Μαύρο Ποινικό - Κατανοώ (συμμ. Elsa Grace)

Показать описание

released 27 October 2014
beat Κριτής

γ. Κατανοώ

Αν ήθελα να γράφω για όλα αυτά που κρύβω
μες στις θάλασσες αν έπνιγα όλο μου το δίκιο
αν με ρώτησες που βρίσκομαι και που ανήκω
δε θα βρω κανέναν λόγο για να σου απαντήσω

γυρίζω να πιω από της αυγής το μιλητό
και σηκώνω τα βάρη που έχω ξεχάσει να δω
πετώ πέρα απ' τα σύννεφα και γίνομαι φευγιό
κι οι ανθρώποι όλοι γεννήθηκαν ελεύθεροι
μα και πολιορκημένοι

γύρω μας ανέμοι ποιητές
γυναίκες με θηλιές
παιδιά σε χωματερές, διπλά τα ονείρατα
μάγισσες που γίνανε πριγκίπισσες
κι άλλες που δε γινήκανε ούτε καν νοικοκυρές

στο σήμερα αφήνω όσα έχω πετάξει απ' το χθες
χορεύω σε βροχή από λάθη, σ' αδειανές στιγμές
ανακαλύπτω τον κόσμο μέσα σε άναρθρες φωνές
και δεν κλείνω τα μάτια όποτε φοβάμαι, ή όποτε θες

-
βήμα στο διάολο και θέλω να κρυφτώ
θ' αρπάξω όλα τα ελάχιστα και θα εξαφανιστώ
δε θυμάμαι ποτέ και δεν ψάχνω να βρω
βήμα στην έρημο κάνω για να βγω από το ημίφως

ανάσα μου θολή, πίσω η ανατολή
κι ένα δεκάστιχο με συγκινήσεις, τετάρτη πρωί
ολόιδια ανατολή με ό,τι έχω ζήσει κι έχω πιει
κι αν ξεμέθυσε ο κόσμος όλος θα γράψει απ' την αρχή

τελευταίο μου σινιάλο και τελευταίο μου συμφέρον
σε άφησα και γίνεσαι μόνη σου ασθενική
σ' απόκρυμνο νερό
και σ' όραμα νεκρό
σε νοτισμένο μίλημα και σ' ουρανό θολό

σε γυρίζω να δω και σε κοιτάζω καιρό
κι ας έρχεται ο θάνατος γρηγορότερα απ' όσα έχουμε αγαπήσει
μίλησε σήμερα ο κόσμος μας
κι από τη βιασύνη του θέλησε να σβήσει τη λήθη

-
τρίτη ανάσα και πεντάστιχο στο πάτωμα
κι αν δε μ' αρέσει τότε το γυρνώ κι ανάποδα
σέρνω εμένανε κι ό,τι κρατούσα ανάθεμα
κάθε φιλί σου θυμίζει και λόγια αλάθητα

και είναι απ' τα κύματα το πιο φανταχτερό
κι είναι απ' τα κρίματα το πιο νεαρό κι ανθρωπογόνο
σε βάζω λίγο στη θέση του κόσμου να σε δω
κι ακροβατώ στη σιγαλιά της ποίησης των ανθρώπων

είμαστε όλοι εναντίων όλων
ξεστομίζω αυτά που ακολουθώ, που αγαπώ
γυρίζω να δω και είναι όλοι πτώματα πεσόντων
οπουδήποτε θέλω να χάνω χρόνο και μυαλό

σε δρόμο διπλοτάραχο και σε γραμμή σκερτσόζα
το σώμα μου έχει εγκαταλείψει τον προορισμό
να 'ναι όλες οι αρετές ένα αψεγάδιαστο μητρώο
που αναλώσιμο φαίνεται στην ασχήμια των καιρών.
end.