Προσφυγικά Καισαριανής - Φώτης Βεργόπουλος / β΄ φωνή Κατερίνα Τσιρίδου (Office Audio Release HQ )

Βιβλίο & CD " Χάραμα Καισαριανής, Μετρονόμος Φεβρουάριος 2023
Τραγούδι: Φώτης Βεργόπουλος, β΄ φωνή Κατερίνα Τσιρίδου
Μουσική: Γιάννης Τσιαντής
Στίχοι: Τάσος Κακλαμάνης

Μπουζούκια: Φώτης Βεργόπουλος
Κιθάρα : Νίκος Πρωτόπαπας
Μπαγλαμά: Κατερίνα Τσιρίδου
Ηχογράφηση: Studio Fleeze
Mix-Mastering: Άκης Γκολφίδης

" Χάραμα Καισαριανής " / Επιλέξτε την υπηρεσία μουσικής που προτιμάται:

Ενορχήστρωση: Νίκος Πρωτόπαπας - Γιάννης Τσιαντής
Ζωγραφικό έργο: Κώστας Βλαχόπουλος

Προσφυγικά Καισαριανής

Προσφυγικά Καισαριανής αυγή του κόσμου
σε τοίχους τρύπιους από κατοχής καιρό
χορεύει Απτάλικο τα βράδια ο καημός μου
και από το δάκρυ το κρασί φαρμακερό

Σε μια καρέκλα από ψαθί η κυρά Μάρω
μοιράζει τζάνερα και όρκους στα μικρά
κι εγώ που χρόνια ένα ντέρτι κουσουμάρω
παίρνω το κάδρο σου αγκαλιά και κλαίω πικρά

Προσφυγικά Καισαριανής κι έχω μια θλίψη
μπάζει η τσίγκινη σκεπή μου στο νοτιά
μα πιο πολύ κι απ’ το ψωμί, μου έχεις λείψει
πόσο να αντέξει η καρδιά παρηγοριά

Βιβλίο & CD
«Χάραμα Καισαριανής»
Χρονικό της κατοχικής Αθήνας και κυρίως της Καισαριανής, μέσα από ορόσημες αλλά και παραμερισμένες σελίδες της ιστορίας, όπως ζυμώθηκαν και χαράχτηκαν στα προσφυγικά, στις μάχες των γειτονιών, στις ταβέρνες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα και στα φριχτά μπουντρούμια της Κομανταντούρ.
Ένα θυμίαμα από αίμα και μελάνη μιας εποχής σκληρής επιβίωσης και θυσιαστικής αντίστασης με άσημους, γνωστούς και μυθοπλαστικούς πρωταγωνιστές που διατήρησαν σαν ιερό κειμήλιο τον κυτταρικό μας πολιτισμό… την Ελευθερία, την Αλληλεγγύη, το Γλέντι και το Σεβντά!

«Σςςς! Παρακαλώ κάντε ησυχία, ξεκινάει η ταινία…

Κυριακή του Θωμά 27 Απριλίου του 1941 εισβάλουν οι Γερμανοί στην Αθήνα…
Η Γαβριέλα των Εξαρχείων ξυπνά πλημμυρισμένη στα αίματα από το κουφάρι του ονειρικού τσολιά που γκρεμοτσακίστηκε από το Βράχο… Στο καφενείο των Αμπελοκήπων υπογράφεται η παράδοση της πόλης… Αυτοκτονεί η Πηνελόπη Δέλτα… Η Δασκάλα της Καισαριανής γράφει στον τοίχο το πρώτο αντιστασιακό σύνθημα…Ο Νικολάκης παίρνει το ξύλινο σπαθί και τραβάει για το μεγάλο ρεσάλτο… Παραδίδουν την Ακροναυπλία στους κατακτητές… Η Άννα χαράζει το όνομα της και ένα ακιδογράφημα στα μπουντρούμια της Κοραής 4…

Ο σκηνοθέτης άνοιξε το πακέτο και τράβηξε δυο τσιγάρα. Το ένα το έβαλε στο στόμα του και το άλλο στο δικό μου. Ένα ξεραμένο χαρμάνι σαράντα ετών. Έβγαλε τον αναπτήρα και άναψε τα Santé. Πήραμε μια βαθιά τζούρα και κλείσαμε τα μάτια μας. Ζαλιστήκαμε από το βαρύ φορτίο που κουβαλούσε αυτό το πακέτο. Μας μέθυσε πόνο. Μας λύγισε τα γόνατα από την πίσσα. Μας έκανε να βήξουμε τον καρκίνο της ιστορίας. Τα χέρια μας παίρναν δειλά-δειλά τον ανήφορο και την ανάταση. Τα πόδια μας άρχισαν να βηματίζουν στον απτάλικο ρυθμό του Τσιτσάνη. Οι φιγούρες απλές και δωρικές. Χορέψαμε αργά και αντικριστά σαν τους πολεμιστές του Χρέους και της Ειρήνης!»

Σπονδυλωτή και κυκλική αφήγηση που γεφυρώνει την αρχή και το τέλος, όπως ακριβώς και ο κύκλος της ίδιας μας της Ζωής!

Γιάννης Τσιαντής