Ανέντακτος - Στον ήλιο προσευχή

( Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2017/19 )

Άλμπουμ : Να' ταν ο κόσμος ζωγραφιά
Λόγια / Παρουσίαση : Ανέντακτος
Αφήγηση - Φωνητικά : Ανέντακτος
Παραγωγή : Barahona Beats
Επιμέλεια ηχοληψίας : Νίκος Συρίγος
Ηχογράφηση : Studio N.S.
Προγραμματισμός/Μίξη/Mastering : Νίκος Συρίγος
Επιμέλεια εξωφύλλου άλμπουμ : Στέλλα Σπανού

Λόγια:

''Θυμάσαι το φεγγάρι κείνο το βράδυ;
Οιωνός, που θα έσμιγε τα σώματά μας
Θυμάμαι το φως των ματιών σου
Την λάμψη του προσώπου σου
Την αύρα και την μυρωδιά σου.
Πήρα τ' άρωμά σου για πιοτό μου
Κάθε που θα υψώνεται πανσέληνος
να την κοιτώ.. να βλέπω εσένα μέσα της
να χαμογελάω σαν παιδί.. και να πίνω
στην υγειά.... της πιο γλυκιάς ανάμνησης.''

Περνούν στα μάτια μου μπροστά εικόνες γνώριμες
φιλιά κι' ανάσες πάνω σε επιφάνειες ρόδινες
γλυκές στιγμές στου Απριλιού τα απανθίσματα
τα πρώτα αγγίγματα, των βράχων τα ραγίσματα.
Τα πρώτα βλέμματα του έρωτα σημάδια
την αγκαλιά που έδινε φως μες τα σκοτάδια
τα πρωινά που έψελναν τα χελιδόνια
και τα μαλλιά σου που τα λούζανε φωτόνια.
Κείνες τις μέρες που ξαπλώναμε στο πάτωμα
κάτι απλό, συνάμα όμως και μεγάλο
χέρια ενωμένα, σφιχτά κάτω απ' το πάπλωμα
σαν η αγάπη να μας έκανε σινιάλο.
Είχα καιρό να νιώσω τόση οικειότητα
πολύ καιρό να λάβω τόση τρυφερότητα
πόση φροντίδα ν' άντεχα δίχως να κλάψω;
Φτωχά τα λόγια και πως να το περιγράψω;
Δεν θα χωρέσουν στα χαρτιά οι καταγραφές
γι' αυτό το αγιόκλαδο ο τυχερός που άγγιξα
που μ' έλουσε κλείνοντας ανοιχτές πληγές
κι' έτσι τον μύρο του μες την καρδιά μου κράτησα.

Στον ήλιο κάνω προσευχή
να σε προσέχει όπου κι' αν είσαι
να τον κοιτάζεις τα πρωινά
μην το αρνείσαι.

Πάρε το φως του οδηγό
και μην φοβάσαι
έτσι τις νύχτες μοναχή
δεν θα κοιμάσαι.

Θυμάμαι ακόμα τα αστεία και τις πλάκες μας
τα δυο σου χείλη που μυστήρια ανθοβολούσαν
θυμάμαι τον ιδρώτα που έλουζε τις πλάτες μας
σε κάθε άγγιγμα οι σιωπές μας οδηγούσαν.
Γλυκοστιγμές και αναμνήσεις τόσο έντονες
κατασταλάσουν πλέον σε κοιλάδες εύφορες
ποτίζουν την απόσταση με το νερό τους
''αυτό αγάπη μου ήτανε το γραφτό τους''.
Τρία βιβλία ''Λειβαδίτικα'', μια πένα
κάτι λόγια σου που έχω φυλαγμένα
αφιερώσεις, ποιήματα και ένας δίσκος
το αληθινό της Πρωταπριλιάς μας ρίγος.
Γι' αυτά τα μάτια τα μεγάλα που αντίκρυζα
να καθρεπτίζονται στον ήλιο ανατέλλοντας
στα κορφοβούνια με πουλιά σιγοψιθύριζα:
''Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος έρωτας;''
Μ' αυτά καλή μου κλείνω τώρα το τραγούδι
σ' ευχαριστώ και σε κρατάω σαν φυλαχτό
θα λέω κάποτε πως είχα ένα αγγελούδι
επίγειο και όχι φαντασία στον ουρανό

/////

Στην ερμηνεία Α ...

[FLORACHRYSOU]

Παιδιά για άλλη μία φορά μας εκπλήσσετε τόσο ευχάριστα και φαίνεται το δέσιμο σας πια μετά από τόσα ωραία τραγούδια. Σου φέρνει ανεμελιά αυτό το τραγούδι, σε ταξιδεύει!!! Μπράβο, μπράβο, χίλια μπράβο!!!