Δυσαρμονία - Αριάδνη

- Αντίγνωμος, J♠ -
Beatmaking: Nosfer
Προγραμματισμός, Επιμέλεια ήχου: Ίθυ

Αντίγνωμος
Background
Nosfer
J♠

[background_ath]

Αντίγνωμος
Η ζωή μιμείται την τέχνη, εσύ τί;!
Θα αγαπώ την ηδονή και την γαλήνη μα άραγε ποιά πιο πολύ;
Θα αναιρεθώ χίλιες φορές και θα φέρω χίλιες πληγές ως το πρωί.
Εδώ; Ωδή στην ζωή κάθε λαβύρινθος!
Βάλε να πιούμε στο ψηλό ποτήρι, μόνο μεθυσμένος θα πετάξει ο Ίκαρος…
Μόλις μου πεις «αντίο» σε μισώ. Θα τα ξαναπούμε κάπου σε μισό και θα ‘ναι ανήφορος.
Το όνειρο τελειώνει όταν ξυπνήσω, γιατί δεν γίνεται το ίδιο στον εφιάλτη μου,
ευθύνομαι πιο πολύ εγώ ή o περίγυρος; Εγώ στα μερη μου παρείσακτος!
Στην νυχτερινή μου περίπολο γυρνώ κι ας μην σε δω, είσαι φως κι όσο δεν είσαι εδώ, είσαι κίνητρο.
Παράλληλα ό, τι αγαπάς πιο πολύ σε αφήνει ανίσχυρο…
Η συναναστροφή με έκανε δύσπιστο και η μουσική πιστό σε κάτι απίστευτο,
ξεγελώντας τη μνήμη όσων παρίσταντο, προτιμώντας την χαρά απο το αντίθετο.
Τίποτα ποτέ δεν ήταν περίπλοκο, εμείς μόνο και λησμονώ!
Αν δε μεθώ κι αν θυμηθώ, κι απόψε δεν θα κοιμηθώ γι΄αυτό και ήμουν ο μόνος που έμεινε όρθιος, αλίμονο…
Ακόμα και τη νύχτα λίγο φως ηταν εδώ χάρη στον ήλιο, εγώ δεν το είδα αφου δεν πίστεψα σ’ εκείνο!
Κι ενώ μαζί μπορώ, μόνος αντέχω, δεν είναι ίδιο.
Πολλά λάθη φρικτά κάνουν έναν όμορφο στίχο, οπότε μην τολμήσεις να πεις «δεν ανήκω εδώ», είναι ανόητο…
Μπορείς κι αυτόφωτος! Μέχρι και το φεγγάρι θα κρυφτεί όταν γίνω ολόγιομος,
όμως όλος ο κόσμος θα χαρεί γι’ αυτό και θα το πει γραφτό, ας ήταν απόντες.
Ξέρω καλά ότι είναι κτηνώδες, μα το φως ήταν εδώ κι εσύ δεν το ‘δες!

J♠
Οι γείτονες ακούνε τις φωνές μας, χαμογέλα!
Θυμάσαι σου ‘χα πει αν φοβάσαι κάτι αυτό να ‘ναι μόνο οι σιωπές μας.
Αυτές γεννάν την τρέλα, κάνουν θόρυβο που δεν ακούει κανένας πέρα από μας
κι οι καρδιές μας με ηχομόνωση δεν ακούγαμε πως ουρλιάζαν «μόνο εσύ!»
Σ’ αντίθεση με τις ευχές, η υπόσχεση θα βγει αν την πιστέψει έστω και ένας…
Περάσαν χρόνια μοναξιάς και μαύρης τέφρας σ’ απομόνωση,
θα βγεις απ’ τον λαβύρινθο μονάχα αν πρώτα εσύ μοιάσεις στο τέρας!
Με σιγουριά θα πω οτι πιο καλά με ξέραν 4 ντουβάρια και instrumentals.
Μάνα μου πλήρωσες χιλιάδες φορές το κλάμα μου από τη στιγμή της γέννας.
Μήλο κάτω απ’ τη μηλιά μα εσύ μιλιά δεν βγάζεις.
Μήλο κάτω απ’ τη μηλιά μα έγινα εγώ το δέντρο να ανασάνεις.
Ο καλύτερος τρόπος να πεις κάτι είναι να το κάνεις.
Κι ότι θες πιο πολύ θα ‘ρθει μα όταν σταματάς να το ψάχνεις πια.
Και έχει αξία τότε; Κάποιες φορές το «τι» δεν μετρά όσο το «πότε» ο, τι κι αν κάνεις.
Κι όλες μου οι γαμημένες νύχτες ψιθύριζαν πως θα ‘ρθεις…
Πέντε Πέμπτες απένταρες πριν ξέρασα την καρδιά μου στον πάτο της λεκάνης.
Ένας χτύπος μου φτάνει είπες μα σ’ είδα να μην τον φτάνεις.
Το πιο μακρύ ταξίδι που πήγα ποτέ ήταν να κρατάω αποστάσεις
Αφού θα ‘σαι ειλικρινής μόνο όταν δεν έχεις να χάσεις πια.
Ψυχή βαθιά σημαίνει μοναξιά στις αποφάσεις και στα θέλω μας.
Στην πράξη θα φανεί και έχουμε πράξει σαν να μην μας μίσησε πιο πολύ από εμάς κανένας μας…!
Για άλλους το ραπ θέλει πνευμόνια, για άλλους το ραπ γίνεται πνεύμονας.
Τα χέρια μας ακουμπούσαν ανθρώπους τώρα τα άκρα μας μαλάκα γίναν κέρσορας.
Δεν θέλω τα πάντα μα να κάναμε τα πάντα για όσα περνάν απ’ τα χέρια μας…
Κανένα παρελθόν μπροστά στο μέλλον μας.

[alphapi.]

*το πιο μακρύ ταξίδι που πήγα ποτέ ήταν να κρατάω αποστάσεις.*

[unknownkostas]

" Ψυχή βαθιά σημαίνει μοναξιά στις αποφάσεις και στα θέλω μας " Ευχαριστούμε ρε μάγκες !

[nobody]

Στην νυχτερινή μου περίπολο γυρνώ κι ας μην σε δω, είσαι φως κι όσο δεν είσαι εδώ, είσαι κίνητρο.
Παράλληλα ό, τι αγαπάς πιο πολύ σε αφήνει ανίσχυρο…
Η συναναστροφή με έκανε δύσπιστο και η μουσική πιστό σε κάτι απίστευτο,
ξεγελώντας τη μνήμη όσων παρίσταντο, προτιμώντας την χαρά απο το αντίθετο.
Τίποτα ποτέ δεν ήταν περίπλοκο, εμείς μόνο και λησμονώ!

[Vladimiros_Is]

Για άλλους το ραπ θέλει πνευμόνια, για άλλους το ραπ γίνεται πνεύμονας.. Καλοτάξιδο!

[HyperTall]

Πολλά λάθη φρικτά κάνουν έναν όμορφο στίχο.
/
Κανένα παρελθόν μπροστά στο μέλλον Μας.

[muertoofficial]

Πολλά λάθη φρικτά κάνουν έναν όμορφο στίχο 🖤

[keepsmiling]

Είσαι φως κι όσο δεν είσαι εδώ είσαι κίνητρο.... 21/10/22

[Userkshshshsiwiwiwiw]

Καλύτερο κομμάτι για τέλος την χρόνιας❤️

[ClumsiePanda]

''Θυμάσαι σου ‘χα πει αν φοβάσαι κάτι αυτό να ‘ναι μόνο οι σιωπές μας.
Αυτές γεννάν την τρέλα, κάνουν θόρυβο που δεν ακούει κανένας πέρα από μας
κι οι καρδιές μας με ηχομόνωση δεν ακούγαμε πως ουρλιάζαν «μόνο εσύ!»
Σ’ αντίθεση με τις ευχές, η υπόσχεση θα βγει αν την πιστέψει έστω και ένας…
Περάσαν χρόνια μοναξιάς και μαύρης τέφρας σ’ απομόνωση,
θα βγεις απ’ τον λαβύρινθο μονάχα αν πρώτα εσύ μοιάσεις στο τέρας!''

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πάντα μένεις στο τέσσερα και ξεχνάς το πάτωμα και το ταβάνι,
έξι ήταν πάντα οι επιφάνειες και εσύ το έβδομο συνειδητό σημείο στο κέντρο.

[akisskag]

Γενάρης κοντοζυγώνει. Εδώ ήταν πάντοτε χειμώνας!

[eleniiih]

*Ο, τι αγαπάς πιο πολύ σε αφήνει ανίσχυρο… οι καρδιές μας με ηχομόνωση δεν ακούγαμε πως ουρλιάζαν «μόνο εσύ!» Σ’ αντίθεση με τις ευχές, η υπόσχεση θα βγει αν την πιστέψει έστω και ένας…ότι θες πιο πολύ θα ‘ρθει μα όταν σταματάς να το ψάχνεις πια. Και έχει αξία τότε; Κι όλες μου οι γαμημένες νύχτες ψιθύριζαν πως θα ‘ρθεις…Το πιο μακρύ ταξίδι που πήγα ποτέ ήταν να κρατάω αποστάσεις.Ψυχή βαθιά σημαίνει μοναξιά στις αποφάσεις και στα θέλω μας*

[ΛόγοςΞυράφι-ρξ]

Α ρε Θωμά, κάθε κουπλέ μια μαχαιριά στο στήθος... Να σαι καλά παλικάρι μου.

[ktrrrl]

Δεν θελω τα παντα μα να καναμε τα παντα για οσα περναν απ'τα χερια μας

[Senpai-shortst]

Πλησιάζει η ωρα που θα γίνω τα λόγια μου και ακόμα και η Σελήνη θα φανει έκπληκτη μπροστά στην όψη μου

Κανένα παρελθόν στο μέλλον μου

[Polyxrwmhskia]

Ο καλύτερος τρόπος να πεις κάτι είναι να το κάνεις.

[Nikos_Kounalis]

Σε αντίθεση με τις ευχές η υπόσχεση θα βγει αν την πιστέψει έστω κι ένας.

[AOGENERALE]

οτι και να πουμε για αντίγνωμο θα ειναι λιγο...αλλα ρε θωμακο αγορι μου εισαι οτι καλυτερο εχει να προσφερει αυτη η σκηνη, απλα σε ευχαριστω

[ΝικοςΒΠ]

Για άλλους το ραπ θέλει πνευμονία

*Για άλλους γίνεται πνεύμονας*

[aríonåsmusic]

Ακουω το ανδρομεδα του φθειρομαι και στο καπακι που πεταει στα προτεινομενα το αριαδνη, ισως τα πιο εκφραστικα 9 λεπτα της μερας μου, δεν μπορω να περιγραψω σε τι μουντ μπηκα. μπραβο μαγκες