Ανέντακτος & Misterfine - Νόστος

( Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2017/19 )

Άλμπουμ : Να 'ταν ο κόσμος ζωγραφιά
Λόγια / Παρουσίαση : Ανέντακτος , Misterfine
Παραγωγή : Μανώλης Φύτρος , Νίκος Συρίγος
Φωνητικά : Μανώλης Φύτρος , Στέλλα Παπαλάμπρου
Επιμέλεια ηχοληψίας : Νίκος Συρίγος
Ηχογράφηση : Studio N.S
Προγραμματισμός/Μixing/Mastering : Νίκος Συρίγος
Επιμέλεια midi προγραμματισμού : Μανώλης Φύτρος

Μουσική σύνθεση & επιμέλεια ενορχήστρωσης : Μανώλης Φύτρος

Έπαιξαν οι μουσικοί :

Μανώλης Φύτρος
- Πιάνο
- Βιολί (1)
- Λαούτo
- Μπαγλαμά
- Κιθάρες

Μιχάλης Βάλβης
- Βιολί (2)

Συμμετοχή:

Ανέντακτος
- Τουμπελέκι

Επιμέλεια εξωφύλλου άλμπουμ: Στέλλα Σπανού

* Στο παρών μουσικό εγχείρημα, το ηλεκτρονικό beat, αντικαταστάθηκε με φυσικό ήχο πάνω στο σκάφος της κιθάρας (ρυθμικούς χτύπους) από τον πολυτάλαντο Μανώλη Φύτρο. Επίσης, διάφοροι φυσικοί ήχοι που ακούγονται, είναι ιδέες της στιγμής κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων.*

-------

Λόγια:

Σ 'ένα συρτάρι κρατούσα ένα χαρτί φυλαγμένο
που πάνω του έγραφε για τα παιδικά μας χρόνια
παρ 'όλο που ήτανε κλεισμένο δεν ήταν ξεθωριασμένο
κι 'έτσι, μια νύχτα μ 'έσπρωξε στου νόστου τα βαγόνια
Μπήκα λοιπόν και δεν σου κρύβω πως ταράχθηκα
η διαδρομή ξεκίνησε, μπροστά μου εικόνες ξεχασμένες
σ 'έναν καθρέφτη γύρισα αμέσως και κοιτάχτηκα
τα μάτια βουρκωμένα κι οι σκέψεις μου δεμένες
Αμέσως πήρα το στυλό και τα χαρτιά μου
ενώνοντας τους στίχους που τότε είχα φυλάξει
με στίχους απ 'το σήμερα λύνοντας τα δεσμά μου
συγχώρεση δεν ζήτησα μα πέρασα στην πράξη
Ανέτρεξα μια νύχτα σε αγνές εποχές
σ 'αυτές που το αίμα απο τα γόνατά μας ήταν γλυκό
σε στενά που ακόμα ηχούν οι παιδικές μας φωνές
στο παγκάκι που γράφαμε τα πρώτα σ 'αγαπώ
Σ 'ένα Δημοτικό σχολείο που είχαμε μια παρέα
σε μια γωνιά που αράζαμε με μουσική και μπύρες
στα λόγια του ΑΦΑΝΑ, εκείνα τα τελευταία
REST IN PEACE, ΓΡΟΘΙΑ ΥΨΩΜΕΝΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΟΧΙ ΑΝΑΠΤΗΡΕΣ
Μας είδα να παίζουμε ποδόσφαιρο και μπίλιες
κρυφτό μέρα και νύχτα με ρούχα ιδρωμένα
πάλι καλά προλάβαμε εποχές σαν εκείνες
πλέον το ίντερνετ τα νέα παιδιά κρατάει ναρκωμένα
Έχω να θυμάμαι πολλά κι 'αν θυμώνω
συγχώρα με μα είναι που με εμένα τα βάζω
αλίμονο αυτά που ζήσαμε να απομονώνω
δίνω ένα τέλος τα κενά, της μνήμης δικάζω
Σ 'αυτή την ιστορία εδώ δεν είμαι μοναχός μου
κοινή πορεία με Misterfine απο ResExtensa
και κλείνοντας κουπλέ ο απολογισμός μου είναι
να διατηρώ τις μνήμες ζωντανές κι 'όχι να μένουν στα χαμένα

Όμως έγινε η αρχή
σαν μια άλλη εποχή
σαν το παλιό καλό κρασί
απ' το κελάρι του είναι ώρα να βγει
Misterfine με Ανέντακτο, στο πλάι τον Νικόλα
με τον Μάνο πίσω στην παραγωγή
Κάπου, κάπως, κάποτε, κάπου σ' ένα νησί
ο χρόνος σταματά μα δεν με νοιάζει, γιατί,
τι κι' αν κάποια όνειρα σβήνουνε την αυγή
εγώ θα τα θυμάμαι το επόμενο πρωί
Θα με δεις, την θέα να χαζεύω
ώρα τρεις τα ξημερώματα,
τσιγάρο αναμμένο, αγναντεύω,
θυμάμαι όλα τα πρόσωπα που αράξαμε
και χάζεψαν την θέα που χαζεύω
Παρασέρνω, τον νου μου
και την σκέψη μου στα όμορφα
κι' απλούστατα με πίστη και με όνειρα
με τύχη κι' ικανότητα σε στίχους
σου το λέω, κάποια μέρα,
κάποια μέρα θα πετάξουμε αδελφέ μου

Πέρασαν χρόνια μ 'αυτό δεν λέει φίλε κάτι
είμαστε εδώ ακόμα, τραγουδάμε την αγάπη
σε μονοπάτι, των αναμνήσεων φραγμένο
γκρεμίσαμε τοίχο που το κρατούσε στοιχειωμένο
Και πάμε βίβες, για την ανέμελη δροσιά μας
άιντε να μεθύσουμε την άσκοπη συνήθεια
κι ύστερα ας της κλέψουμε λιγάκι απ 'την χαρά μας
που χρόνια την αφήναμε στα δικά της δίχτυα

Kι ακόμα το παιδί που έχω μέσα μου κάτι αναζητά
αν πέσει και χτυπήσει, έχει μάθει από πόνο μα και πάλι θα πονά
γυρίσαμε το χρόνο πίσω, ώρα να τραβήξουμε μπροστά
χαιρετίσματα πολλά σε όσους νωρίς πετάξανε και βρίσκονται ψηλά
σε αδέλφια φίλους φίλες όσους βρίσκονται κοντά
σε όσους γύρισαν πλάτη και την έκαναν αγάπη όλοι να' μαστε καλά

-------

Ευχαριστώ μέσα από τα άδυτα της ψυχής μου τους συνοδοιπόρους Νίκο Συρίγο, Μανώλη Φύτρο και Misterfine, όπου όλον αυτόν τον καιρό με υπομονή, συνεργαστήκαμε και συν-ταξιδέψαμε, τοποθετώντας ο καθένας το λιθαράκι του στο συγκεκριμένο ''πειραματικό'' μουσικό εγχείρημα. Επίσης θερμές ευχαριστίες για την φιλική συμμετοχή με τα απόκοσμα φωνητικά της, στην Στέλλα Παπαλάμπρου και φυσικά άπειρα ευχαριστώ στον ήρεμο και πρόσχαρο Μιχάλη Βάλβη, που πρόθυμα έβαλε την δική του πινελιά στο βιολί.

Συνεχίζουμε το ταξίδι, στου άγνωστου το μαγικό!

Εις το επανιδείν.

Χρήστος Φύτρος (Ανέντακτος)

[FLORACHRYSOU]

Χρήστο πόσο υπέροχο!!! Τι όμορφες μελωδίες, πόσο ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, ταξίδι στο χρόνο οι στίχοι... Όπως πάντα συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα, κάθε νέα δουλειά ακόμα πιο ευχαριστη έκπληξη!Μπράβο!!!!

[nikoszafs]

Καποια μερα θα πετάξουμε αδερφε μου! Vives απο Σαλονικα Χρησταρααα