05 Maric- Αυτό

Μουσική: Instrumental
Ηχογράφηση-Μίξη-Mastering: JK-One στα Mixdown Studios, Βύρωνας, Αθήνα (Lyrics στην περιγραφή)

Τα ευχαριστώ δεν μπορείς να τα δίνεις σε λίγες γραμμές , αλλά θα πρέπει να δίνονται με κάθε τρόπο. Ένα ευχαριστώ λοιπόν: στην παρέα-φαμίλια μου που τα ακούει και γουστάρει, στον Jason γιατί χωρίς αυτόν μουσικά δεν θα υπήρχε τίποτα και τους One Home που έχουν κάνει την Αθήνα σπίτι μου. Στον JK-One για τις ηχογραφήσεις, τη μίξη και το Mastering αλλά πάνω από όλα για το σεβασμό σε αυτό που κάναμε μαζί. Στους παραγωγούς που συνέβαλαν στο έπακρο (TunnA, RP, HH Solid) και τους K.Junior και Mogs για τη συμμετοχή. Στην Κατερίνα Μπισμπίκη για τα εξώφυλλα. Και τέλος σε έναν άνθρωπο που ήρθε πάλι στις 6 Οκτωβρίου σαν να μην έλειψε μια μέρα και έκανε σάρκα και οστά τη δεύτερη όψη. Καλή ακρόαση.

Lyrics
1o Verse

Καταπίνοντας τις ώρες μου μπροστά από μια οθόνη
μια κατάσταση σε 4 τοίχους που με αγχώνει
ένα τσιγάρο στριφτό κι ο αέρας στο μπαλκόνι
μοιάζει η μέρα μου αδειανή σαν να πλησιάζει αγχόνη

Αφίσες από lives μαν τετράδια στο πάτωμα
μνήμες απ' το χθες και συγκρούσεις με το χάωμα
απάλευτα λεφτά και αφραγκία στεγνά
μέσα σε λίγα μέτρα πες ότι συμβαίνουν αυτά

Δουλειά απ' τα 13 ακόμα μέσα στα σκατά
κι όμως πάντα διεκδικώντας μια καλύτερη ζαριά
κάθε μέρα μάχη δίνουμε χωρίς σταματημό
με αδέρφια που όταν ήθελα το σκάγαν στο λεπτό

Σαλόνικα δράση κι αντίδραση κοντεύω να εκραγώ
συνήθης ύποπτος ο kevin spacey κάτω απ' το λευκό
βάλε ρούμι να ανεβώ και ένα beat ως τις οχτώ
Maric- KOM- Βούλγαρη- Νάουσα συνεχώς να εκπροσωπώ

Ρεφρέν
Δώσε μου αυτό , αυτό που πάντα αναζητώ
αυτό που τσίτωσε τα νεύρα μου και βγαίνει ζωντανό
αυτό που είναι σαν παλιό κρασί το δυνατό
αυτό που παίρνει στη σκακιέρα το παιχνίδι στο λεπτό (x2)

2ο Verse

Μην κλαις άμα σε πλήγωσα είναι φυσιολογικό
είναι αφύσικο να μένεις αδρανής το εννοώ
δεν είμαι ο πρωταγωνιστής κινούμαι σαν το ruffalo
επικαθόρισα το ρου πάνω στα μέτρα σου μπρο

Καταραμένο το νησί καταραμένη μουσική
που την κάνουν πλέον όλοι και κανείς δεν απορεί
γεμάτα μαγαζιά από νέους στα σφαγεία Κυριακή
Lil Wayne αντί για Biggie Smalls κι αυτό το λένε διδαχή;

Γι αυτούς που δεν κατάλαβαν το cult των ΖΝ
γι' αυτούς που όταν σκάσαμε δεν πήρανε γραμμή
γι΄ αυτούς που χάραξαν πορεία κι έχουν υποτιμηθει
κι αυτούς που μέσα στο forum κράζουν στεγνά ότι βγει

Από την άλλη αποθεώνουν talent shows στην tv
ξέρω τα λέω κάπως κλισέ μα κάποιος πρέπει να τα πει
είμαι απ' αυτούς τους λίγους που ένιωσαν το 1%
είμαι με αυτούς που πάντα ένιωθαν τί θέλω να πω

Ρεφρέν (x2)

3ο Verse

Εν έτη 2004, τότε που ήμουν 11
λίγες σκοτούρες στο μυαλό γήπεδο κι έτσι ξέφευγα
κι απέφυγα την ησυχία πάντα κι ήταν εύκολα
να μπλέξω να ξεφύγω να βρεθώ εκεί που έφτυνα

Έμπαινα στα κόλπα από μικρός κι όταν ανέβηκα
την πτώση δεν φοβήθηκα και έτσι άπλα έπεσα
προσέκρουσα, σε οικογένεια φίλους κι ελπίδες
οι ίδιες οι μαλακισμένες μνήμες σαν του σήμερα, του χθες

Του αύριο οι αναμνήσεις οι φαιδρές
φαινομενικά αναπόφευκτες μα πάντα οδυνηρές
πονάει πιο πολύ όταν δε φταίει κανείς να ξες
απίστευτη απόδειξη το ότι πάντα κλαις

Δαγκώνεσαι σηκώνεσαι μα πάντα πίσω δες
θα έρθει πάλι πίσω κάθε τι που δεν το θες

Ρεφρέν (x2)