Ίθυ & Fâné - Καφές

Ίθυ(Λόγος Γένεσις) Φανή(Wolfpeach/The Bad Poetry Social Club)
Κείμενο: Fâné
Μουσική, Προγραμματισμός, Επιμέλεια ήχου: Ίθυ
Κάμερα: Emil Giannisis-Verbogt

Background
The Bad Poetry Social Club
Wolfpeach

[background_ath]

Στίχοι:

Να θυμάσαι.
Να θυμάσαι να πίνεις τον καφέ σου όσο είναι ακόμα ζεστός.
Μην τον αφήνεις να κρυώσει.
Να θυμάσαι.
Να θυμάσαι να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους για να μείνουν ζεστοί...
Μην τους αφήνεις να κρυώσουν.

Όσο ζεις, να ζεις! Το τέλος έρχεται, φεύγουμε εμείς! Ενός λεπτού φωνή για όλες εκείνες τις στιγμές που απαριθμείς άγρυπνος σε οξύμωρα σχήματα γραφής. Ξημερώματα της Κυριακής παίρνω το δρόμο επιστροφής στην Πατησίων. Τσάμπα αναμονές σε στάσεις λεωφορείων αφού πάντα σχεδόν πεζός συνεχίζω. Φεύγω για να ξεχαστώ και έρχομαι για να θυμήσω ή να θυμηθώ, πως είναι εδώ για υφαίνει λευκές σελίδες που τελικά για πάρτι μας θα γεμίσω αλλά αν κι άλλο το αναλύσω δε θα βρω χρόνο να αγαπήσω, μάλλον. Γράφω σπάνια μιας και δε γνωρίζω από που να τ' αρχίσω και νιώθω σα να σπάω πρώτος τον πάγο. Με μένα τον ίδιο θα τα βάλω αφού δε βάζω μυαλό και χάνω το μέτρο την τελευταία στιγμή, όπως τον τελευταίο συρμό του μετρό όταν ερχόμουν να σε δω...κι αν με ξεχάσεις μια μέρα, ξανά άκουσέ το! Εσύ ένα νούφαρο στο χέρι, εγώ στο πέτο. ''Φύγε!'' Πες το! Με πονάει πιο πολύ να το κρατάς μέσα σου, απλά ξεστόμισέ το...είν' η απόφαση βουνό μα βρήκα κουράγιο να ανέβω. Από δυο χείλη στο χείλος κρέμομαι, πέφτω. Έτσι κι αλλιώς ώρα να φεύγω. Κρατάω το γέλιο κι ότι τον καφέ τον πίνεις σκέτο. Αν έχεις κάτι δικό μου απλώς πρόσεχέ το, εγώ φεύγω...έτσι;! Αυτό το έργο τελειώνει αν το επιλέξει. Το γραπτό μου ένας τρόπος να το ανατρέψει. Τον ρόλο του χαμένου θα τον παίξει αυτός που αρκεί να το πιστέψει. Η απώλεια δεν είναι μια άδεια θέση. Αν σήμερα δε φανώ, θα με πετύχεις στο δωμάτιο 2046.

Πάνω απ' όλα όμως να θυμάσαι που και που να θυμάσαι.
Φρόντισε μη ξεχάσεις τη μνήμη σου.
Μην την αφήσεις πάνω σε κάποιο παγκάκι και παγώσει...
Τα πράγματα όταν παγώνουν σπάνε πιο εύκολα ξέρεις
Η μνήμη...
Οι άνθρωποι...
Ακόμη και ο καφές.

[dier]

Ενός λεπτού φωνή για όλες εκείνες τις σιωπές...

[Chironk]

Δόξα τον θεο που υπάρχουν ακόμα ποιητες του δρόμου...

[sigma_eikosidio]

-Έτσι κι αλλιώς ώρα να φεύγω- Χρηστάρα είσαι ότι καλύτερο αδερφέ μου!

[Polyxrwmhskia]

Να θυμάσαι να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους για να μείνουν ζεστοί. Μη τους αφήνεις να κρυώσουν.

[xristina.k]

Και χάνω το μέτρο την τελευταία στιγμή
Όπως τον τελευταίο συρμό του μετρό όταν ερχόμουν να σε δω.
Κι αν με ξεχάσεις μια μέρα, ξανά άκουσε το.

[atermwn_nous]

Η μνήμη, οι άνθρωποι, ακόμη κι ο καφές.

[Ddkrjfkkfk]

Να θυμάσαι να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους για να μείνουν ζεστοί

[loopangel_]

Τα πράγματα όταν παγώνουν σπάνε πιο εύκολα ξέρεις. Η μνήμη, οι άνθρωποι ακόμη κι ο καφές.

[arisppp]

Στο background ανηκω και οχι στο underground

[quitacetconsentit]

Κρατάω το γέλιο και ότι τον καφέ τον πίνεις σκέτο.

[marianap]

Αλλα αν κι αλλο το αναλυσω δε θα βρω χρονο να αγαπησω, μαλλον
(!)

[ΦανηςΤζιτζας]

Τι έγραψες εδώ ρε αλάνι ρε μάγκα ρε παλικάρι τι έγραψες

[xristina.k]

Αν έχεις κάτι δικό μου απλώς πρόσεχε το

[AGGELOSKURIOU]

Σε άφησα καρδιά μου.Σε άφησα και κρυωσες..θυμάσαι τότε που ερχόμουν να σε βρω.

[fvii]

Αν κι αλλο το αναλύσω δε θα βρώ χρόνο να αγαπήσω

[NLSERGIO]

..ξημερώματα της Κυριακής παίρνω το δρόμο επιστροφής στην Πατησίων,
τσάμπα αναμονές σε στάσεις λεωφορείων, αφού πάντα σχεδόν πεζός συνεχίζω,
φεύγω για να ξεχαστώ και έρχομαι για να θυμίσω...

[Βίκυπ-οφ]

Αν έχεις κάτι δικό μου απλώς πρόσεχε το, εγώ φεύγω.

[gerasimosvavoulis]

Κρατάω το γέλιο κι ότι τον καφέ τον πίνεις σκέτο.

[georgetz]

*Για να ξυπνησεις γενικα, δεν θα φτασει ενας καφες*