Bonda Prod.by BRAK-Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΕ

[Bonda]

Lyrics
ΡΕΦΡΕΝ :
Οσο θα έχω εικόνες από το παρελθόν μου, όσο θα παίρνω ερεθίσματα άπ'τον περιγυρο μου, όσο θα βλέπω ολους αυτούς να χαλαν το όνειρο μου
τόσο θα αποκαλώ τον μετανάστη αδερφό μου, όσο οι μπάτσοι θα χτυπούν τον φιλο τον ομοιο μου βγάζοντας απωθημένα εν ονόματι νομου, οσο η πόλη μου θα μοιάζει με μια πόλη του τρόμου τόσο τον νόμο θα επιβάλλουν οι αλητες του δρόμου
Βλέπω τον φαρο να αναβοσβήνει κόσμο θλιμμένο Αθήνα καμινι αφιονισμένη ανθρώπινη μάζα και ένας αλήτης που έχει ξεμείνει, ψάχνεται μανιωδώς για να γίνει Έλληνες Συριοι Αφρικανοί Λατίνοι μια γειτονιά με τα φώτα σβηστά αφού πάντα το αίμα κάποιος μας πίνει, όλοι κοιτάζουν με ματια θολά όμως κανένας δεν αντιδρα ευνουχισμενοι να τρέχουν συνεχεια για να προλάβουν τα αστικά μια πιτσιρίκα που εκπορνευεται ένα τσακαλι και πάλι εμπορεύεται και ως συνήθως ο μπάτσος κοιτάζει απλα σε.μια γωνία και χαίρεται
Ξέρετε όλοι πως πάει όμως κανεις δεν μιλάει και όποιος ήθελε κάτι να πει τώρα το χώμα τον εχει φάει κράτος πλούσιων και μισθοφορων τσατσων ρουφιανων αγγελιοφόρων των διεφθαρμένων και των εμπόρων των βιαστών των ψηφοφόρων
Κράτος των πολιτικών κατα των μικροαστων μα εμείς οι μικροαστοι πολεμάμε παντα κατά των αρχων (2)
Χωρα του βρωμικου χρήματος χωρα του ευκολου θύματος χωρα η οποία αν δεν έχεις λεφτά φέρεις ταμπέλα ασήμαντος χωρα του ψευτικου αισθηματος κοιτα το δάκρυ του ποιήματος με το στυλό μου για όπλο ξεσπάω και βάλω κατα του συστήματος, δένουμε όλοι τα χέρια πρώτη γραμμή αλυσιδα για τα πιστεύω τα θέλω μας έχουμε γίνει εμείς η ασπίδα γραφω μεσα απ'την καρδιά μου ψάχνω για λιγο φως φοβάμαι για τα παιδιά μου θεέ μου τι κόσμος είναι αυτός.αποφαση άλλοι για μας παίρνουν γιατί δεν μιλάς γινε ο κρίκος της αλυσίδας μας γίνε ένας από μας, αντέδρασε ήρθε η ώρα καψε όλη τη χώρα μην σκέφτεσαι πως είναι μπορα και θα περάσει δεν είναι μπορα, δαίμονες μας κυριευουν για αυτο οι αντοχές λιγοστεύουν νέοι που δεν αντιδρούν αφού τις ελπίδες άλλοι τους κλέβουν, πολιτικούς προστατεύουν ενώ τα παιδιά κινδυνεύουν μα η νεολαία ακόμα κοιμάται ενώ αυτοί βασιλεύουν, οι μνήμες ξανα ζωντανεύουν στους δρόμους όλοι θα κατέβουν την χούντα αυτοί θα σκοτώσουμε και όλοι θα μας μνημονεύουν
μεσα μας λυσσα και οργή αυτο είναι που επικρατεί την χούντα αυτή θα σκοτώσουμε μεσα μας λύσσα και οργή, μεσα μας λυσσα και οργή
ΡΕΦΡΕΝ
Οσο θα έχω εικόνες από το παρελθόν μου όσο θα παίρνω ερεθίσματα απ τον περίγυρο μου όσο θα βλέπω ολους αυτούς να χαλαν το όνειρο μου τόσο θα αποκαλώ τον μετανάστη αδερφό μου
οσο οι μπάτσοι θα χτυπούν τον φιλο τον ομοιο μου βγάζοντας απωθημένα εν ονόματι νομου οσο η πόλη μου θα μοιάζει με μια πόλη του τρόμου τόσο τον νόμο θα επιβάλλουν οι αλητες του δρόμου.