filmov
tv
Στο Παραγώνι | Κακώς Πρέπει

Показать описание
Είμαστε οι Κακώς Πρέπει:
Αλέξανδρος Μακρυδάκης | Κιθάρα - Φωνητικά
Νικόλας Χριστούλης | Κρουστά - Πλήκτρα - Μεταλλόφωνο
Ilia Samsonov | Σαξόφωνο
Λουΐζα Πολιτάκη | Φωνητικά
Στίχοι: Αλέξανδρος Μακρυδάκης
Μουσική: Αλέξανδρος Μακρυδάκης
Παραγώνι
Λύσε τα ξόρκια σου για να αλλαξοδρομήσεις
Όπως κατάκοπος, συρτός και ολιγοβάτης
των αδρανών την αφεντιά να ξεσκαρτίσεις
της ιστορίας σου ο πρώτος παραβάτης.
Κάνεις πέρα να μείνεις μόνος σου
ζυγώνει η μέρα και ο χρόνος σου.
Κι ας είν' φορές που η απανεμιά σε γονατίζει
την ηρεμία σου μετράς με την μεζούρα.
Βαρύς σου πέφτει ο θυμός και σε λυγίζει,
μα το φορτίο πια εγίνηκε καμπούρα
Μανουριάζεις για να επιβάλλεσαι
κι αν δεν φωνάζεις αγάλεσαι.
Αδυνατείς οικτρά τον κόσμο να προφτάσεις
με την κομμένη σου ανάσα να στερέυει
κι ας μη καμώθηκες, ζητάς να ξαπωστάσεις,
κι αναρωτιέσαι, γιατί η τύχη σ' αποφεύγει;
Από την πρώτη φορά ζητάς ρητά τους επαίνους
Μία απούσα σκέψη χωρά την παρουσία ενός γένους.
Όμως δεν έχεις καιρό, αφού τον έκανες χιόνι
Κι είν' απ τα λόγια νερό προς το ζεστό παραγώνι
Πώς πατάς στα πόδια σου;
Πού σκορπάς τα λόγια σου;
Κι όσα λες τα ξέχασες
Κι εκεί την έχασες όποια σου αρχή.
Αδυνατείς οικτρά τον κόσμο να προφτάσεις
με την κομμένη σου ανάσα να στερεύει,
κι ας μη καμώθηκες, ζητάς να ξαπωστάσεις
κι αναρωτιέσαι, γιατί η τύχη σ' αποφεύγει;
Γυρεύεις τ' άδικο
Σαν τον κατάδικο.
Αλέξανδρος Μακρυδάκης | Κιθάρα - Φωνητικά
Νικόλας Χριστούλης | Κρουστά - Πλήκτρα - Μεταλλόφωνο
Ilia Samsonov | Σαξόφωνο
Λουΐζα Πολιτάκη | Φωνητικά
Στίχοι: Αλέξανδρος Μακρυδάκης
Μουσική: Αλέξανδρος Μακρυδάκης
Παραγώνι
Λύσε τα ξόρκια σου για να αλλαξοδρομήσεις
Όπως κατάκοπος, συρτός και ολιγοβάτης
των αδρανών την αφεντιά να ξεσκαρτίσεις
της ιστορίας σου ο πρώτος παραβάτης.
Κάνεις πέρα να μείνεις μόνος σου
ζυγώνει η μέρα και ο χρόνος σου.
Κι ας είν' φορές που η απανεμιά σε γονατίζει
την ηρεμία σου μετράς με την μεζούρα.
Βαρύς σου πέφτει ο θυμός και σε λυγίζει,
μα το φορτίο πια εγίνηκε καμπούρα
Μανουριάζεις για να επιβάλλεσαι
κι αν δεν φωνάζεις αγάλεσαι.
Αδυνατείς οικτρά τον κόσμο να προφτάσεις
με την κομμένη σου ανάσα να στερέυει
κι ας μη καμώθηκες, ζητάς να ξαπωστάσεις,
κι αναρωτιέσαι, γιατί η τύχη σ' αποφεύγει;
Από την πρώτη φορά ζητάς ρητά τους επαίνους
Μία απούσα σκέψη χωρά την παρουσία ενός γένους.
Όμως δεν έχεις καιρό, αφού τον έκανες χιόνι
Κι είν' απ τα λόγια νερό προς το ζεστό παραγώνι
Πώς πατάς στα πόδια σου;
Πού σκορπάς τα λόγια σου;
Κι όσα λες τα ξέχασες
Κι εκεί την έχασες όποια σου αρχή.
Αδυνατείς οικτρά τον κόσμο να προφτάσεις
με την κομμένη σου ανάσα να στερεύει,
κι ας μη καμώθηκες, ζητάς να ξαπωστάσεις
κι αναρωτιέσαι, γιατί η τύχη σ' αποφεύγει;
Γυρεύεις τ' άδικο
Σαν τον κατάδικο.
Комментарии