλα δύσκολα
αφού υποσυνείδητα περιμένουμε αντίκρισμα από όσα κάποτε δώσαμε…
Σε κάποιο ύψωμα με θέα την πόλη δεν ξέρω αν και τι στο διάολο νιώσαμε.
Τα θλιμμένα σου μάτια μου είπαν τόσα
πού τι να μου πει το αν αύριο δεν μιλιόμαστε;
Εγώ την Ηλιαχτίδα είδα νύχτα και έκαψε όσα με παγώσανε.
Δεν ξέρω καν αν ήρθα τότε ποια ανάγκη δεν χόρτασε;
Τρεμοπαίζουν παλμοί και εμείς στην άρνηση.
Με φοβίζουνε πιο πολύ συλλογισμοί νηφάλιοι
κι ότι πηγαίο μας βγαίνει αργοπεθαίνει αν θες ανάλυση.
Η αγέλη μέσα μας φόβιζε το όποιο δάσος πριν φτάσει στην άνθιση μα
εκείνο το βράδυ σώπασαν οι λύκοι γιατί ουρλιάζαν οι άνθρωποι…
Είναι ευθύνη στη θέση των άλλων κάποτε να μπεις μα άργησες ήδη είχανε φύγει
Τώρα λείπουν…
Είπαν τα μάτια μου απόψε να βγουν να γίνουν…
Ακόμα κι οι πιο μεγάλες μας ιδέες κάποτε φθίνουν.
Μούργο το νου οι φρίκες ήταν κι είναι γένους θηλυκού μέσα σου τίκτουν.
Άσ’ τις άσχημες τις όμορφες στιγμές σκέψου μου λες μα αυτές με πνίγουν…
Γίνομαι αγρίμι όταν το παρελθόν μου θίγουν
Τι ‘ναι για μένα η σελήνη;
Ρώτα αυτή και θα σου πει, ήταν εκεί κι ήταν γεμάτη εγώ δεν ήμουν.
Είναι καιρός μερικά θέματα να κλείνουν…
Οι νύχτες που δεν καταγράφηκαν ποτέ αυτές θα μείνουν.
Οι νύχτες που δεν καταγράφηκαν ποτέ…"
-?-
από Βρώμικη Εκδοχή-Βυθός (Intro)
Στίχοι:
"Μην κατηγορείς το χρόνο που ξεχνιόμαστε.
Κατηγόρησε εμάς που σταματάμε να θυμόμαστε…
και ενώ τα λόγια δεν με πείθουν πια, πώς τόσα από αυτά με σκαλώσανε;
Δεν θα πω πως με νιώσανε μα ποια δυο μέτρα γης να με φοβίσουν
όταν τη φωνή τους κάποιοι πάνω στη δικιά μου ενώσανε…;
Κι ίσως να μην πεθαίνουμε τελικά τόσο μόνοι όσο γεννιόμαστε,
γάμα τις οπτικές κοροϊδευόμαστε;
Μόνοι μας τα σκατώσαμε τα κάναμε όλα δύσκολα
αφού υποσυνείδητα περιμένουμε αντίκρισμα από όσα κάποτε δώσαμε…
Σε κάποιο ύψωμα με θέα την πόλη δεν ξέρω αν και τι στο διάολο νιώσαμε.
Τα θλιμμένα σου μάτια μου είπαν τόσα
πού τι να μου πει το αν αύριο δεν μιλιόμαστε;
Εγώ την Ηλιαχτίδα είδα νύχτα και έκαψε όσα με παγώσανε.
Δεν ξέρω καν αν ήρθα τότε ποια ανάγκη δεν χόρτασε;
Τρεμοπαίζουν παλμοί και εμείς στην άρνηση.
Με φοβίζουνε πιο πολύ συλλογισμοί νηφάλιοι
κι ότι πηγαίο μας βγαίνει αργοπεθαίνει αν θες ανάλυση.
Η αγέλη μέσα μας φόβιζε το όποιο δάσος πριν φτάσει στην άνθιση μα
εκείνο το βράδυ σώπασαν οι λύκοι γιατί ουρλιάζαν οι άνθρωποι…
Είναι ευθύνη στη θέση των άλλων κάποτε να μπεις μα άργησες ήδη είχανε φύγει
Τώρα λείπουν…
Είπαν τα μάτια μου απόψε να βγουν να γίνουν…
Ακόμα κι οι πιο μεγάλες μας ιδέες κάποτε φθίνουν.
Μούργο το νου οι φρίκες ήταν κι είναι γένους θηλυκού μέσα σου τίκτουν.
Άσ’ τις άσχημες τις όμορφες στιγμές σκέψου μου λες μα αυτές με πνίγουν…
Γίνομαι αγρίμι όταν το παρελθόν μου θίγουν
Τι ‘ναι για μένα η σελήνη;
Ρώτα αυτή και θα σου πει, ήταν εκεί κι ήταν γεμάτη εγώ δεν ήμουν.
Είναι καιρός μερικά θέματα να κλείνουν…
Οι νύχτες που δεν καταγράφηκαν ποτέ αυτές θα μείνουν.
Οι νύχτες που δεν καταγράφηκαν ποτέ…"
-?-
Комментарии