filmov
tv
Ανέντακτος & Αντωνία Μυτιληναίου - Ελλάδα (Στερνή μας γνώση)

Показать описание
«Τον τόπο τούτο που γεννήθηκα
τον λεν Ελλάδα!
Η χαραυγή καθώς πρωτάνοιξα τα μάτια μου
ήρθε γλυκά να μου χαμογελάσει.
Στους δρόμους των ανθρώπων
πρωταντίκρυσα τον Περικλή και τον Φειδία.
Μα πάντα μπρος στα μάτια μου
ανυπέρβλητος
υψώνουνταν ο Λεωνίδας,
σε μιαν αποθέωση μεγαλείου και δόξας.
Αυτός μας έμαθε το μέγα μυστικό,
πως δεν υπάρχει δρόμος συντομότερος
για να μας ανεβάσει
στην κορφή του Ολύμπου!
Το δρόμο τούτο,
μόνο όποιος διαβεί
την ιστορία σου,
που την επήραν οι άνθρωποι,
τα πουλιά και οι άνεμοι
και μας την έκαμαν τραγούδι
και την τραγουδούν όλα τα στόματα.
Το δρόμο τούτο,
μόνο όποιος διαβεί
την ιστορία σου θα μάθει.
Που πήρε η φήμη στ' άσπρα της φτερά
και την ακούμπησε πα στο κατώφλι
της αιωνιότητας.
Το δρόμο ετούτο, μόνο όποιος διαβεί,
το μήνυμα θ' ακούσει το δικό σου!»
_____
Ηλίας Σιμόπουλος, Ελλάδα
(Απόσπασμα από το ποίημα,
«Το μέγα μήνυμα»)
Γ.Π. Τζήκας - Α.Η. Γούκος
Σύγχρονη σχολική ανθολογία.
«Απανθίσματα»
για τις σχολικές γιορτές.
Ατραπός
_____
( Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2017/19 )
Άλμπουμ : Να' ταν ο κόσμος ζωγραφιά
Λόγια, αφήγηση ποιήματος : Ανέντακτος
Παρουσίαση : Αντωνία Μυτιληναίου, Ανέντακτος
Φωνητικά : Άννα Σιγάλα, Μανώλης Φύτρος
Παραγωγή : Νίκος Συρίγος
Επιμέλεια ηχοληψίας : Νίκος Συρίγος
Ηχογράφηση : Studio N.S
Προγραμματισμός : Νίκος Συρίγος, Μανώλης Φύτρος
Μίξη/Mastering : Νίκος Συρίγος
Μουσική σύνθεση & επιμέλεια ενορχήστρωσης : Μανώλης Φύτρος
Έπαιξε:
- Λαούτα
- Βιολιά
- Μπαγλαμά
- Μπουζούκι
- Ηλεκτρική κιθάρα
Επιμέλεια εξωφύλλου άλμπουμ : Στέλλα Σπανού
______
Λόγια:
Γενέτειρα σοφών και φωτεινών ανθρώπων
σήμερα μες τα δάνεια πνιγμένη αγκομαχείς
και τα παιδιά σου ''απών'' δηλώνουν κατά τόπων
όχι γιατί δειλιάσαν μα απηύδησαν θαρρείς
Η γνώση που 'χες για θωριά τυλίχθηκε στα χρέη
οι αλυσίδες σκούριασαν το βήμα σου γερνάει
μέσα απ 'την φαρέτρα σου κλέψαν όλα τα βέλη
μ 'αυτά καρφώνουν γύρω σου ότι ψηλαπετάει
Τα φώτα σβηστά κατεβασμένοι οι διακόπτες
όχι δεν λέω στα σπίτια μα κυρίως στα μυαλά
σκεπάστηκε το φως απ 'του σκότους τους παντογνώστες
με πλήρη συγκατάθεση απο εγχώρια αρπακτικά
Καμπάνιες, εκστρατείες και σκύλοι να γαυγίζουν
προδίδωντας τα πάντα για μια φτωχομπουκιά
μέσα σε σχισμές σπέρνουν και θερίζουν
μιζέρια μ 'αποδέκτες τα ίδια τους παιδιά
''Ελλάδα'' σ 'έσυραν συρτάκι να χορεύεις
μα όσο ήσουν ξέγνοιαστη κατέβαζαν τους σύρτες
οι ''μνηστήρες'' που κάθε μέρα πλέον τους ζητιανεύεις
ψίχουλα για να καλύψεις ελλειματικές σου τρύπες
Στερνή μας γνώση
δεν ήσουν πρώτη
δεν σ 'είχαμε όψη
και φορεσιά
Στερνή μας γνώση
σε πνίξαν οι τόκοι
και πια η ελπίδα
λεπίδα βαθιά
Εποχές που επιτάσσουν κάτι άλλο να είσαι
κι 'αναλόγως κάποιους ρόλους να υποδύεσαι
ακόμα και στον ίδιο σου εαυτό να προσποιείσαι
πως η ανάγκη των καιρών σε μεταμφίεσαι
Αλλάζουν οι άνθρωποι μασκαρεμένοι τρόποι
μετατοπίζονται οι σταθερές ανάλογα
μ 'άλλα λόγια μπροστά στου σπαθιού την κόψη
τα αυτονόητα μοιάζουνε πια παράλογα
Κοίτα πως γίναμε, που να 'ναι η αλήθεια
που να 'ναι ο εαυτός μας, που η αγάπη μας
μέχρι πρίν λίγα χρόνια πίστευα σε παραμύθια
μα έλα που κι 'αυτά φορτώθηκαν τα λάθη μας
Τώρα τα πάθη μας βαρύνανε τα βήματα
μην ψάξεις πια για ήρωες που θα μας σώσουν
οι επιλογές μας σήκωσαν παλίρροια κύματα
βλέπεις κι 'εκείνοι ακόμα τρέχουνε μπας και γλιτώσουν
Γι 'αυτό τι μένει πια αφού όλα γύρω μας κατέρρευσαν
οι ήρωες να γίνουμε των εαυτών μας
κι 'όσα αφήσαμε εν αγνοία μας και μας έκλεψαν
πίσω να πάρουμε με ευθύνη όμως των πράξεών μας
Στερνή μας γνώση
βουβή φιμωμένη
φυλακισμένη
στου χθές τα κελιά
Στερνή μας γνώση
μας είσαι πια ξένη
κι 'αργοπεθαίνει
η λευτεριά
Ολυμπιακοί αγώνες, Euro και θεάματα
δάνεια τοκογλυφικά μ 'ενέχυρο την γη σου
όμως στα παιδιά σου μίλα για οράματα
κι 'επικαλέσου φρόνιμα εθνικό ένεκεν ντροπή σου
τον λεν Ελλάδα!
Η χαραυγή καθώς πρωτάνοιξα τα μάτια μου
ήρθε γλυκά να μου χαμογελάσει.
Στους δρόμους των ανθρώπων
πρωταντίκρυσα τον Περικλή και τον Φειδία.
Μα πάντα μπρος στα μάτια μου
ανυπέρβλητος
υψώνουνταν ο Λεωνίδας,
σε μιαν αποθέωση μεγαλείου και δόξας.
Αυτός μας έμαθε το μέγα μυστικό,
πως δεν υπάρχει δρόμος συντομότερος
για να μας ανεβάσει
στην κορφή του Ολύμπου!
Το δρόμο τούτο,
μόνο όποιος διαβεί
την ιστορία σου,
που την επήραν οι άνθρωποι,
τα πουλιά και οι άνεμοι
και μας την έκαμαν τραγούδι
και την τραγουδούν όλα τα στόματα.
Το δρόμο τούτο,
μόνο όποιος διαβεί
την ιστορία σου θα μάθει.
Που πήρε η φήμη στ' άσπρα της φτερά
και την ακούμπησε πα στο κατώφλι
της αιωνιότητας.
Το δρόμο ετούτο, μόνο όποιος διαβεί,
το μήνυμα θ' ακούσει το δικό σου!»
_____
Ηλίας Σιμόπουλος, Ελλάδα
(Απόσπασμα από το ποίημα,
«Το μέγα μήνυμα»)
Γ.Π. Τζήκας - Α.Η. Γούκος
Σύγχρονη σχολική ανθολογία.
«Απανθίσματα»
για τις σχολικές γιορτές.
Ατραπός
_____
( Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2017/19 )
Άλμπουμ : Να' ταν ο κόσμος ζωγραφιά
Λόγια, αφήγηση ποιήματος : Ανέντακτος
Παρουσίαση : Αντωνία Μυτιληναίου, Ανέντακτος
Φωνητικά : Άννα Σιγάλα, Μανώλης Φύτρος
Παραγωγή : Νίκος Συρίγος
Επιμέλεια ηχοληψίας : Νίκος Συρίγος
Ηχογράφηση : Studio N.S
Προγραμματισμός : Νίκος Συρίγος, Μανώλης Φύτρος
Μίξη/Mastering : Νίκος Συρίγος
Μουσική σύνθεση & επιμέλεια ενορχήστρωσης : Μανώλης Φύτρος
Έπαιξε:
- Λαούτα
- Βιολιά
- Μπαγλαμά
- Μπουζούκι
- Ηλεκτρική κιθάρα
Επιμέλεια εξωφύλλου άλμπουμ : Στέλλα Σπανού
______
Λόγια:
Γενέτειρα σοφών και φωτεινών ανθρώπων
σήμερα μες τα δάνεια πνιγμένη αγκομαχείς
και τα παιδιά σου ''απών'' δηλώνουν κατά τόπων
όχι γιατί δειλιάσαν μα απηύδησαν θαρρείς
Η γνώση που 'χες για θωριά τυλίχθηκε στα χρέη
οι αλυσίδες σκούριασαν το βήμα σου γερνάει
μέσα απ 'την φαρέτρα σου κλέψαν όλα τα βέλη
μ 'αυτά καρφώνουν γύρω σου ότι ψηλαπετάει
Τα φώτα σβηστά κατεβασμένοι οι διακόπτες
όχι δεν λέω στα σπίτια μα κυρίως στα μυαλά
σκεπάστηκε το φως απ 'του σκότους τους παντογνώστες
με πλήρη συγκατάθεση απο εγχώρια αρπακτικά
Καμπάνιες, εκστρατείες και σκύλοι να γαυγίζουν
προδίδωντας τα πάντα για μια φτωχομπουκιά
μέσα σε σχισμές σπέρνουν και θερίζουν
μιζέρια μ 'αποδέκτες τα ίδια τους παιδιά
''Ελλάδα'' σ 'έσυραν συρτάκι να χορεύεις
μα όσο ήσουν ξέγνοιαστη κατέβαζαν τους σύρτες
οι ''μνηστήρες'' που κάθε μέρα πλέον τους ζητιανεύεις
ψίχουλα για να καλύψεις ελλειματικές σου τρύπες
Στερνή μας γνώση
δεν ήσουν πρώτη
δεν σ 'είχαμε όψη
και φορεσιά
Στερνή μας γνώση
σε πνίξαν οι τόκοι
και πια η ελπίδα
λεπίδα βαθιά
Εποχές που επιτάσσουν κάτι άλλο να είσαι
κι 'αναλόγως κάποιους ρόλους να υποδύεσαι
ακόμα και στον ίδιο σου εαυτό να προσποιείσαι
πως η ανάγκη των καιρών σε μεταμφίεσαι
Αλλάζουν οι άνθρωποι μασκαρεμένοι τρόποι
μετατοπίζονται οι σταθερές ανάλογα
μ 'άλλα λόγια μπροστά στου σπαθιού την κόψη
τα αυτονόητα μοιάζουνε πια παράλογα
Κοίτα πως γίναμε, που να 'ναι η αλήθεια
που να 'ναι ο εαυτός μας, που η αγάπη μας
μέχρι πρίν λίγα χρόνια πίστευα σε παραμύθια
μα έλα που κι 'αυτά φορτώθηκαν τα λάθη μας
Τώρα τα πάθη μας βαρύνανε τα βήματα
μην ψάξεις πια για ήρωες που θα μας σώσουν
οι επιλογές μας σήκωσαν παλίρροια κύματα
βλέπεις κι 'εκείνοι ακόμα τρέχουνε μπας και γλιτώσουν
Γι 'αυτό τι μένει πια αφού όλα γύρω μας κατέρρευσαν
οι ήρωες να γίνουμε των εαυτών μας
κι 'όσα αφήσαμε εν αγνοία μας και μας έκλεψαν
πίσω να πάρουμε με ευθύνη όμως των πράξεών μας
Στερνή μας γνώση
βουβή φιμωμένη
φυλακισμένη
στου χθές τα κελιά
Στερνή μας γνώση
μας είσαι πια ξένη
κι 'αργοπεθαίνει
η λευτεριά
Ολυμπιακοί αγώνες, Euro και θεάματα
δάνεια τοκογλυφικά μ 'ενέχυρο την γη σου
όμως στα παιδιά σου μίλα για οράματα
κι 'επικαλέσου φρόνιμα εθνικό ένεκεν ντροπή σου
Комментарии