Ελάχιστος Εαυτός - Φύσα κ' Ευχήσου

Ελάχιστος Εαυτός (Σκιάχτρο)
Ανθρωπόκενος
08. Φύσα κ' Ευχήσου
Beat: Scenario (Ιθύνων Νους)
Στίχοι
Μόνοι μας φτάσαμε ως εδώ και φταίμε για όλα…τα σώματά μας ξαπλώνουνε μόνα και ζούμε υπέροχα θεωρητικά αφού εξέφρασες την ευτυχία με λόγια κι όποιος υπερβολικά σκέφτεται λες δεν ζει το τώρα κι όσα λες εγώ τα σκέφτομαι ακόμα… λένε πως ο άνθρωπος πεθαίνει μόνο μια φορά και εγώ που πια δεν αντικρίζω πέρα απ’ το γκρίζο άλλο χρώμα τί; Λείπει από πάνω μου το χώμα; Στις χάρτινες ζωές μας ο χρόνος κυλά σαν γόμα σβήνοντας πληγές και πρόσωπα μα δεν γυρνάει η ρόδα οι νύχτες μας καταραμένες με θέα τον Παρθενώνα όλοι μας από λόγια ξέρουμε πόσο μακριά να φτάσω να μην έλκομαι από δαύτη θάφτη ανάθεμά σε θάφτη άντε τέλειωνε μακάρι να ξεχνούσα και πώς λέγομαι τα φώτα της πόλης τα μάτια εκείνης και το φως της σελήνης εξίσου φέγγουνε, όσο γυρνά ο πλανήτης στάσιμος ποτέ δεν έμεινες μαζί με αυτόν γυρίζεις είναι σημασίας υψίστης στα νερά της νηνεμίας να πνιγώ κι τότε ίσως να νιώσω πλήρης, προσεκτικά αν παρατηρήσεις γύρω σου το περιβάλλον βασίστηκε στις μιμήσεις για αυτό κάτι της θυμίζεις, τί νομίζεις; μόνοι μείναμε εμείς και ηλίθιές μας πεποιθήσεις…το παρελθόν πονά μα το σκαλίζεις μα τι διάολο ψάχνεις μέσα σου καιρό και δεν το βρίσκεις; τι και αν κατάφερα απόψε να ξεχαστώ ποτέ δεν ξέχασα, ίσως να φταίει που μέθυσα, ίσως να φταίει που αμέλησα πολλά όμως τι σημασία έχει πια; Τώρα βαδίζουμε με τα ένστικτα μπροστά φύσα να πιάσει η ευχή μας ή να σκορπιστεί κι αυτή στο δάπεδο κάποιοι από μας ζούμε τη μεταθάνατο εν ζωή κι ίσως αυτή είναι η κόλασή μας, σκοτώσαμε τον έρωτα κι όσα μας προκαλεί αλήθειες και ψέματα κι όλα κυλάν υπέροχα απ’ όταν τα στοιβάξαμε όλα σε πλαίσια είδες; Όλα κάποτε ξεχνιούνται και η ζωή μας συνεχίζεται…απαίσια

[stylegeitonia]

Μόνοι μας φτάσαμε ως εδώ και φταίμε για όλα…τα σώματά μας ξαπλώνουνε μόνα και ζούμε υπέροχα θεωρητικά αφού εξέφρασες την ευτυχία με λόγια κι όποιος υπερβολικά σκέφτεται λες δεν ζει το τώρα κι όσα λες εγώ τα σκέφτομαι ακόμα…
Κομματαρα!!!!

[PsixosTisKolasis]

*τα φώτα της πόλης τα μάτια εκείνης και το φως της σελήνης εξίσου φέγγουνε*.. ζημιά ..

[mikemappas]

Μακάρι να ξεχνουσα κ πως λέγομαι… αυτό..

[ΛόγιαΣκέψεις]

Φύσα να πιάσει η ευχή μας ή να σκορπιστεί κι αυτή στο δάπεδο
κάποιοι από μας ζούμε τη μεταθάνατο
εν ζωή κι ίσως αυτή είναι η κόλασή μας,
σκοτώσαμε τον έρωτα κι όσα μας προκαλεί αλήθειες και ψέματα κι όλα κυλάν υπέροχα
απ’ όταν τα στοιβάξαμε όλα σε πλαίσια είδες;
Όλα κάποτε ξεχνιούνται και η ζωή μας συνεχίζεται…απαίσια
ΑΠΛΑ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ

[esperanzaelfVl]

κάποιοι από μας ζούμε τη μεταθάνατο εν ζωή κι ίσως αυτή είναι η κόλασή μας

[edih]

Μακάρι να ξεχνούσα και πως λέγομαι...πόσο μακριά να φτάσω να μην ελκομαι απ' δαυτον ...θαφτον άντε αναθεμαμε θαφτον άντε τελειωνε ...φυσά και ευχησου

[DarkneSsInFamouS]

''όποιος υπερβολικά σκέφτεται λες δεν ζει το τώρα κι όσα λες εγώ τα σκέφτομαι ακόμα''
εγω να δεις ποσο σκεφτομαι αυτα που ελεγες...αα ρε Ν δεν επρεπε να γινουμε τοσο χαλια...

[sandramazour]

Τι και αν κατάφερα απόψε να ξεχαστώ, ποτέ δε ξέχασα.

[DimitrisKaratzanos]

Ό, τι καλύτερο και γεμάτο συναίσθημα έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Να΄σαι καλά αδερφέ. Όλο το άλμπουμ είναι αριστούργημα, αλλά αυτό εδώ το συγκεκριμένο μου μιλάει..

[evelina]

Μόνοι μας φτάσαμε ως εδώ και φταίμε για όλα τα σώματά μας ξαπλώνουνε μόνα και ζούμε υπέροχα θεωρητικά αφού εξέφρασες την ευτυχία με λόγια κι όποιος υπερβολικά σκέφτεται λες δεν ζει το τώρα κι όσα λες εγώ τα σκέφτομαι ακόμα λένε πως ο άνθρωπος πεθαίνει μόνο μια φορά και εγώ που πια δεν αντικρίζω πέρα απ’ το γκρίζο άλλο χρώμα τί λείπει από πάνω μου το χώμα;

[waveonelove]

τα σώματά μας ξαπλώνουν μόνα και ζούμε υπέροχα θεωρητικά αφού εξέφρασες την ευτυχία με λόγια κι όποιος υπερβολικά σκέφτεται λες δεν ζει το τώρα κι όσα λες εγώ τα σκέφτομαι ακόμα...
λένε πως ο άνθρωπος πεθαίνει μόνο μια φορά και εγώ που πια δεν αντικρίζω πέρα απ’ το γκρίζο άλλο χρώμα τι;
Λείπει από πάνω μου το χώμα;

[sadira]

Και μετά λένε μην πιστεύεις στην μαγεία... <3

[homohominilupus]

ειδες? ολα καποτε ξεχνιουνται και η ζωη μας συνεχιζεται.

[fwthsalv]

σκοτώσαμε τον έρωτα κι όσα μας προκαλεί αλήθειες και ψέματα κι όλα κυλάν υπέροχα απ’ όταν τα στοιβάξαμε όλα σε πλαίσια είδες; Όλα κάποτε ξεχνιούνται και η ζωή μας συνεχίζεται…απαίσια

[darkoolisss]

Στις χάρτινες ζωές μας ο χρόνος κυλά σαν γόμα σβήνοντας πληγές και πρόσωπα μα δεν γυρνάει η ρόδα !!

[innominedeinostri]

το παρελθόν πονά μα το σκαλίζεις μα τι διάολο ψάχνεις μέσα σου καιρό και δεν το βρίσκεις; τι και αν κατάφερα απόψε να ξεχαστώ ποτέ δεν ξέχασα, ίσως να φταίει που μέθυσα, ίσως να φταίει που αμέλησα πολλά όμως τι σημασία έχει πια;