Βασίλης Βέτσος / ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΑΔΕΙΑΝΟ - 'Κοροβίνεια' 2015 Β'

Βασίλης Βέτσος
ΜΙΚΡΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Τα τραγούδια είναι πολύ βαρετά
Αν δεν μπαίνεις στη θέση τους
Έτσι για πέντε, δέκα λεπτά, να πονέσεις
Εκτός πια κι αν δεν έχεις γεννηθεί άνθρωπος
Κι απαίδευτος, εκεί, χαζολογάς με τα δικά σου
Την ώρα που σου λένε επιγραμματικά την Οδύσσεια
Σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα ξενιτιά
Δεν ρώτησες τόσον καιρό για μένα.

Βασίλης Τσιτσάνης
ΣΑΝ ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ ΓΥΡΙΖΩ
Σαν απόκληρος γυρίζω,
στην κακούργα ξενητιά,
περιπλανώμενος δυστυχισμένος,
μακριά απ' της μάνας μου την αγκαλιά.
Κλαίνε τα πουλιά γι' αέρα,
και τα δέντρα για νερό,
κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα,
που έχω χρόνια για να σε δω.
Πάρε χάρε την ψυχή μου,
ησυχία για να βρω,
αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
μεσ' στη ζωή μου να μη χαρώ.

Βασίλης Βέτσος
ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ
Εξαιρετικός καλλιτέχνης που να'μουνα
Βασίλη, να μ' έλεγαν:
-Παράτα πια αυτό βιολί
Με τ' αλανιάρικα κούτσουρα
Να γουστάρουμε και λιγάκι ησυχία
-Τι θα γίνει ρε μπαγιάτηδες
Να τους απαντούσα ορθά κοφτά
Δεν θα διώξουμε κανα ποντικό απόψε
Εγώ το ουζερί, μια φορά, το σενιάρισα
Έδωσα ως και για τη γοργόνα, καπάρο
Το λοιπόν, παρατάτε με στα σεκλέτια μου
Κι έχω αποκλειστικό συμβόλαιο με την Αρχόντισσα
'Ηγουν, ετοιμάζω την Οδύσσεια σε περίληψη
Και μια Μούσα πολύτροπη ακόμα δεν είδαμε.

Βασίλης Τσιτσάνης
ΑΧΑΡΙΣΤΗ
Δε ρώτησες τόσον καιρό για μένα
πώς πέρασα, τρελή, στην ξενιτιά
σ’ αγάπησα, δυστύχησα για σένα
και σέρνομαι, πανούργα, μακριά
Τα βάσανά μου μ’ έριξαν στα ξένα
και μ’ έχουν της ζωής κατάδικο
αχάριστη, δεν πόνεσες για μένα
κι αυτό το βρίσκω να `ναι άδικο
Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη
θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς
μα μια κατάρα πάντα θα σε δέρνει
του προδομένου ο πόνος της καρδιάς

Βασίλης Βέτσος
ΕΛΕΝΗ
Είσαι η υπερέκθεση στον ήλιο
Το φως που μας τυφλώνει και μας καίει
Πως έκαψες τη γούνα του Οδυσσέα
Και τρύπησες τη φτέρνα του Αχιλλέα
Του Πάρη δεν το συζητώ το δολερό χουνέρι
Ούτε το αίμα ποταμός, στα τρωϊκά τα μέρη
HEL θα σε πω, που λένε κόλαση της κολασμένης
Της κάθε Ελένης, της επαρχίας και της Αθήνας
Του Χαλεπά ενδεχομένως, της ωραίας κοιμωμένης
Ωραία Ελένη μου εσύ, τα όμορφα, τα γαλανά
Τ' αστραφτερά, τ' απέραντα ηλιακά σου μάτια
Των Έλληνων, η ξενιτιά και τα κομμάτια.

[ioannafanaro]

... χαίρε Βέτσο΄μ .. χαίρε Θωμά.. χαίρε Σαλονίκη με τα μαύρα φωτισμένα νερά σου. Να μου εκεί χθες βράδυ να πέταγα βολτάροντας παραλιακά τα βαριά μου από μέσα!!!! σας φιλώ!