ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ | Δρυμός Θεσσαλονίκης (1930)

Показать описание

🔵 Ένα ηχητικό ντοκουμέντο από την περίοδο του μεσοπολέμου, όπου για πρώτη φορά ηχογραφήθηκαν Μακεδονικά τραγούδια. Με εξαίρεση κάποιες ηχογραφήσεις στη Θεσσαλονίκη τις παραμονές της απελευθέρωσης (1910), όπου και ηχογραφήθηκαν κυρίως αστικά τραγούδια της εποχής (ελληνόφωνα, τουρκόφωνα, βουλγαρόφωνα, ισπανόφωνα), ετούτη εδώ η καταγραφή είναι η αρχαιότερη ως προς την ύπαιθρο της Μακεδονίας. Οι παρούσες καταγραφές είναι αποσπασματικές: το κάθε τραγούδι ηχογραφείται μερικώς, λόγω των περιορισμένων αποθηκευτικών μέσων της εποχής.

🟢 Το πρωτόλειο και πρωτοποριακό αυτό υλικό, δηλ. η ηχογράφηση καθ΄ αυτό μακεδονικών τραγουδιών, ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1930 με τους Χρήστο Αστερίου από τη Δρυμίγκλαβα (τον τωρινό Δρυμό Θεσσαλονίκης) και τον Κωνσταντίνο Κουρκούτα από τον Γιδά, τη σημερινή Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Είχαν ταξιδέψει μαζί στην Αθήνα και είπαν περίπου 20 τραγούδια ο καθένας. Ο Αστερίου ήταν τότε στα σαράντα του, δεν ήξερε γράμματα και ασκούσε το επάγγελμα του καραγωγέα στη Θεσσαλονίκη. Είχε κάνει λίγα ταξίδια στη ζωή του και επισκεπτόταν για πρώτη φορά την Αθήνα.

🔴 Έναν μήνα αργότερα έφθασε στην Αθήνα για τον ίδιο σκοπό κι ο Ναουσαίος Δημοσθένης Γκούγκουρας, ενώ ο τέταρτος τραγουδιστής ήταν ο Χρυσός Δούκης από την Καστοριά. Τέλος, ο πέμπτος τραγουδιστής Δημήτρης Κατσαούνης καταγόταν από την Σέλιτσα (νυν Εράτυρα) νομού Κοζάνης. Από τους πέντε αυτούς τραγουδιστές το Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ συγκέντρωσε ένα σύνολο από δύο οργανικούς σκοπούς και 66 τραγούδια χωρίς οργανική συνοδεία. Οι ηχογραφήσεις αυτές αποτελούν ένα πλούσιο και πολύτιμο υλικό, που θα πρέπει να είναι το αρχαιότερο του είδους, γιατί κανένας ως τότε δεν φαίνεται να είχε ασχοληθεί με την ηχογράφηση της παραδοσιακής μουσικής της Μακεδονίας.

▶️ Από τα τραγούδια που ερμηνεύει ο Χρίστος Αστερίου, το πρώτο είναι το πασίγνωστο (από τις μετέπειτα ηχογραφήσεις της Δόμνας Σαμίου της δεκαετίας του '60) «Ήλιε μ' κι τι πολυάργιασις», εργατικό τραγούδι του θέρους, το οποίο απαντάται σε όλη τη στεριανή Ελλάδα, σε διάφορες εκδοχές. Το δεύτερο, ένα μάλλον αστικής προέλευσης τραγούδι της αγάπης «Τουν έρουτα τουν νόμισα» και το τρίτο ένα τραγούδι της τάβλας «Να πάρω έναν ανήφουρο», επίσης με πολλές εκδοχές ανά την Ελλάδα.

🎵 Ονοματεπώνυμο τραγουδιστή: Χρίστος Αστερίου
Έτος ηχογράφησης: 1930
Έρευνα-ηχογράφηση: Μέλπω Μερλιέ
Συλλέκτης: Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ

▪️ 00:00 «Ήλιε μ' κι τι πουλυάργιασις»
▪️ 01:00 «Τουν έρουτα τουν νόμισα»
▪️ 02:00 «Να πάρω έναν ανήφουρο»

Οι στίχοι:
Α) Ήλιε μ' κι τι πουλυάργιασις κι αργείς να βασιλέψεις [ιιιιιι!],
σι βλαστιμάει η αργατιά, σι βλαστημούν κι ου κόσμους,
[σι βλαστημούν κι τα μουρά στις κούνιες κρεμασμένα].

Β) Τουν έρουτα του νόμισα, πως ήταν πιχνιδάκι
μα τώρα τουν κατάλαβα πως είν' πικρός ως φαρμάκι [...].

Γ) Άιντε να πάρου έναν ανήφουρο, μωρ' 'ναν ανηφοράκη
να βρω κλαδά - γεια σας παιδιά - να βρω κλαδάκι φουντωτό.
Άιντε να βρω κλαδάκι φουντωτό, μωρ' στη ρίζα, στο λιθάρι
να κάτω να - γεια σας παιδιά [...]

#Greek_folk_music #Macedonian_folk_song #Greek_Macedonia