filmov
tv
Εμπαθής - Είμαι εντάξει μ' αυτό!

Показать описание
Παραγωγή/Σύνθεση: Εμπαθής
Στίχοι:
Είδα άλλη μια πόρτα πάλι έκλεισε, δέχτηκα χτύπημα στη πλάτη είπε συνέχισε.
Τίποτα δε τέλειωσε! Ο μόνος λόγος που με έπεισε; "Τα κουρασμένα χέρια του πατρός μου".
Μη σταθείς εμπρός μου όταν δακρύζουνε τα μάτια και γελώ, θα με πάρεις για αλλόφρων κι εγώ εσένα σηκωτό.
Είναι φορές που ανασαίνω ν' ίδια ώρα που δειλά αυτοκτονώ, μάλλον ήταν το κενό πολύ μικρό...
Οι μάχες ατελείωτες, δε μοιάζω κουρασμένος, αντιθέτως είμαι πείσμων και πιο εξοργισμένος.
Τι να πει για λεβεντιά ο κοιμισμένος που για ν' ανοίξει φτερά σε άλλα ύψη είναι χεσμένος;
Βρέθηκα χαμένος σε εδάφη που δε γνώριζα, τη μοίρα που δεν όριζα κανόνιζα με πίστη.
Άμα με ρωτούσες τότε τι μου έχει λείψει; Θα σου 'λεγα δυο μάτια π' αγαπώ μωρέ και τα 'χω λησμονήσει.
Μπήκανε χιλιάρικα στη τσέπη αλλά μέσα μου κενό, να πλουτίζεις πεθαίνοντας; Κακό!
Πήγα στη φτωχή παράγκα μου και στο κατώφλι έκανα σταυρό...Είπα, "Δόξα τω Θεώ"!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Δεν εκπροσωπώ, είδωλα, βιτρίνες και χρυσό,
αλλά μια φτωχή γωνιά μες στο χωριό.
Αυτοί είναι άλλοι, μα εγώ είμαι εγώ,
νοιώθω άψογα και είμαι εντάξει μ' αυτό!
Δε με νοιάζει που δε χαιρετάνε, που στραβά κοιτάνε, που πίσω από τη πλάτη μου μιλάνε.
Δε τους έχω ανάγκη, το γνωρίζουν, γι' αυτό παίρνω το χαμόγελο εκείνο που μισείς κωλορουφιάνε!
Δεν έχω βάλει τα καλά μου, εγώ βάλει τα μυαλά μου στη θέση τους, γίναμε!
Γάμησα την αμερικανιά μου, τις μόδες και στις γλάστρες τα φυτά που μείνανε.
Είπανε να κάνουν ό,τι κάνω τα παιδιά της γειτονιάς και τη νύχτα προσευχόμουνα για πάρτη τους.
Είδανε την άλλη τη πλευρά, κι έναν Έλληνα να ηγείται στο βαρβαρικό σινάφι τους!
Άλλοι το φέρανε, εγώ όμως το διέδωσα, ένωσα ν' Ελλάδα και τα εγώ τους ισοπέδωσα.
Έχωσα για 'κεινα που φοβήθηκαν, ερωτήθηκαν, αλλά τ' αρνήθηκαν, γι' αυτό γαμήθηκαν.
Στα μάτια μου, πήρανε δύναμη παιδιά από τα κομμάτια μου, ιδού η ευλογία.
Ιδού το τι σκατά εστί ΠΝ όσο λατρεύουν με ψεύτικους λογαριασμούς να κάνουνε σε σχόλια αυτολατρεία...
Στίχοι:
Είδα άλλη μια πόρτα πάλι έκλεισε, δέχτηκα χτύπημα στη πλάτη είπε συνέχισε.
Τίποτα δε τέλειωσε! Ο μόνος λόγος που με έπεισε; "Τα κουρασμένα χέρια του πατρός μου".
Μη σταθείς εμπρός μου όταν δακρύζουνε τα μάτια και γελώ, θα με πάρεις για αλλόφρων κι εγώ εσένα σηκωτό.
Είναι φορές που ανασαίνω ν' ίδια ώρα που δειλά αυτοκτονώ, μάλλον ήταν το κενό πολύ μικρό...
Οι μάχες ατελείωτες, δε μοιάζω κουρασμένος, αντιθέτως είμαι πείσμων και πιο εξοργισμένος.
Τι να πει για λεβεντιά ο κοιμισμένος που για ν' ανοίξει φτερά σε άλλα ύψη είναι χεσμένος;
Βρέθηκα χαμένος σε εδάφη που δε γνώριζα, τη μοίρα που δεν όριζα κανόνιζα με πίστη.
Άμα με ρωτούσες τότε τι μου έχει λείψει; Θα σου 'λεγα δυο μάτια π' αγαπώ μωρέ και τα 'χω λησμονήσει.
Μπήκανε χιλιάρικα στη τσέπη αλλά μέσα μου κενό, να πλουτίζεις πεθαίνοντας; Κακό!
Πήγα στη φτωχή παράγκα μου και στο κατώφλι έκανα σταυρό...Είπα, "Δόξα τω Θεώ"!
Ρ Ε Φ Ρ Ε Ν
Δεν εκπροσωπώ, είδωλα, βιτρίνες και χρυσό,
αλλά μια φτωχή γωνιά μες στο χωριό.
Αυτοί είναι άλλοι, μα εγώ είμαι εγώ,
νοιώθω άψογα και είμαι εντάξει μ' αυτό!
Δε με νοιάζει που δε χαιρετάνε, που στραβά κοιτάνε, που πίσω από τη πλάτη μου μιλάνε.
Δε τους έχω ανάγκη, το γνωρίζουν, γι' αυτό παίρνω το χαμόγελο εκείνο που μισείς κωλορουφιάνε!
Δεν έχω βάλει τα καλά μου, εγώ βάλει τα μυαλά μου στη θέση τους, γίναμε!
Γάμησα την αμερικανιά μου, τις μόδες και στις γλάστρες τα φυτά που μείνανε.
Είπανε να κάνουν ό,τι κάνω τα παιδιά της γειτονιάς και τη νύχτα προσευχόμουνα για πάρτη τους.
Είδανε την άλλη τη πλευρά, κι έναν Έλληνα να ηγείται στο βαρβαρικό σινάφι τους!
Άλλοι το φέρανε, εγώ όμως το διέδωσα, ένωσα ν' Ελλάδα και τα εγώ τους ισοπέδωσα.
Έχωσα για 'κεινα που φοβήθηκαν, ερωτήθηκαν, αλλά τ' αρνήθηκαν, γι' αυτό γαμήθηκαν.
Στα μάτια μου, πήρανε δύναμη παιδιά από τα κομμάτια μου, ιδού η ευλογία.
Ιδού το τι σκατά εστί ΠΝ όσο λατρεύουν με ψεύτικους λογαριασμούς να κάνουνε σε σχόλια αυτολατρεία...
Комментарии