filmov
tv
Μαύρο Ποινικό - Θυμώνω

Показать описание
released 27 October 2014
beat Κριτής
β. Θυμώνω
α.
πολύ δε σκέφτομαι και λίγο το ασχολούμαι
μικραίνω το μυαλό μου και προχωρώ πιο μπροστά
στα εκατοστά σε χάνω
κι ακούγομαι βαρύφωνα
και μέσα στα βαρύτονα ακούγομαι καθαρά
δε σε κοιτώ ποτέ στα μάτια
γιατί ακολουθώ το δρόμο που 'χω γράψει από τα σημάδια
μέσα σε τόση ενεργειακή συγκράτηση
είναι απίστευτο να μη γίνεσαι εντελώς κομμάτια
δε κοιτάζω μπροστά, γιατί έχω σπάσει τον καθρέφτη
και είναι θέλημα δαιμόνων
θέλημα θεών και ονειροπόλων ανθρώπων
χειμωνιάζει το ξημέρωμα καθώς γυρίζει ο δρόμος και ο κόσμος
σε κοιτάζω από μακρυά και σε σιχαίνομαι
μέσα σ' ένα πλανήτη που τόσο ποθώ
νομίζω πως μπορώ να επεκταθώ για ό,τι δε φαίνεται,
σου γράφω σε μήνυμα σε αγαπώ
το εννοώ
β.
λοιπόν απόψε είναι το πρώτο μου βράδυ
σε ξενικό κρεβάτι και με αλλιώτικο ζευγάρι
προσπαθώ να μεθώ γιατί αυτό σίγουρα βοηθάει
κι όλοι μου λένε σκέφτομαι λοξά και με πονάει
προσπαθώ να 'μαι ανάμεσα από 'σένα
δε φαίνεται η προσπάθεια αλλά φαίνεται η αυτοτέλεια
σε προσέγγισα για να σου πω πως σ' αγαπώ
μα είμαι αταίριαστος και τ' όνομά μου ακούγεται μουντό
σιχάθηκε η ψυχή μου
και πέθανα κι εγώ
μετρημένο λεπτό
και σ' ακριβοπληρωμένο δειλινό
καθαρό μυαλό στο ελάχιστο
τουλάχιστο, όσο βρίσκω αξιοποιώ
είσαι από εκείνες τις φοβίες που μισώ
και γίνεσαι εντονότερη όποτε γράφω γι' αυτό
σε ντρέπομαι σα μια γυμνή γυναίκα το θεό
και σε μήνυμα σου γράφω σε αγαπώ, το εννοώ
γ.
μεγάλωσα και χάθηκε η ηρεμία μου
δεν ήξερα τι ακολουθώ και ήμουν ανώριμος
γυρίζω δυο τεταρτημόρια το φως
και στέκω ολόγυμνος στον οχετό του σύμπαντος
και καταστρέφω
τα συμπλέγματά μου και τα συμπεράσματά μου
και πνίγω ό,τι έχει ανάσα και μιλά
μέσα χριστούγεννα κι όλοι σκέφτεστε λογικά
μα είστε ψέματα
και τα ψέματα φαίνονται απ' τα πολλά
είναι σα να γίνεσαι πρίγκιπας
κι εγώ να είμαι ο ηλίθιος
μέσα σε παρτιτούρα ροκ
κι ακόμη περσσότερος
κάτω από το ημίφως
κι απ' της γης το σεληνόφως
το κόσμο τυφλώνω μ' αστερόσκονη και φεγγαρόφως
και κάτω απ' της γης τ' ασημοχρωστούμενα
λοιπόν κάτω απ' της γης τ' ασημένιο χρώμα αυτού του σκότους
μύρισε ο καιρός με χρώματα από τα παιδιά
και είναι οι πράξεις, θεωρίες που διαιωνίζονται σε βρόχους.
beat Κριτής
β. Θυμώνω
α.
πολύ δε σκέφτομαι και λίγο το ασχολούμαι
μικραίνω το μυαλό μου και προχωρώ πιο μπροστά
στα εκατοστά σε χάνω
κι ακούγομαι βαρύφωνα
και μέσα στα βαρύτονα ακούγομαι καθαρά
δε σε κοιτώ ποτέ στα μάτια
γιατί ακολουθώ το δρόμο που 'χω γράψει από τα σημάδια
μέσα σε τόση ενεργειακή συγκράτηση
είναι απίστευτο να μη γίνεσαι εντελώς κομμάτια
δε κοιτάζω μπροστά, γιατί έχω σπάσει τον καθρέφτη
και είναι θέλημα δαιμόνων
θέλημα θεών και ονειροπόλων ανθρώπων
χειμωνιάζει το ξημέρωμα καθώς γυρίζει ο δρόμος και ο κόσμος
σε κοιτάζω από μακρυά και σε σιχαίνομαι
μέσα σ' ένα πλανήτη που τόσο ποθώ
νομίζω πως μπορώ να επεκταθώ για ό,τι δε φαίνεται,
σου γράφω σε μήνυμα σε αγαπώ
το εννοώ
β.
λοιπόν απόψε είναι το πρώτο μου βράδυ
σε ξενικό κρεβάτι και με αλλιώτικο ζευγάρι
προσπαθώ να μεθώ γιατί αυτό σίγουρα βοηθάει
κι όλοι μου λένε σκέφτομαι λοξά και με πονάει
προσπαθώ να 'μαι ανάμεσα από 'σένα
δε φαίνεται η προσπάθεια αλλά φαίνεται η αυτοτέλεια
σε προσέγγισα για να σου πω πως σ' αγαπώ
μα είμαι αταίριαστος και τ' όνομά μου ακούγεται μουντό
σιχάθηκε η ψυχή μου
και πέθανα κι εγώ
μετρημένο λεπτό
και σ' ακριβοπληρωμένο δειλινό
καθαρό μυαλό στο ελάχιστο
τουλάχιστο, όσο βρίσκω αξιοποιώ
είσαι από εκείνες τις φοβίες που μισώ
και γίνεσαι εντονότερη όποτε γράφω γι' αυτό
σε ντρέπομαι σα μια γυμνή γυναίκα το θεό
και σε μήνυμα σου γράφω σε αγαπώ, το εννοώ
γ.
μεγάλωσα και χάθηκε η ηρεμία μου
δεν ήξερα τι ακολουθώ και ήμουν ανώριμος
γυρίζω δυο τεταρτημόρια το φως
και στέκω ολόγυμνος στον οχετό του σύμπαντος
και καταστρέφω
τα συμπλέγματά μου και τα συμπεράσματά μου
και πνίγω ό,τι έχει ανάσα και μιλά
μέσα χριστούγεννα κι όλοι σκέφτεστε λογικά
μα είστε ψέματα
και τα ψέματα φαίνονται απ' τα πολλά
είναι σα να γίνεσαι πρίγκιπας
κι εγώ να είμαι ο ηλίθιος
μέσα σε παρτιτούρα ροκ
κι ακόμη περσσότερος
κάτω από το ημίφως
κι απ' της γης το σεληνόφως
το κόσμο τυφλώνω μ' αστερόσκονη και φεγγαρόφως
και κάτω απ' της γης τ' ασημοχρωστούμενα
λοιπόν κάτω απ' της γης τ' ασημένιο χρώμα αυτού του σκότους
μύρισε ο καιρός με χρώματα από τα παιδιά
και είναι οι πράξεις, θεωρίες που διαιωνίζονται σε βρόχους.
Комментарии