25α. Η Αυτοκρατορία επιστρέφει.

Το σχολικό βιβλίο αφιερώνει μόνο ένα μάθημα σε μια περίοδο περίπου 150-170 χρόνων όπου εμφανίζονται μεγάλοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Επειδή είναι η τελευταία αχτίδα δόξας πριν την σταδιακή πτώση στο σκοτάδι και επειδή αναφέρονται πολύ γνωστά μας ονόματα, αποφάσισα να το κόψω σε δυο μέρη, όπως έκανα με τον Ιουστινιανό και τους Άραβες. Σε αυτό το μέρος θα γνωρίσουμε τον Ρωμανό Λεκαπηνό , τον Κων/νο Πορφυρογέννητο, τον Νικηφόρο Φωκά και τον Ιωάννη Τσιμισκή. Για να μπορέσω να αφιερώσω το επόμενο μάθημα στον μεγαλύτερο όλων…

00:00 Εισαγωγή.
00:20 Αλλαγή Περιόδου/Ιστορική Πηγή.
00:55 1) Μακεδονική Αναγέννηση.
01:52 2) Οι Άραβες σε Εμφύλιο. Οι Ρώσοι Απτόητοι.
02:55 3) Ο Κων/νος Ζ’ Πορφυρογέννητος.
03:58 4) Ο Χλωμός Θάνατος των Σαρακηνών.
05:08 5) Οι Θρίαμβοι του Τσιμισκή.
06:10 6) Το Αγόρι που έγινε Αυτοκράτορας.
06:35 Τίτλοι Τέλους.

Ο Ρωμανός Λεκαπηνός είναι πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Είναι εκείνος που αρνήθηκε να περάσει τους Πετσενέγους απέναντι στην μάχη της Αγχίαλου που κάλυψα στο προηγούμενο, και εκμεταλλευόμενος την κατάσταση ορίζεται προστάτης του Πορφυρογέννητου. Κατάγεται από την Αρμένια και αποδεικνύεται αξιοσημείωτος αυτοκράτορας. Δεν ξεκίνησε ως σφετεριστής, αργότερα όμως προκάλεσε τον φθόνο όλων καθώς πάντρεψε τον Κων/νο Πορφυρογέννητο με την κόρη του και έκανε συν αυτοκράτορες δυο γιους του. Προσπάθησε σιγά σιγά να αφαιρέσει την νομιμότητα από την μακεδονική δυναστεία και ξεκινήσει δική του. Όμως η ανικανότητα των γιων του και οι ενοχές του τον ανάγκασαν να επιστρέψει την διαδοχή στον Κων/νο Ζ’.

Στα χρόνια του εμφανίστηκε ο πρώτος εξαιρετικός στρατηγός των Βυζαντινών, ο Ιωάννης Κουρκουάς, ο οποίος πρώτος άρχισε να επεκτείνει το Βυζάντιο στα ανατολικά. Μάλιστα επανέκτησε την Δάρα, την πολη φρούριο όπου είχε διακριθεί ο Βελισάριος… 450 χρόνια πριν…

Ο Κων/νος Ζ’ είναι ένας από τους πιο μορφωμένους αυτοκράτορες, γιος του Λέοντα Στ’ του Σοφού και της τέταρτης του συζύγου (!) Ζωής Μαυρομάτας. Ενάντια σε όλα τα προγνωστικά και με την αγάπη της συζύγου του ( η οποία ουσιαστικά κυβερνούσε ενώ εκείνος συνέγραφε – και για αυτό την έχω βάλει στις εικόνες – άλλη μια γυναίκα με εξουσία στο Βυζάντιο) διεκδίκησε και επανέκτησε την εξουσία από τους Λεκαπηνούς ( η γυναικά του στράφηκε εναντίον των αδελφών της!). Ήταν προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων, ιστορικός, ζωγράφος και καλοπερασάκιας – μάλιστα λέγεται ότι ερωτεύτηκε την Όλγα του Κίεβου, αν και νονός της. Ήταν απαιτητικός από τον γιο του Ρωμανό Β’, όσον αφορά την μόρφωση του και την επιλογή… γυναίκας.

Έτσι όταν ο Ρωμανός Β’ επέλεξε την Θεοφανώ ( διαβάστε το κόμικ!), μια κοινή όμορφη χωριάτισσα και όχι κάποια δυτική πριγκίπισσα, δημιουργήθηκε ένα ρήγμα… και μάλιστα η φήμη ήταν ότι η Θεοφανώ δηλητηρίασε τον πεθερό της. Ο Ρωμανός Β’ πρακτικά τα παρέδωσε όλα και έκαναν κουμάντο όλοι εκτός από αυτόν. Η Θεοφανώ, μια χωριάτισσα από την Πελοπόννησο έλεγχε το παλάτι και οι στρατηγοί Φωκάς και Τσιμισκής ελέγχαν τον στρατό. Όταν πέθανε σε ατύχημα κυνηγιού ( Game of Thrones κάνεις; ) , η Θεοφανώ έπρεπε να παντρευτεί άμεσα για να εξασφαλίσει τα τρία της παιδιά.

Και ποιος καλύτερος από τον Νικηφόρο Φωκά τον φόβο και τρόμο των Αράβων; Ο Φωκάς ήταν εξαιρετικός και ανίκανος συνάμα. Όσο επιτυχημένος στρατηγός ήταν άλλο τόσο αποτυχημένος ήταν ως πολίτικος. Ενώ πήρε το μέρος των πλουσίων γαιοκτημόνων στο αγροτικό ζήτημα, ταυτόχρονα αύξησε την φορολογία και τους αποξένωσε.

Στο τέλος αυτό του κόστισε και τον δολοφόνησε ο ανιψιός του, ο Τσιμισκής, ο οποίος λέγεται ότι διατηρούσε δεσμό με την Θεοφανώ. Όχι μόνο όμως δεν την παντρεύτηκε, την κατηγόρησε ότι είχε ανάμειξη στους θανάτους των συζύγων της - όμως δεν πείραξε τα παιδιά της. Αποδείχτηκε ικανότατος αυτοκράτορας σε όλα τα πεδία και άνοιξε τον δρόμο για τον επόμενο…μέγα.

-------------------------------------------------------------------------------
OST:
Cinematic Soundtrack Heroes part 1 (Pixabay) - title music - Music by AntipodeanWriter from Pixabay
-------------------------------------------------------------------------------
All photos are property of their respective owners.
This video is of academic purpose.