filmov
tv
Ανέντακτος - Δύσκολα Απλά (συμμ. Αυθόρμητος, Κάτοικος Νου)

Показать описание
Στίχοι/Ερμηνεία : Κάτοικος Νου, Αυθόρμητος, Ανέντακτος
Παραγωγή : Instrumental
Ηχοληψία/Μίξη/Επεξεργασία : Μιχάλης Βάλβης
Η ηχογράφηση έγινε στο THIRA REHEARSAL STUDIO...
| Anentaktos & Katoikos Nou on line |
Facebook:
Στίχοι: (Ανέντακτος)
Καιρό θυμάμαι πως ξεχνούσα τις στιγμές μου να ζήσω
γιατί όσο εσύ δεν ήλπιζες, όλα με στέλνανε πίσω
το ''τώρα'' μου νεκρό σημείο στ 'αζήτητα η χαρά μου
κι 'ένιωθα όλα να 'ναι άδεια, αφού εσύ ήσουν μακρυά μου.
Αναζητούσα την φωνή σου, σε στενά, σε πλατείες
εκείνες που βαδίζαμε μαζί, πολλές νύχτες κρύες
μια λέξη σου γλυκιά περίμενα να με ταξιδέψει
κάθε μου σκέψη-όνειρο, στ 'αλήθεια να ζωντανέψει.
Μα η ρότα πλέον άλλαξε και το τιμόνι έχω στρίψει
τα δύσκολα τα πέρασα, χαμογελώντας στην θλίψη
κουράγιο βρήκα,δύναμη και ψυχικές αντοχές
απ 'το παρών άντλησα τα όμορφα, ξεχνώντας το χθές.
Βαδίζω,προχωρώ μπροστά και πίσω δεν κοιτάζω
κοιτάζει πίσω αυτός που ελπίζει, εγώ άλλον δρόμο χαράζω
κι 'όσο ο καιρός με ωριμάζει, καταλαβαίνω πως
μονάχος όταν μένεις, πάντα βρίσκεις δρόμους για το φως.
Ανανεώνεις την αγάπη, τα συναισθήματά σου
κι 'αν έχεις μάθει να σιωπάς, τότε μιλάει η καρδιά σου
ασπίδα μπαίνει οδηγώντας (ναι) το κάθε σου βήμα
σ 'απεγκλωβίζει απο το χθές αυτό, που σ 'έκανε θύμα
Παραγωγή : Instrumental
Ηχοληψία/Μίξη/Επεξεργασία : Μιχάλης Βάλβης
Η ηχογράφηση έγινε στο THIRA REHEARSAL STUDIO...
| Anentaktos & Katoikos Nou on line |
Facebook:
Στίχοι: (Ανέντακτος)
Καιρό θυμάμαι πως ξεχνούσα τις στιγμές μου να ζήσω
γιατί όσο εσύ δεν ήλπιζες, όλα με στέλνανε πίσω
το ''τώρα'' μου νεκρό σημείο στ 'αζήτητα η χαρά μου
κι 'ένιωθα όλα να 'ναι άδεια, αφού εσύ ήσουν μακρυά μου.
Αναζητούσα την φωνή σου, σε στενά, σε πλατείες
εκείνες που βαδίζαμε μαζί, πολλές νύχτες κρύες
μια λέξη σου γλυκιά περίμενα να με ταξιδέψει
κάθε μου σκέψη-όνειρο, στ 'αλήθεια να ζωντανέψει.
Μα η ρότα πλέον άλλαξε και το τιμόνι έχω στρίψει
τα δύσκολα τα πέρασα, χαμογελώντας στην θλίψη
κουράγιο βρήκα,δύναμη και ψυχικές αντοχές
απ 'το παρών άντλησα τα όμορφα, ξεχνώντας το χθές.
Βαδίζω,προχωρώ μπροστά και πίσω δεν κοιτάζω
κοιτάζει πίσω αυτός που ελπίζει, εγώ άλλον δρόμο χαράζω
κι 'όσο ο καιρός με ωριμάζει, καταλαβαίνω πως
μονάχος όταν μένεις, πάντα βρίσκεις δρόμους για το φως.
Ανανεώνεις την αγάπη, τα συναισθήματά σου
κι 'αν έχεις μάθει να σιωπάς, τότε μιλάει η καρδιά σου
ασπίδα μπαίνει οδηγώντας (ναι) το κάθε σου βήμα
σ 'απεγκλωβίζει απο το χθές αυτό, που σ 'έκανε θύμα