Hassas bir insan olmanın hediyeleri

Hassas yapılı ya da aşırı duyarlı olabilirsiniz. Diğerleri size bunun bir zaaf olduğunu hissettirebilir ve çok taktığınızı söyleyebilir. Aynı şartlar altında diğerlerine göre daha fazla etkilenen daha çok düşünen biriyseniz mutlaka sonuna kadar izleyin. Bu özelliğinizi kendi lehinize nasıl çevireceğinizi öğrenin.

[selinpastaclk]

neden daha önce hiçkimse bu kadar ayrıntılı anlatmadı bu konuyu, hep bir kusurluluk gibi anlatılırdı hassasiyet.. İyi ki varsınız Tülay hanım 💚

[yasmnuzr]

Sınırları koru
Kendine arka çık
Benim kapasitem bu
Sinir sistemim bu kadar kaldırıyor de
Yaprak dökümü normaldir
Birileri gidebilir
Yapacak birşey yok
Kusurlu değilsiniz

[Birdünyabırakınbizçocuklar]

"İnce düşünen insanların sık yaptığı hata, kişiliği küçük insanlara büyük anlamlar yüklemektir." Aldous Huxley
Biz kırıldık, daha da kırılırız, ama katil de bilmiyor öldürdüğünü. - Cemal Süreya

[nurcanylmaz]

Corona da en rahat psikolojisini yönetenler içe dönük insanlar. Hassasiyet sahibi insanlarda bence kendini iyi tanımış ise çok rahat geçiriyor. Dışarda olmaya alışkın, sürekli konfor arayan, kendinden kaçıp başkaları ile olmaya alışkın insanlar zorlanıyor. Yeni sosyal yaşamda içe dönük ve hassas insanların kıymeti daha çok bilinecek

[r.gulmez]

Yıllardır kendimi eleştirdiğim ve başkası olmaya calistigimi fark ettim.bundan sonra kendimi sevip sınırlarımı korumaya çalışacağım.çok teşekkürler Tülay hanım 🌺

[SantiagoSimyaci]

İzlerken ağladım. Ne güzel anlatmışsınız. Teşekkür ederim.

13-14 yaşlarındayken mahallemizde bisikletlerimizle 6-7 arkadaş toplanmıştık. Bisikletlerimizle gezmeye çıkalım dedik. Mahalleye yeni kiracı gelen bir çocuk vardı. Bisikleti yoktu. O yalnız kalmasın diye ben diğer arkadaşlarla gitmemiştim. Bi süre sonra o benden bisikletimi istemişti tur atmak için. Bisikleti verdim. Bu arkadaş gelmedi. Kayıplara karıştı. Ve sonra diğer bisikletlilerle beraber gelmişti. Ben insanlara güvenmemeyi iyi niyetli olmamayı o gün öğrenmiştim. Aptal değildim. Erdemli olmaya çalışıyordum. Merhametliydim. Bir insanın üzülmesini istemiyordum. Ama baktım böyle insanlar çok. İyi niyetini suistimal edenler. Ve bunlara rağmen ben yine de merhamet li olmaktan vazgeçmedim. Kırmamaya çalışırken Çok kırıldım.
Bu durumlar beni içime döndürdü sanata yönlendim. Orada çiçek açmaya çalıştım hep. İnsanlardan zarar görmemek ve zarar vermemek için. Ama hayatımın her döneminde yaşadım aynı şeyleri. Çizgimden kopmak istemiyordum yani duruşumdan. Ben kişisel erdemimi kaybetmeden kazanmak istiyordum çünkü.


Çocukken hep kaybedenlerle, mağdurların yanında olmayı tercih ettim. Çok başarılıydım. Ama aynı zamanda şimarmamak benim için asıl başarıydı. Gücüm yeteneğim vasfım olduğu halde karşımdaki üzülmesin kırılmasın diye çocukluğumdan beri birini yenmek, onu alt etmek bana erdemsizlik gibi geliyordu. Ve Sonra öyle devam etti bu düşüncem. Bilerek yeniliyordum. İncinmesin diye. Bigün birinin burnuna vurdum kanadı. Kavgacı biri de değilim halbuki. Haksızlık yapmıştı. Sonra eve geldim yatağıma uzandım battaniyemi çektim üstüme. Ona üzüldüm ve kendime çok kızdım. Allahım nasıl yaptım böyle brşey diye. Kaygı bozukluğu yaşadım. Şimdi gelecekler evimizi basacaklar diye. Sonraki hayatımda bazı dönemlerde hep dayak yedim yumruk yedim. Gözlerim morarmıştı. Yenemediğimden değil, bir insana vurmak bana aşağılık birşeymiş gibi geliyordu. Vurmak dövmek kırmak insani değilmiş gibi gelmeye başladı. Çok hassas biriydim.


Merhamet yorgunluğu..
İşte işte yıllardır gereksiz empati yapmışım. mesela başarsam kazansam da, kaybedenle oturup o haline ortak olmaya, halini paylaşmaya çalışmış üzüntü duymuşumdur hayatımda. Sonra genelde baktım ki herkes halinden memnunmuş, ben abartmışım. Hatta ben ortak olayım derken o ara önüme geçmeye çalıştıkları olmuştur. Ya ben aptallık yapıyorum ya da karşımdaki çakallık yapıyor.
Demek istiyorum ki
Herkes hayatından memnun sen bi bakmışsın üzüntünle kalıyorsun.

Ben insanlarla ilişkiye arkadaşlığa başlarken 0 değeriyle değil 10 la başlarım. O 10 9 a düştüğünde ilk önce ben üzülüyorum..



"Ne koparabilirsem" kafasıyla yaşayan insanlar ne çok var.. Çalışırken zamanı harcarken geleceğe ne götürebilirim ne alabilirim ne koparabilirim diye düşünüyor. Bu rutine alışınca insanda saygı, erdem azalıyor, paylaşım azalıyor, muhabbet azalıyor empati azalıyor. Peki ne artıyor? Maddiyat artıyor para pul mal mülk arzusu artıyor hırs artıyor. İtiş kakış artıyor, üstüne basıp geçmek artıyor.

Arabesk bir kültürde, taşrada büyüdüm. Çocukluğumda bir çok farklı işte çalıştım. Öğretmenliği kazandım okudum atandım. Tabi atanınca hamdolsun maddi anlamda bi güvencen oluyor lakin okulumda mobbinge uğradım hem bazı meslektaşlar hem de idare tarafından. Müdürle kahvaltı yapmıyorum ve istemsiz elimden olmadan araya mesafe koyduğum diye beni kafaya takmıştı. Farklı güzel çalışmalar yaptım. Onlar beni yoksaydıkça ben daha varoldum. 5 yıl görev yaptığım yerde şube müdürleri beni aradı gitme 1 yıl daha kal lütfen diye rica ettiler. Ama görevim bitmişti orada zaten 1 yıl fazladan kalmıştım. Üstün başarı belgesi hakettim. Ama henüz alamadım bürokratik sebeplerden dolayı. Meslekte 9. Yılım.
İlkokul mezunu Dindar bi anne ve çalışkan bir babam var. Ama onlar gibi olamadım hala kendimi aile kuracak kadar yetkin hissedemedim. Ya da hayatıma giren olumsuz insanlar bana bunu öğrettiler.



İçimden hep yeni bir adam çıkarmaya uğraştım. Bu da değil bu da değil. Hergün yeniden doğmaktan bahsediyorum. Karakter ve şahsiyetten bahsetmiyorum. O hiç değişmedi sadece gelişti. Ben yaptığım işlerden, ideallerimden bahsediyorum. Çıktılarımdan bahsediyorum. Ürünlerimden, çalışmalarımdan, ürettiklerimden kendimi yenilemekten bahsediyorum. Ve hala ne yapabilirim? diye düşünürüm heran. Yorucu mu evet ama aynı zamanda umut ve mutluluk depolayan bir bilinç.Hep en iyisini yapmaya çalışırım. Çok temkinli biriyim. Detaycı bir yapım var. Telepatim yüksek. İdealistim. Neden böyleyim diyorum kendime? Bunların da sebepleri vardır illaki.

Herkesin birbirini hor gördüğü, ezdiği bir dünyada kendini acılarıyla, kırılmışlıklarıyla büyütebilen insan belirli bir başarı elde ettikten sonra bulunduğu çevreye, topluma rol model oluyor. Belirli bir konuma gelen her rol model kendini üzenlerin, haksızlık yapanların önüne geçtiği için geçmişteki rol modellere göre duruş ve prestij itibariyle çıtayı da yükseltmiş oluyor aslında. Diğer insanlar tarafından edilgenmiş gibi davranılan insan modeli, bu bakışlar bu düşünceler, yıkıcı ezici davranışlar karşısında üzüntüleriyle acılarıyla daha fazla mücadele vererek etken hatta proaktif insan modeline yükseliyor. Bizi yükselten yine bizi ezmeye çalışanların katkısıyla oluyor. Ama bu başarıyı herkes gösteremeyebiliyor. Acıları kırgınlıkları, mücadele karşısında daha baskın gelebiliyor bu nedenle pes edebiliyor kabullenebiliyor ve köşesine çekilebiliyor. Bu durumları kabullenmeyenler azimleriyle ve bütün yorgunluklarına rağmen kuşkusuz Allah ın da yardımıyla daha iyi yerlere geliyor. Gelmek de yetmiyor geldiği konumu korumak için de mücadelesine devam ediyor.

İnsanların bana kendimi kötü hissettirmesi beni daha da büyütmüştür geliştirmiştir. Yormuştur üzmüştür ama yeni hedefler koymama ve yeni ideallere ulaşmama vesile olmuşlardır. Burada anlattığım şey acizlik değil, insanların sürekli maipüle ve sabote etmesi karşısında yaşadığım üzüntü. Kendime her zaman değer verdim.

Hani İsmet Özel diyor ya :
Hepimiz insanız, diyorlar.
Hepimiz insan değiliz, hepimiz beşeriz.
Aramızdan bazılarımız insandır. Tam da böyle aslında yaşantılarımız


6 yıl önce bir ilişkiye başladım. Beklentiler davranışlar ötekileştirmeler..

1 buçuk yıl sürdü. 3 buçuk yıldır kendimi toparlayamadım. Evlenmekten korkar hale geldim. Kadınlardan soğudum.

İyi insan olarak kalmaya çalışmak da bir nevi risk almaktır. Çünkü kaybetme ihtimalin yüksektir. Fakat filmin sonunda ne olacağını Allah bilir.

[aisiaer]

Keşke 20 yıl önce siz ve sizin gibi değerli insanlara bu kadar kolay ulaşabilseydik hayatım bambaşka olabilirdi

[bifani]

Gözlerim dola dola dinledim …Sonunda biri bunun bir kusur olmadığı söyledi ya 😓 teşekkür ediyorum 🌸 “Eğer su içen kuşlar ürkmesin diye yolunuzu değiştiriyorsanız, bilinki sizi de üzecekler”

[gulsumtaymaz]

HASSAS İNSANLAR DERNEĞİ mi kursak acaba 😊

[rengiahenk]

Bu konuda anlaşıldığımı hissettiren iki insan Beyhan Budak ve Tülay Kök oldu. Diğer herkes değişmem gerektiğini söylüyordu..

[SevdaTanca]

"Duyarlılığınızı törpülediginizde bu dünyadan aldığınız zevki de kaybetmiş oluyorsunuz. " ❣️🙌

[TurgayKarakus]

Sanki sanki sanki 41 yıl boyunca hayatım izlenmişte bu video ortaya çıkmış gibiydi. Video not alamıyorum çünkü baştan sonuna dek her dakikası püf nokta gibiydi gerçekten.

[nmo]

kendimin kendime anlatılması bile iyi geldi, kendimi sevdim, yanağımı sıktım, afferin kızım devam dedim :)

[NByhn]

Ağlayarak dinledim. Aynı beni anlattınız. Bukadar hassas olup Narzist bir Anneyle büyüdüm. 50 yaşıma geldim halen atlatamadim

[didemsoylu]

32 yaşındayım.Bu yaşıma kadar inanın bunu hep bir kusur gibi lanse eden insanlarla karşılaştım.Hep kendimi sıkıntılı zannetmiştim.Niye böyleyim, çok mu nazlıyım ? diye 😓 Işık oldunuz, hassasiyetimin üzerine güneş gibi doğdunuz 💐 Kapasitem bu, evet en güzel sınır ve kendimi kabul cümlesi bu belki de.Kendi arkamızda durmak 💃🏽😇

[ezgiyavuz]

O kadar güzel bi anlatım ve tanımla ki.36 yaşındayım dikkatle dinleyerek yaptığım hataları görüyorum.Nefret ediyordum hassas kişiliğimden

[meneksekaya]

Tülay hocam beni ne kadar iyi anlatmışınız. Kendimi anlaşılmaz yalnız, güçsüz hissediyordum., hassasiyetlik bir hastalık gibi bakıldığı bu dünyada, yalnız olmadığımı, eski değil artı bile olduğunu anlamak beni çok mutlu etti elhamdülillah. Allah razı olsun sizden 🤲😘

[elifcuhadar]

Bu video o kadar iyi geldi ki... Önceden de dinlemiştim baya olmuş olacak ki ilk defa dinliyormuş etkisi yarattı, shorts videosundan geldim bu arada :) canım hocam ruha şifasınız. Ben net hassas bir insanım ama videodaki her özelliği taşımıyorum (yemekteki lezzetlere duyarlı olmak gibi) ama özellikle sevdiğim insanlarla bile buluşmuş olsam birkaç saat sonra eve dönme isteği oluyor genelde ya zaten çok buluşamıuoruz oturalım deniyor genelde kırmıyorum ama eve gelince o baş ağrısı olabiliyor... Memlekete gidince bireysel alanımı krndi başıma kahve içmeyi hatta evdeyken bile herkesten erken kalkıp kendimle olmayı, gökyüzüne denize bakıp mest olmayı, kahve yapmadan önce mutlaka kahvenin o kokusunu içime çekmeyi, tren yolculuklarının verdiği kendinle baş başa sorgulama anını, akşam mum yakıp günlük tutmayı hatta akşam masa lambasının sarı ışığında ders çalışmayı bile seviyorum bana mutluluk veriyor. Kardeşim bunlarınun çoğunu anlamsız bulur "pick me" der Z kuşağı diliyle :)) ama bu saydığım özelliklerimi ben seviyorum ve bu videoyu izleyene kadar hassas olmayı sevmediğimi beni yorduğunu düşünürdüm (evet hala yoran üzerinde çalışmam gereken kısımlar var) ama ne kadar da güzellikleri varmış. Hassas kalpler için dünya her zaman cehennem değilmiş ve hassas kalpli olmak kurtulunulması gereken bir şey değilmiş ♥️♥️

[AsliDurust]

Keşke daha önce izleseydim bu videoyu. Kendime zulmetmezdim😢 Kendime bu yüzden zulmetmeyle geçen yıllarımın yasını tutmaya gidiyorum şimdi canım Tülay Kök, bunu da sizden öğrendim: Kendime şefkati🌱🌿💛

Giderken bir şarkı bırakayım. Videoyu izlerken zihnimde çaldı, beni kucakladı bu şarkı❤❤Şu an yorumumu okuyan sevgili arkadaşım, sevgiler çok❤❤Sana da gelsin bu şarkı❤❤

_İNCELİKLER YÜZÜNDEN_
İncindim
İncitildim derinden
Terk ettim kendimi
Tesadüfen karşılaştım içinde
Kendimle yeniden

Bir minicik kız çocuğu bak
Duruyor orada hâlâ
Anlatamam gördüklerimi
O neşeli çocuğa

Artık beni asla yaralayamaz
Hayat eğer istemezsem
Yıllar beni kolay yakalayamaz
Ben durup beklemezsem
Artık beni asla yaralayamaz
Hayat eğer istemezsem

Siz yine de incelikli davranın
Benim kadar değilse de
Ben bu yüzden, incelikler yüzünden
Belki daha çok üzüldüm

Bir minicik kız çocuğu bak
Duruyor orada hâlâ
Anlatamam gördüklerimi
O neşeli çocuğa

Artık beni asla yaralayamaz
Hayat eğer istemezsem
Yıllar beni kolay yakalayamaz
Ben durup beklemezsem
Artık beni asla yaralayamaz
Hayat eğer istemezsem

[Esraege]

Bir yıl sonra tekrar geldim izledim, tekrar tekrar teşekkürler. O kadar çok değişti ki kendinizin arkasında durun dediniz ya işte ben bunu aldim göreceğim bir yere yazdım. Tüm videolarinizi izledim eksiksiz, notlar aldim hâlen açıp okuyorum. Elhamdülillah cok şükür, artık nefes alıyorum ❤