filmov
tv
02. Dark pen Τι να θυμάμαι | Άλμπούμ Συναισθήματα

Показать описание
Album: Συναισθήματα
Κομμάτι: (2) Τι να θυμάμαι
Στίχοι, ερμηνεία: Dark pen
Mix master: Dark pen
Animation, video editing: Dark pen
Στίχοι:
Τι να θυμάμαι και τι να ξεχάσω
Προσπαθώ τώρα την ζωή μου απ την αρχή να πιάσω
Σκάει και πάλι η 1η εικόνα
Μόνιμα εθισμένος σ' αυτή τη βελόνα
Οι εφιάλτες μου και μια σκηνή στην μνήμη χαραγμένη
Η εκμετάλλευση σε μια σχέση Ίδη καμένη
Οι μνήμες απ' το βρώμικο κουτάλι
Είχες καλές στιγμές μόνο όσο κρατούσε η ζάλη
Αναμνήσεις από μια άλλη Κυριακή
Που πλέον δεν είναι κανείς για εκείνη εκεί
Που έχασε όλους της τους φίλους
Ακόμα κι αυτούς τους λίγους
Που πλέον τα βράδια δεν κοιμάται
Που δεν θέλει επιτέλους να φοβάται
Που προσπαθεί να κάνει ότι θέλει επιτέλους στην ζωή της
Που δεν σέβονται ούτε την λάθος επιλογή της
Όμως κανείς δεν κατάλαβε τι έχει νιώσει
Κανείς δεν ξέρεις τι μάχες έχει δώσει
Άλλη μια νύχτα με τις σκέψεις μου στα περασμένα
Να κάθομαι να γράψω της ψυχής τ' απωθημένα
Να λέω δεν πειράζει υπομονή και θα περάσει
Μα δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει
Όλα αυτά τα χρόνια στον εαυτό μου είμαι κλεισμένη
Με μια μάνα επάνω μου προσκολλημένη
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω να με πνίγει
Νομίζοντας έτσι πως βοήθεια μου δίνει
Κι έτσι πιάνω το στυλό να μιλήσω με δυο στίχους
Κλεισμένη και πάλι στους 4 τους τοίχους
Η μουσική μου η μόνη συντροφιά μου
Που παίρνει τους πόνους μακριά μου
2η εικόνα τώρα κι εσύ 'σαι στο μυαλό μου ακόμα
Ζαλισμένος στο δικό σου το πιόμα
Τους ανθρώπους που είχες δίπλα σου δεν τους σεβόσουν
Κι όταν σου έλειπε η δόση γύρευες λεφτά για να σου δώσουν
Τέλος πάντων δεν θα ξανά γυρίσω στα ίδια λάθη ξανά
Μέσα σε σκόνες, βελόνες και στα σκατά
Τώρα πια κοιτάω το παρόν
Μπας και τελικά απαλλαγώ απ’ το ίδιο μου το παρελθόν
Κομμάτι: (2) Τι να θυμάμαι
Στίχοι, ερμηνεία: Dark pen
Mix master: Dark pen
Animation, video editing: Dark pen
Στίχοι:
Τι να θυμάμαι και τι να ξεχάσω
Προσπαθώ τώρα την ζωή μου απ την αρχή να πιάσω
Σκάει και πάλι η 1η εικόνα
Μόνιμα εθισμένος σ' αυτή τη βελόνα
Οι εφιάλτες μου και μια σκηνή στην μνήμη χαραγμένη
Η εκμετάλλευση σε μια σχέση Ίδη καμένη
Οι μνήμες απ' το βρώμικο κουτάλι
Είχες καλές στιγμές μόνο όσο κρατούσε η ζάλη
Αναμνήσεις από μια άλλη Κυριακή
Που πλέον δεν είναι κανείς για εκείνη εκεί
Που έχασε όλους της τους φίλους
Ακόμα κι αυτούς τους λίγους
Που πλέον τα βράδια δεν κοιμάται
Που δεν θέλει επιτέλους να φοβάται
Που προσπαθεί να κάνει ότι θέλει επιτέλους στην ζωή της
Που δεν σέβονται ούτε την λάθος επιλογή της
Όμως κανείς δεν κατάλαβε τι έχει νιώσει
Κανείς δεν ξέρεις τι μάχες έχει δώσει
Άλλη μια νύχτα με τις σκέψεις μου στα περασμένα
Να κάθομαι να γράψω της ψυχής τ' απωθημένα
Να λέω δεν πειράζει υπομονή και θα περάσει
Μα δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει
Όλα αυτά τα χρόνια στον εαυτό μου είμαι κλεισμένη
Με μια μάνα επάνω μου προσκολλημένη
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω να με πνίγει
Νομίζοντας έτσι πως βοήθεια μου δίνει
Κι έτσι πιάνω το στυλό να μιλήσω με δυο στίχους
Κλεισμένη και πάλι στους 4 τους τοίχους
Η μουσική μου η μόνη συντροφιά μου
Που παίρνει τους πόνους μακριά μου
2η εικόνα τώρα κι εσύ 'σαι στο μυαλό μου ακόμα
Ζαλισμένος στο δικό σου το πιόμα
Τους ανθρώπους που είχες δίπλα σου δεν τους σεβόσουν
Κι όταν σου έλειπε η δόση γύρευες λεφτά για να σου δώσουν
Τέλος πάντων δεν θα ξανά γυρίσω στα ίδια λάθη ξανά
Μέσα σε σκόνες, βελόνες και στα σκατά
Τώρα πια κοιτάω το παρόν
Μπας και τελικά απαλλαγώ απ’ το ίδιο μου το παρελθόν