Her Şey Harikayken Bile Kusurlu, Değersiz Hissetmek ve Çözümü

preview_player
Показать описание
Bu bölümde kusurluluk şemasının kökenlerini, değersizlik duygusunu, şimdiki hayatında sebep olduğu sorunları ve çözüm yollarını anlatıyorum.

Video Konu Başlıkları

Beyhan Budak Sosyal Medya Hesapları

ÖNEMLİ NOT:
Bu YouTube kanalındaki videolar bilgilendirme ve farkındalık amaçlı olarak hazırlanmıştır. Hiçbir şekilde tanı ve tedavi amaçlı kullanılamaz. Tanı ve tedavi gerektiren durumlar için lütfen hekimlere başvurunuz.

Videolarda yer alan vaka öyküleri gerçek vakalardan (bazen birkaç vakanın birleşimi) esinlenilmiş kurgusal öykülerdir. Vaka öykülerinde hiçbir şekilde bir kişiye ait tanımlayıcı bir bilgi yer almamaktadır.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Bu videoyu izliyordum saat gece 4.13’dü 6 Şubat pazartesi gecesi hayatım her koşuldan mükemmeldi maddiyatımız ailemiz arkadaslarım bir sürü koyafetim insanların imrenerek baktığı her şeye sahiptim. O gece kendimi bernat hissediyordum bunlara sahip olup kötü hissettiğim icin, odamda masamda çayımı içiyor poğaçamı yiyor maddeleri yazıyordum defterime. bende bilmiyordum bir kaç dakika sonra her şeyin mahvolacagını türkiye’nin en büyük depremlerinden birini yasayacağımı. bilseydim üzülür müydüm bu mükemmellikte yasadıgım ufak tefek dertlere kıyaslar mıydım kendimi üc dakika sonra enkaz altında ölecek olan o kıxlarla.. hayat cok garip arkadaslar sakın anınızı mahvetmeyin bir gece de her sey tersine döndü. umarım sizinki iyi anlamda tersine döner. bu satırları ailemle depremden dolayı istanbula giderken ki otobüsten yazıyorum, ytye girdiğimde son dakika bu videoyu izlediğimi gördüm ve hayatın nelere kadir olduğunun farkına acı da olsa vardım. kendinizi sevin, hayata tutunun

ela
Автор

Ailemizi biz seçemiyoruz ancak onların bize yaptığı tüm davranışlar sosyal, özel vb ilişkilerimizi kısacası tüm hayatımızı etkiliyor.
Ve sonrasında tüm hayatımız boyunca, onların bizlere attığı kötü duyguları içimizden ve zihnimizden temizlemeye ; olumsuz tüm davranışlarının yarattığı travmaları bilinçaltımızdan atmaya çabalayarak hayatımız boyunca yanlış ilişki ve insanlarla, kendimizi toparlamaya ve düzeltmeye çalışarak geçiriyoruz.
Bu hiç adil değil…

crocusteacher
Автор

“Alıştığımız kötüleri yeni olan iyilere tercih ediyoruz.” müthiş bir tespit 👏🏼 👏🏼

nilufer
Автор

Bedava terapi görüyoruz büyük nimet. Teşekkür ederiz Beyhan hocam 🌼

dilburan.
Автор

İlkokul ve ortaokul yıllarım fiziksel bir kusurum yüzünden hep zorbalık ve alay edilmekle geçti. Çok başarılı bir öğrenciydim aslında ama başarımla bile övünemiyordum. Parmak kaldırmaya bile utanıyordum soru sormaya hatta tahtaya çıkmay bile. Ve bunu yazarken 25 yaşındayım gayet güzel bir genç kızım. Herşey geride kalmış olsa da insan bazı şeyleri kodlamış oluyor kendine. Ve ben hala topluluk önünde konuşmaya utanan hep bi şeyi kötü yapacağıma ve dalga konusu olacağıma inanıyorum istemeden. Bu da onaylanma ihtiyacımı artırıyor ve kendş başıma bişeyleri yaparken bile on kere düşünüyorum. Ne kadar üzücü! Sizden rica çocuklarınızı öyle bir yetiştirin ki akran zorbalığı yapmasınlar. Daha hassas ve düşünceli olsunlar ki özgüvenli sağlıklı gençler olabilsin.

Papatyaa
Автор

Değerimizi bilen usta ellerde pırlanta gibi işlenmemiz duasıyla 🌺

ayse.
Автор

Küçüklüğümden beri hep yetersiz hissettirdiler. O zamanlar anlamıyordum ama büyüdükçe yapmak istediklerim hayallerime adım atmak zorlaştırdı ertelememe, korkmama, kendimin önüne engeller koymama, yapamazsın ve zayıfsın seslerine sebep oldu.
Son iki haftadır yaşadıklarımdan dolayı hep zayıf hissettim, yetersiz, adım attığım şeylerin değersiz olduğunu düşündüm ama bu video çok iyi geldi tam zamanında. ÇOK TEŞEKKÜRLER🙂

rabiagumus
Автор

Ben hep birileri için kendi isteklerimi erteledim ya da isteklerimden vazgeçtim. Şuanda 39 yaşındayım. Ve anlıyorum ki büyük hata etmişim. Kendinizi hiç kimse için feda etmeyin. Ne istediğinizi bilin ve gerektiğinde bu yolda bazı şeylere hayır diyebilin bence.Çünkü zamanında atılmayan her doğru adım aslında kişiyi mutsuzluğa ve değersizliğe mahkum ediyor.

Elif-uqqy
Автор

O öğretmenler yok mu sınıfın çalışankanlarini en ön sıraya oturtup dersi onlarla işleyen. Eksik öğrencilerine değer vermeyip onları diğer çocukların önünde rencide eden. Hatta bu rencide durumunu devam ettirip, veli toplantısında herkesin içinde anneye senin çocuğunun hiç şansı yok diyen. Tüm sınıfı dersten geçirip 40 kişiden sadece birini sınıfta bırakan. (Geçirilen arasında kalanla aynı durumda olan olmasına karşın.). Okumuş ama insan ve nihayetinde öğretmen olamamış ve öğrencilerinin travmalarina sebep olanlardan nefret ediyorum.

bengudurmaz
Автор

Aile açısından değil de, genellikle akrabalar ve arkadaşlardan çok çektim, dış görünüşümden dolayı hep eleştirildim. Şu an bakıyorum da içe dönüklüğüm, insanlarla iletişim kurmaktan çekinmem ve yeni insanlarla tanışma konusunda gergin hissetmemin nedeni yaşadığım şeylerdenmiş. Aslında çok neşeli, konuşkan, cıvıl cıvıl bir çocukmuşum annem hep öyle söyler. İnsanlar gerçekten biz farkında olmadan kişiliklerimizi şekillendiriyorlar. Ne kadar kırıcı, hayatlarımızı mahf ediyorlar aslında. İlişki konusunda da bu videoda fark ettim neden bana yaklaşan insanları görmezden geldiğimi. Ama her şeye rağmen hiç susmayan beynimi dinlemeyip gerçek beni bulmaya çalışıyorum. Kendimle yavaştan barıştım da, artık herşeyin daha güzel olmasını diliyorum. 😊

Merve-pmjo
Автор

Siz ne güzel bi insansınız. Gözyaşları içinde izledim. Gönlünüzü nasıl bu kadar genişlettiniz. Bize de nasip olur mu bir şekilde insanlara faydalı olmak...

Havva_Sümeyye
Автор

Ben çok küçük bir çocukken annem tarafından sürekli eleştirildim. Onlara benzemediğim kime çekti ki bu, bize hiç benzemiyor eyvahhh, diye yargılandım. Birde tüm dertleri namus, ve benim bu konuda kanıp kandırılıp yoldan çıkacağım korkusu ve sürekli dillendirilip ima edildi.
El alem ve ele güne karşı da sloganımızdı . Ruhumda çok hasarlar bıraktı annem.

uzaytan
Автор

Anlattıklarınız da o kadar benzer şeyler yaşıyorum ki mesela evet bende çocukken değersiz büyüdüm suçsuz olduğum konular da suçlandım en basiti kız olarak dünyaya gelmek bile benim suçumdu. Eş seçimimde de arkadaş seçimimde de hatalar yaptım ve hala arkadaş seçimim de beni degersizlestirenlere garip bir çekim yaşıyorum. Ama artık 40ına merdiven dayamış biri olarak ve sizin gibi güzel hocaların sayesinde farkındayım daha dikkatli davranıyorum arkadaş seçimimde

hulyak
Автор

İnsan var gıda gibi her zaman ihtiyaç duyarsın, insan var ilaç gibi arada bir ihtiyaç duyarsın, insan var hastalık gibi istemesen de seni bulur, demişler .

edebedeb
Автор

21 yaşındayım ama ömrüm boyunca hiç sevilmedim bana menfaatleri doğrultusunda iyi davrandılar o yüzden kendimi hep defolu hissettim buna deyinmeniz çok iyi oldu

raifDM
Автор

Ben de paylaşmak istiyorum.Annem ve babam isteyerek evlenmemişler ben de onları zoraki birlikte tutan öge olmuşum küçüklüğümden beri annemin sinir krizlerinden kaynaklı çok fazla şiddet gördüm.Sonrasında ikiz kardeşlerim de oldu onlar da nasiplerini aldılar. Annem babamı aldattı babam da annemi.B unları bilen anlatılan tek kişiydim ve olgun olduğum için bana anlatırlardı henüz 13 yaşımdaydım.14 yaşımda babamla (45) erkek kardeşlerimi (11) trafik kazasında kaybettik. Annem alkole olan bağımlılığını arttırıp beni reddetti.Ben de psikoloji okumaya karar verdim şimdi 19 yaşımdayım Ankara da özel bir üniversitede tam burslu psikoloji okuyorum.Psikoloji okuyamayacağımı düşünen çok fazla insan var yaşadıklarımdan kaynaklı önyargılar var.Kendime karşı da çok önyargım oldu çok sorguladım sağlıklı olur mu olmaz mı çok düşündüm.Sonrasında şunu fark ettim bunu söyleyenlerin benim yaşımda çocukları torunları vardı ve onlar bana göre rahat yaşam sürmelerine rağmen benim elde ettiğim kadar bir başarı elde edememişlerdi.Bunları düşünmelerini yargılamıyorum tabiki.Sadece bu meslek adına elimden ne gelir neler yapabilirim kendi sağlığım için neler yaparım bunun düşüncesi içersindeyim.Aynı zamanda annem için elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

nsagkc
Автор

Keşke bu videoyu 25 sene önce izleyebilseydim

fethituran
Автор

Geçmişte o kadar çok zorluklar yaşadım ki ama hiç bir an pes etmedim hiç kimseye boyun eğmedim ve şu anda istediğim bölümde okuyorum ve hayallerime bir adım daha yaklaşmanın sevincini ve bu hayat da gerçekten kendimin çabalarıyla bi yerlere geleceğimin bilincinde ve bi o kadar da zorluğu içinde elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyorum

kazmgelebek
Автор

her cümle o kadar uyuyordu ki ağlattı...

mirrorball_l
Автор

Gerçektende geçmişten gelen eksiklik vb var olan potansiyelimizi birinin görmesi güzel bir şey söylemesini fark edemiyoruz.yeniden kendimde farkındalık hissettirdi tesekkur ederim sayın hocam.

duyguerdemsare
join shbcf.ru