Δικό Σου - Razastarr (Στίχοι)

Ερμηνεία: Νίκος Καρίμαλης

Σήμερα ξύπνησα στην έρημο, μου μίλησε μόνο ο ήλιος,
έγινα φίλος με το λιοντάρι και περπάτησα.
Έγραψα τις ιδέες, τα όνειρα μου σ’ ένα χαρτί
μα οι φόβοι εμφανίστηκαν πάλι απροσκάλεστοι.
Ο καπνός έγινε το πρωινό μου
κι ένα κουτάκι μιας μπύρας μου έκανε παρέα
έτσι, μα το μέλλον είναι πάντα αβέβαιο.
Και το καλό ή το κακό, το ωραίο και τ’ άσχημο
για τον καθένα μας είναι κάτι διαφορετικό,
κι αυτό μας κάνει όλους μοναδικούς.

κάνε το δικο σου…

Το θέμα είναι πως κάποτε πρέπει να μάθεις πως να στέκεσαι στα πόδια σου,
να κάνεις το δικό σου για να είναι ελεύθερη η καρδιά σου.
Σ’ αυτό τον κόσμο δε θα είναι ποτέ όλα δικά σου το ξέρεις και το ξέρω,
κόλπα γίνονται διάφορα, δεν αντιλέγω.
Όμως πιστεύω πως για να βγεις απ’ το κελί πρέπει να μη χάσεις επαφή με τη ζωή,
υπάρχουνε μερικοί ύπουλοι εχθροί μα κι αυτοί θέλουν τη κατάλληλη μεταχείριση
για να χάσουν τη μπάλα.
Κάθε είδος έχει κι από κάποια κουφάλα
στη πάντα τα κάνω πέρα για καλό ή για κακό,
δεν ακούω κανένα πια, ζω αληθινά.
Έτσι τελικά περνάω πιο καλά,
γύρναγα σα σκιά μέσα στην ερημιά.
Κρύβεις πολλά και πίστεψε με η μεγάλη οργή που δεν ξεσπά
μετά νομίζεις πως περνά όμως μένει και χτίζει κάστρα
μ’ αποθαμένα,
περιτυλίγονται τότε όλα με ψέμα
πλησιάζει το τέρμα
η αλήθεια είναι σκληρή, βάζοντας την πραγματικότητα
βρίσκεις την ποιότητα, φτάνοντας σε κάθε ακρότητα,
αλλάζουν στιγμιότυπα, φυτρώνουν εμπειρίες στην απλότητα,
μπαίνει προτεραιότητα για να φύγουν τώρα όλοι αυτοί
οι εφιάλτες που ζουν στην ψυχή, πρέπει να μείνουν γυμνοί.

Μην ακούς η σκιά τη σου λέει, το ξέρεις πως φταίει,
το ψέμα που ρέει, είναι ξυράφι που καίει
στης ψυχής τα χρέη, ο κόσμος που κλαίει,
βουλιάζει τ’ όνειρο σου, είναι καιρός για πράξεις. (Χ2)

Ότι είναι δικό σου, είναι δικό σου,
ψάξε να βρεις καλά τον εαυτό σου
στη ζωή που περνά τώρα μπρος σου,
στα ποτάμια που τρέχει το φως σου,
θα ‘νε ο χρόνος πάντα αδερφός σου,
μια φωνή σου λέει συγκεντρώσου,
μόνο εσύ είσαι ο γιατρός σου,
τις μίζερες ώρες ξεφορτώσου,
κι όλους αυτούς που σε φορτίζουν
έχουνε μάθει κάποιους άλλους να πήζουν,
μα δεν αξίζουν γιατί είναι σάπια η καρδιά τους,
όλα τα γκρίζα όνειρα τους ας μείνουν δικά τους,
στην υγειά τους, η ζωή είναι μικρή για να λιώνει σαν κερί,
στο ΄χουν πει πως κρέμεσαι από μια μόνο κλωστή,
δεν ξέρεις αύριο τι θα σου συμβεί,
σε μια στιγμή μπορεί να πετάς σαν πουλί
σαν παιδί τ’ ουρανού με φτερά
σαν θα νιώσεις τα όνειρα όλα να ‘νε ελεύθερα,
ειλικρινά, όλο το σύμπαν θα βοηθήσει,
η δύναμη που κρύβουν οι ουρανοί,
αόρατα κύματα θα μπουν σε κάθε ψυχή,
μόνο αν υπάρχει πίστη και σεβασμό στον εαυτό σου,
έχεις δικαίωμα να κάνεις τα πάντα,
λειτούργησα κι εγώ σαν πιόνι σ’ ένα κόσμο ψεύτικο,
μα άλλαξα τη θέση μου, κάνω κινήσεις.

Μην ακούς η σκιά τη σου λέει, το ξέρεις πως φταίει,
το ψέμα που ρέει, είναι ξυράφι που καίει
στης ψυχής τα χρέη, ο κόσμος που κλαίει,
βουλιάζει τ’ όνειρο σου, είναι καιρός για πράξεις. (Χ2)

Κάνε το δικό σου…