Ανέντακτος & Μανώλης Φύτρος - Το τελευταίο γράμμα του Patrick στην Shabnan

Показать описание

( Ανεξάρτητη Παραγωγή, 2017/19 )

Άλμπουμ : Να' ταν ο κόσμος ζωγραφιά
Λόγια - Παρουσίαση : Ανέντακτος / Μανώλης Φύτρος
Μουσική παραγωγή : Μανώλης Φύτρος / Νίκος Συρίγος
Φωνητικά : Μανώλης Φύτρος
Ηχογράφηση : Studio N.S.
Επιμέλεια ηχοληψίας/Προγραμματισμός/Μίξη/Mastering : Νίκος Συρίγος
Επιμέλεια midi προγραμματισμού/Μουσική σύνθεση & επιμέλεια ενορχήστρωσης : Μανώλης Φύτρος

Έπαιξε ο μουσικός:

Μανώλης Φύτρος
- Κιθάρες
- Ηλεκτρική κιθάρα
- Τουμπελέκι

Επιμέλεια εξωφύλλου άλμπουμ: Στέλλα Σπανού

Λόγια:

Κοίτα έξω, βγήκανε πάλι τανκς στους δρόμους
γύρισαν τα κοράκια να μας φάνε τις σάρκες
μα παίρνω το χαμόγελό σου, όπλο στους ώμους
δεν τις λογαριάζω στο διάβα μου τις νάρκες
Θα σε συναντήσω μπροστά στην φασαρία
να μάχεσαι κι' εσύ με την δική σου σφεντόνα
πλάι - πλάι να πολεμάμε την εξουσία
κράτα το χέρι μου σφιχτά κι' εμπρός στον αγώνα
Να βρούμε έναν τρόπο, να μπούμε στην μέση
να αγκαλιαστούμε μπροστά, στου πολέμου το πεδίο
ωδή στον έρωτα κι ο ουρανός να συνθέσει
ένα τραγούδι βροχερό, σ' ένα άγονο τοπίο
Τύλιξε με λουλούδια το κεφάλι σου
κι' αν τύχει να σε πάρει κάποια σφαίρα
να θυμάσαι της θυσίας την ''στάλα'' σου
στους αιώνες θα ιστορούν ως Fiera
Αν πάλι τύχει και το βόλι πάρει εμένα
μην με κλάψεις, μα με γέλιο στόλισέ με
κι' αν στάξει κόκκινο μελάνι απ' την πένα
βάλ' το στα χείλη σου και γλυκοφίλησέ με.

Γέλασε Shabnan, ο καιρός ζυγώνει
ρίξε φως στα όπλα τους θα 'ρθει η ξαστεριά
μόνο η αγάπη γνωρίζει πως να λυτρώνει
στάσου εμπρός στο χάος και δώς μου μια αγκαλιά
Γέλα γλυκιά μου ''στάλα'', γέμισε το ποτήρι μου
να πίνω απ' των ματιών σου το Άγιο νερό
όχι να ξεδιψώ μονάχα για χατήρι μου
μα να σκορπίζω γύρω μου αυτόν τον αγιασμό

Πουλιά δακρυσμένα ψηλά φτερουγίζουν
παιδιά ζωγραφίσαν με κόκκινο χρώμα
φιλιά που στον χρόνο σημάδια θ' αφήσουν
ξανά θ' ανταμώσουμε στου ήλιου το γιόμα

Κοίτα το παιδί που βάζει κόντρα στην θλίψη
ζωγραφίζει ενώ γύρω του χιλιάδες σκοτώνονται
στον τοίχο η ζωγραφιά του δείχνει, εν μέσω πλήξης
τους γονείς του, σαν άγγελους στον ουρανό να υψώνονται
Δες κι' ένα πετούμενο πιο κάτω διψασμένο
ψάχνει να βρει κι΄εκείνο την δική του κρυψώνα
όπως κι' εσύ, όπως κι' εγώ μοιάζει ερωτευμένο
αναζητώντας μια γουλιά απ' των φιλιών το χρώμα
Σκληρές οι αντιφάσεις, μα πιο σκληρός ο πόλεμος
καρδιοχτυπώ κάθε που ακούω ήχους αεροπλάνων
όπου κι' αν κοιτάξεις γύρω επικρατεί ο όλεθρος
κι' αυτή την στιγμή, με βρήκε βόμβα Αμερικάνων
Στο πέτο μου κρατάω μια φωτογραφία σου
μ' όση δύναμη μου έμεινε, πλέον διαμελισμένος
κλείνουν τα μάτια και πονώ μα είναι η ευωδία σου
που με κάνει να φεύγω απ' την ζωή ευτυχισμένος
Και σαν το τέλος έρχεται κοιτώ πάνω στις στάχτες
ξεπρόβαλε ένας ηλιανθός, μοιάζει στο πρόσωπό σου
οι ρίζες του απλώνουνταν δημιουργώντας ράγες
και κάνω ευχή το γράμμα μου να φτάσει στο πλευρό σου

Γέλασε Shabnan, ξανά θα ανταμώσουμε
και θα μιλάμε λεύτερη σ' ένα άλλον κόσμο γλώσσα
την φλόγα της αγάπης μας ξανά θα δυναμώσουμε
έχω να σου πω από κοντά ακόμα τόσα
Να ζήσουμε μακρυά απ' των λυγμών το έρεβος
σε δέντρα ανθισμένα, σε θάλασσα γαλάζια
να μην ακούμε πένθιμα σπαράγματα απ' το μέτωπο
και στις Ανατολές μπροστά να σε ξυπνώ με χάδια

///////

Αφιερωμένο στους έρωτες που ανθίζουν, μέσα σε συντρίμμια.