HIGHJAK x JK One Vol.1 - 06. Ήρωες | Hroes

Lyrics: Jahfar - axer
Beat: @JKOneOfficialChannel
Programing: JK One
Rec - Mix - Mastering: JK One - Mixdown Studio

Lyrics:
Jahfar
Εκείνοι που ξυπνάνε, από την ώρα που χαράζει,
Ματωνουνε τα χέρια τους γυρνώντας το γρανάζι,
Σκοτώνονται στο δρόμο κι ο μαλακας τους φωνάζει,
Και σου μοιάζει το τέρας όταν λες να μη με νοιάζει.
Δε διάλεξαν τη μοίρα τους κι όμως δεν τους τρομάζει,
Κι οι πιο πολλοί φοράν στολή κι ας τους αηδιάζει.
Άλλοι σκαρφαλώνουν σκαλωσιές μες το αγιάζι,
Κι άλλες σερβίρουν κάθε Σάββατο στο Γκάζι.
Κοιμούνται σε καθίσματα αστικού λεωφορείου,
Κι άλλοι σε κούτες κάπου πίσω απ τη Σταδίου.
Δε θα 'ταν ήρωες ποτε, παιδικού βιβλιου,
Κι ούτε το θέμα κάποιου κεντρικού δελτίου.
Στα ταγματα του θανάτου στη δικιά μας ιστορία,
Και στη δικιά σας λίπασμα ή τροφή για τα θηρία.
Να πνίγονται στα κύματα, κατω απ τη Γροιλανδία,
Και να φεύγουν δακρυσμενοι για δουλειά στην Αυστραλία.
Πρόσφυγες απο Συρία, Ουκρανία η Λιβύη
Πληβείοι, παράλληλοι βίοι μ' άλλους αφέντες.
Οι δικοί μου ήρωες θα σας την πέσουνε με πέτρες,
Και θα φορέσουνε κουκούλες κι όχι μπέρτες.
Υπηρέτες της ζωής, της επιβίωσης δραπέτες,
Σαν τ αδέσποτα, που κατουραν μνημεία από ευεργέτες.
Δε σκουπίζουν με σημαίες τα δάκρυα των ορφανών,
Είναι πουλιά των αστικών μας φυλακών.

axer
Οι ήρωες μας δεν φοράνε μπέρτες όμως,
όμως συχνά φοράν ποδιές ,
χωρίς να είναι, έχουνε κάτι από ρεμπέτες,
σε σερβίρουν μαγειρεύουν και στην πόρτα σου αν θες.
Οι δικές μας ηρωίδες δεν φοράνε κάπες όμως,
όμως ξανά φοράν ποδιές,
τους την πέφτεις και δεν ψήνουν μα επιμένεις και σε φτύνουν,
κι εσύ τις λες υστερικές.
Στο σώμα οι εκδορές είναι οι δικές τους εκδοχές,
να ναι στην ώρα του ο καφές, να ναι το μείγμα υδαρές.
Κοίτα και δες, μέσα στα μάτια τις πληγές,
7 στα 7 καλοκαιράκι μα έρχονται επενδυτές.
Κάποιοι άλλοι ήρωες ξυπνάν πρωί για οικοδομές
κι έχουνε γνώσεις σωστές, για το που παίζουν ρουφιανιές.
Και πάλι πες, τι νεωτερικό μου λες,
άλλοι πεθαίνουν εδώ, άλλοι ζητάν κληρονομιές.
Μα οι δικές μου ηρωίδες, όπως βλάκα κι αν τις λες,
με κραυγές συλλογικές κάνουν τραμπάλα στο προτσές.
Θα τους πετύχεις σε φανάρια, πλένουν τζάμια με βρισιές.
Θα τις πετύχεις έγκλειστες στις άρρωστες τους κλινικές.
Κάνουν τον κόσμο να γυρίζει, όχι κατά τις γραφές,
μα απ'τις δικές τους εμπειρίες όταν γίνονται κοινές,
κι εξοργίζονται που λες, βάζουνε κόκκινες γραμμές.
Είσαι μπινες μα και λακές, μαλακές ο κόσμος θ' αλλάξει.

Refrain:
Είναι εκείνοι και εκείνες, που δεν ψηνανε ευθύνες
Μα είν' αυτή η ζωή, που δε δίνει επιλογές.
Είναι εκείνες και εκείνοι, που ενώ ζούνε σε μια δίνη
επιλέγουνε να κάνουνε το σήμερα κραυγές.
Είναι εκείνοι και εκείνες, που δε βλέπεις στις βιτρίνες,
Και δεν κάνουνε για ιστορίες τηλεοπτικές.
Είναι εκείνες και εκείνοι, η ιστορία που δεν αφήνει,
Ήρωες κρυμμένοι μες τις φτωχογειτονιές.