Gülseren Budayıcıoğlu - Öfke Kontrol Bozukluğu

Bir okuyucumun sorusunu sizlerle paylaşıyorum;

Öfke kontrol sorunu yaşıyorum, bununla nasıl başa çıkabilirim?

***
Bugünkü videoda bu konuda düşündüklerimi sizlere anlatıyorum.

Sevgilerimle...
Dr. Gülseren Budayıcıoğlu

[seymann.patili.dostlar]

Anlatmak istediğim bir şeyi karşımdaki insan anlamayınca sinirimden ağlıyorum.Yani insanlara laf atmak matematik anlatmaktan daha zor

[yaseminguler]

Hakkımın yendiğini haksızlık yapıldığını hissettiğim anda gözüm (gerçek anlamda )dönüyor.

[denizderin]

Mutsuz anneden babadan mutlu cocuk dogmaz.

[sevvaligerci]

Sinirlendiğimde dalga geçilmesi, bir şey anlatmaya çalıştığımda dinlenilmemem, bir kez olsun benim düşüncelerimi dinlemeyip kendilerinin karar vermesi ya da durduk yere sevmediğim rahatsız olucu hareketlerin yapılması ve daha bir çok şey :(

[yunusakdin]

Büyüklerin yaptıklarını çocukları bir ömür çekiyor ne kadar acı ve o çocukları kimse anlamıyor yapmasaydı niye yaptı diyip kendi başlarına bırakılıyor ... Hayat herkese eşit davranmıyor

[esma]

Ağlayarak dinledim hocam daha 18 yaşında bir üniversite adayıyım o kadar guzel konustunuz ki hayranlıkla dinledim... iyi ki varsınız...

[hasretderyas]

Hep anne baba hakkindan bahsederiz peki ya cocuklarin hakki ne olacak?

[seheradyamannnnn]

Yıllarca sırf bu yüzden anne olmaktan korkuyorum. Kendi hayatım berbatken çocuğuma zarar veremem.

[ismailyldrm]

Hiyerarşiden, haksızlığa uğramaktan, yada değer verilmeyerek benimle konuşulduğunu hissettiğim an çıldırıyorum.

[aydngulaydngul]

Bi sebepsiz yere yere öfkelenenler var,
Bi de haksızlığa uğrayanların öfkesi var !
Bunlar birbirinden ayırmak lazım .

[yagmur-dwss]

Ben küçükken aynen bunlari düşünüp idrak edebilmistim hocam cok ilginç ve acidirki.babam cok bağırıp ortalığı yikip doken biri olduğu icin daha 12 yaslarinda.bu sekilde buyuyen bi cocuk asla sakin iyi bir anne olamaz evlensem bile cocuk yapmamaliyim diye düşündüm hep.sevgi gormeyen sevgi gosteremez dedim hep içimden.cocuk dogurup ona yazık etmiycem dedim hep.

[yagmur-dwss]

Ve babama hakkımı helal etmiyorum.biz evlat olarak uzerimize dusen bütün gorevi yerine getirdik.hep uslu soz dinleyen caliskan saygılı çocuklar olduk.eli yüzü duzgun tertemiz çocuklar.o yuzden allah katinda davaciyim ve davayı biz kazanacagiz ötelerde.dunyada en cok merak ettigim sey ne biliyomusunuz baba sevgisi.nasil bi duygu acaba babanı sevmek ona sarılmak.sarilmak derken yuzum buruştu.asla istemem artık sarilmayi.tek istegim hesaplaşmak

[zeynepo]

Aileme karşı suçlayıcı davranmak istemiyorum ama bu videoyu izleyene kadar öfke sorunumun geçmişteki eksiklik ve haksızlık hissinden kaynaklandığını düşünmemiştim, şimdi çok daha iyi bağdaştırıyorum. Kötü olan şey ise ailemin her geçen gün çok öfkeli biri olduğumu bunu yenmemi hatırlatması ve daha bir artan öfkem

[beyz]

Sadece öfkemi değil çoğu duygumu kontrol edemiyorum. Doruklarda hissediyorum fakat her zaman en baskını öfke oluyor. Gözüm döndükten sonra kafamda garip garip şeyler dönüyor, başkalarına zarar vermemek için kendime veriyordum onu az da olsa bıraktım fakat bu seferde kendime piskolojik olarak zarar veriyorum veyahût cansız şeylere . Öfkemi kaybedip yaptığım çok sey var . Bu insanların benden uzaklaşmasına sebep oluyor çünkü beklemiyorlar, tepkim aşırıya kaçıyor . Bazen sadece kafamın içindeki sesle mücadele ediyorum. Öfkelendiğim zamanlarda kafamin içinde ki o ses bana komut veriyor onu susturmak için bağırıyorum, bağırdikça herkesi kendimden daha da uzaklaştırıyorum, hâl böyle olunca da ben de kendimden uzaklaşıyorum. Kendime kızıyorum ; bazen dizlerimi kırıp avuçlarımi kafamin arasına alıp " n 'olur yapma, dur " diyorum. Kendimi sakinleştirmek daha da zor oluyor kafamadaki o ses konuşurken. Öfke anında bana garip şeyler söylüyor, kafamın içinde saçma sapan olaylar, senaryolar dönüyor ve en son çaresizce kendime vurup ağlıyorum. Benden nefret edenler bu duruma söylenip duruyor e tabii ben de onlar söylendikçe daha çok öfkeleniyorum. Kendimi kırıyorum.
Kendime hep "Kendine gelirsen, kendini seversin ." diyorum fakat bazen nafile ne kendime gelebiliyorum ne de kendimi sevebiliyorum.

[eda]

Öfke kontrolüm asla yok o an o yaşadığım hırs kızgınlık bir türlü öfkemi kusmadan son bulmuyor o sinir anını yenmek çok zor

[edaa]

Annenin değil anne babanın yetiştirdiği çocuklar diyelim lütfen bu sadece anne yetiştiriyor düşüncesi istemsizce anneler üzerinde bir baskı omzunda bir yük oluyor.Öyle değilmidir çocuğu başarılı olup iyi işler yapınca övünen baba olumsuzluklarda suçlanan anne...

[papatyahanm]

herkes anne baba olmamalı.
En ufak şeyde tekme tokat dayak yedim
misafirin yanında çay istedim diye oklava kırıldı kafamda
Eve pencereden girdim diye ayak bileklerime kalın sopalarla vuruldu
marketten çikolata istedim diye kafam duvarlara vuruldu
misafirin yanında annemi dinlemedim diye kızgın demir basıldı dudağıma
7 8 yaşlarımda mağazada karne gününde giymek için etek istedim diye eve gelince gözüme yumruk atıldı ertesi gün ağlaya ağlaya karne almaya gittiğimi bilirim.
ortaokulda ingilizce sınavından 75 aldım diye saçlarımda yolunmadık yer kalmadı. Hala kendi kendime saçlarımı seviyorum. Hep kendi kendime yenmeye çalıştım Hiç kimse de demedi ki bu çocuğu neden perişan ediyorsun döve döve annem dövdükçe anneannem vs. destekledi vur daha çok vur diye.
annemin babamı doldurup doldurup beni dövdürdüğünü bilirim. Babam sabah gidiyor gece 11 de geliyor zaten benle nasılım iyi miyim haberi bile yok annem ne derse onu yapıyor.
Daha da devam etti şiddet hiç bitmedi bunlar yazabildiklerim sadece internet fatueasını yanlışlıkla aşım yaptığım için sabaha kadar ağlayıp kendi kendimi dövdüğümü bilirim kızım sen de kendine neden vuruyorsun denmedi ben kendime vurdukça onun hoşuna gitti sanki.
Üniversite için başka bir şehri kazanıp uzaklaştım şimdi evlendim üniversite okuduğum şehirde ancak öyle kurtulabildim ama hala etkileri devam ediyor
Evlendiğimde evime geldiler kullanmadığım eşyalarımı koyduğum odaya girip neyim var neyim yoksa bunları neden biriktiriyorsun diye sobaya atıp yaktıklarına mı yanayım neye yanayım bir bilsem
Sinirlenince istemsiz kendime vuruyorum hiç bir şeyin en iyisini haketmiyormuşum gibi hissediyorum ama geçecek inanıyorum.
Bir gram bile özlem oluşmuyor kalbimde tamamen nötrüm
Neden bize soğuksun neden bizi özlemiyorsun diyorlar bir de utanmadan. Nasıl özleyim ki sevgi özlem nedir bildim mi ki ben?
Öğretmen oldum şimdi çocuklara anneleri öyle güzel yaklaşıyor ve seviyor ki şaşkınlık ve hayranlıkla izliyorum ki sanki ben değilde çocukluğum izliyor.

[sonyxperiaxa]

2:45 öfke kontrol bozukluğundan daha sonra pişman olduklarından bahsettiniz, bide kendisinin farkında olmayanlar var. Bunlar için ne diyebilirsiniz. Öfkeli olmadığını düşünen, kendini kaybettiğini kabul etmeyen, bu yaptığının normal bir şey olduğunu zannedenler var. Peki ya onlar?

[yagmurgozden]

En ufak şeyde gözüm dönüyor. Sebebini anlayamıyorum. Etrafımdaki kişilere şiddet uyguluyorum ama bunu yaparken farkında olmuyorum. Olay olduktan sonra ne yaptım ben diye kendi kendimi yiyip bitiriyorum. Kimse benimle bunlar hakkında konuşmuyor. Şımardın diyorlar. Kendi kendime bir çözüm bulamıyorum. Artık insanlardan uzaklaşmayı seçtim. Ne kadar yorucu anlatamam.

[yuineko.]

sinir krizleri geçirmek çok bunaltıcı genelde hep kendimi tutmaya çalışsamda elimden bişey gelmiyor kendi kontrolümü kaybetmek çok kötü bir durum ve bu nedenle karşımdakileri kırıyorum istemeden de olsa ve sonra içinde pişmanlık kalıyor ve bu pişmanlık bi zaman sonra vicdan azabı veya utanca dönüşüyor hem anksiyetesi hem de öfke kontrol bozukluğu olan ben için bu çekilmez bir dert ://