Ανέντακτος - Ίσως να 'ναι

Показать описание

Στίχοι - Ερμηνεία : Ανέντακτος
Παραγωγή : Instrumental Uso Libre - La Valse D 'Amelie
Ηχογράφηση - Μίξη - Επεξεργασία : Μιχάλης Βάλβης
Η ηχογράφηση έγινε στο Thira Rehearsal Studio

| Anentaktos on line |

Facebook:

Στίχοι:

Ίσως να 'ναι κάτι τόσο δυνατό και μεγάλο
ίσως να 'ναι σαν ένα όνειρο, μιας νύχτας φευγάτο
ίσως να 'ναι αυτό που έψαχνα στον κόσμο να βρω
να στηριχθώ, να κρατηθώ κι 'αυτά που νιώθω να πω.
Ένα τετράδιο που υποδέχεται την κάθε μου σκέψη
ένα στυλό που απο τον χρόνο προσπαθεί να ξεκλέψει
ένα μικρόφωνο ανοιχτό, μέσο να ακούς την φωνή μου
κι 'αν όσα λέω σε χαλάνε, αυτό ίσως να 'ναι τιμή μου.
Ίσως να 'ναι πολλά ίσως, μα δεν μένω στα ίσως
εκείνο που μετράει, να βρω τον τρόπο για να το ζήσω
να το εξελίξω, να 'χω τους στίχους για όπλο μου, ν 'ανοίγω δρόμους,γιατί κουράστηκα μέσα στο θέατρο αυτό να μου επιβάλουν νόμους-παρανόμους, κλέφτες κι 'αστυνόμους να παίζουν ..εγώ απέχω,στην φάρσα αυτή δεν συμμετέχω
αλλιώς το ζάρι μου τσιμπάω, επιλογή μου
σ 'άλλη διάσταση πέρασε η ζωή μου
Ίσως να 'ναι η μουσική μου, ή να 'ναι, κάτι δυνατό
που ενδεχομένως ζωντανό με διατηρεί
και το κρατώ, σαν φυλαχτό θαυματουργό.
Ίσως να 'ναι

Ίσως να 'ναι ενθουσιώδης έρωτας που φέρνει ζάλη
όμως μαζί του θα βαδίσω (ναι) κι 'όπου με βγάλει
ίσως να 'ναι σαν μια θάλασσα, αμίλητη, γαλήνια
που αν στην πλάκα την λογίσεις, σ 'έπνιξε μ 'ένα της κύμα.
Ίσως να 'ναι σαν παιχνίδι δυο παιδιών σε μια αλάνα
που κρατά για μια στιγμή, γιατί είπε ''φεύγουμε'' η μάνα
ίσως να 'ναι ένα αβέβαιο του εαυτού μου κομμάτι
μα θα το σεβαστώ, γιατί σίγουρα αυτό μου δίνει κάτι,
που μου κρατά τις νύχτες συντροφιά, περπατάμε
ίσως να 'ναι, αυτός ο λόγος που δεν κοιμάμαι
κι 'έτσι η αφύπνιση είν 'εφόδιο στην ζωή μου
καθημερινό και με ωθεί πρός την Ανατολή μου.
Πνευματική διέγερση και διδαχή μου ίσως να 'ναι
γιατί κάποιες φορές ''ΊΣΩΣ ΑΞΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΜΕ''
θυμάμαι,να στέκομαι μπροστά σου και να σε κοιτώ
κι 'εσύ μου έλεγες φίλε, ''όλα καλά θα πάνε''.
Όλα καλά λοιπόν κι 'αφού αντέχω να 'μαι εδώ
να γράφω,να σκέφτομαι και έτσι να υπάρχω, τώρα
δεν παίζει πισωγύρισμα,μπροστά μονάχα πάει η ώρα
ίσως να 'ναι αυτή, η κατάλληλη ώρα

Όπου υπάρχει λογική τα συναισθήματα χάνουν
μα όπου συναισθήματα, το λογικό συλλαμβάνουν
ίσως να 'ναι μια πτυχή του εσωτερικού μου κόσμου
που τον δρόμο τον σωστό μου δείχνει προς το φως μου.
Να σέβομαι και ν 'αγαπώ κάθε μορφή ζωής επάνω στον πλανήτη
να σπάω κάθε καλούπι,να 'χω Μάνα μου την φύση,Πατέρα μου τον ήλιο και το φως που στέλνει πρός την γη
μοναδικό μου φίλο, να ονειρεύομαι γι 'αυτά που γραφικά στις μάζες μοιάζουν,συνήθως για τον άνθρωπο άφταστα φαντάζουν.
Κι 'αν όντως σε χαλάνε τα λεγόμενά μου, είδες, ίσως να 'ναι
το παραπέρα εκείνο που ποτέ δεν πήγες

''Αφιερωμένο σε έναν Αδελφό μου, που βρίσκεται κάπου αλλού..Αστρική σκόνη, θα ανταμώσουμε ξανά...Σ 'αγαπάω,
ποτέ μου δεν σε ξέχασα... ''Ίσως αξίζει μόνο που τολμάμε'' ...

Χρήστος Φύτρος (Ανέντακτος)