Dark Pen Σκέψεις

Στίχοι, ερμηνεία: Dark Pen
Μίξη και mastering: Dark Pen
Video Editing: Dark Pen

Στίχοι:

Με 'βασανίζουν' οι σκέψεις μου, οι σκέψεις μου σαν αποκοιμηθώ
Είναι τα λόγια που μου είπες, τα λόγια που μου είπες χωρίς να αμυνθώ
Έγινα έρμαιο στης ζωής σου το βυθό
Κι όσο επέμενα έχανα απ'τη ζωή μου το ρυθμό

Κλείνω τα μάτια μου, βλέπω μόνο εκείνη την εικόνα
Μια εικόνα που για χρόνια με βυθισε σε κόμμα
Μα πως γίνεται να ξεχάσω ότι καλύτερο έζησα ως τώρα?
Ο χρόνος κυλά μα οι μνήμες είναι εκεί μαζί μας κάθε ώρα

Τις όμορφες στιγμές πολλές φορές ξεχνάμε
Όμως τα άσχημα ποτέ δεν λησμονάμε
Θυμάμαι ακόμα εκείνη την ημέρα που σου είπα αντίο
Κι έφυγες βιαστικά μέσ' στο κρύο

Όμως επέστρεψες για να με κάνεις να νιώσω ακόμα πιο 'μικρή'
Για να μην έχω τίποτα καλό πλέον στην ζωή
Οι εφιάλτες μου είναι του παρελθόντος βαρύ φορτίο
Ηρεμώ μόνο όταν βάζω beats να παίζουν στο ηχείο

Με στίχους μόνο ότι νιώθω θέλω να εκφράσω
Για εκείνα τα παιδιά που ποτέ δεν θα ξεχάσω
Θελω να δω τους φίλους μου, πάλι με όνειρα ο νους τους να 'γεμίζει'
Θέλω να δω την Βασιλική μας να γελάει της αξίζει

Ποτέ της να μην ξανά μπλέξει και ποτέ να μην λυγίσει
Δεν έβρισκε λόγους λέει για να ζήσει
Επεμενα για χρόνια τελικά βρήκε την λύση
Κι ας είμαι εγώ αυτή που ακόμα τα όνειρα μου δεν έχω υλοποιήσει

Ας είμαι εγώ αυτή που με το καιρό πολλοί την ξεχνάνε
Τα λάθη μου τόσα χρόνια δεν δέχονται μα ούτε συγχωράνε
Εμπιστευόμαστε λάθος άτομα 'δενόμαστε' μαζί τους και πάμε
Όμως είναι αυτοί από τους οποίους τελικά την πατάμε

Γιατί αντί να τους βγάλουμε απ' την ζωή μας
Εξακολουθούμε να τους έχουμε διπλα μας στην κάθε επιλογή μας
Στο τέλος μας θυμίζουν τις 'θυσίες' που κάναν κάποτε για 'μας
Χωρίς να είναι πρόθυμοι να δεχθούν τα λάθη μας

Χωρίς να ξέρουν τι 'κουβαλάμε' στην ψυχή μας
Στο τέλος λένε πως ήταν επιλογή μας
Δεν γνωρίζουν τι σημαίνει όμως για 'μας αυτή η επιλογή
Πόσο έχουμε πονέσει για να μένουμε 'καθαροί'

Για να μην 'πουλήσουμε' και την ψυχή μας για μια ψιλή
Γιατί δεν έχουν νιώσει ποτέ τους αυτή την 'ντροπή'
Γιατί ποτέ τους δεν θα μάθουν τι είναι να 'σαι δυο χρόνια εκεί
Κι όχι από εξαναγκασμό αλλά από επιλογή