07 Maric- Το θέμα

Μουσική: TunnA
Ηχογράφηση-Μίξη-Mastering: JK-One στα Mixdown Studios, Βύρωνας, Αθήνα (Lyrics στην περιγραφή)

Τα ευχαριστώ δεν μπορείς να τα δίνεις σε λίγες γραμμές , αλλά θα πρέπει να δίνονται με κάθε τρόπο. Ένα ευχαριστώ λοιπόν: στην παρέα-φαμίλια μου που τα ακούει και γουστάρει, στον Jason γιατί χωρίς αυτόν μουσικά δεν θα υπήρχε τίποτα και τους One Home που έχουν κάνει την Αθήνα σπίτι μου. Στον JK-One για τις ηχογραφήσεις, τη μίξη και το Mastering αλλά πάνω από όλα για το σεβασμό σε αυτό που κάναμε μαζί. Στους παραγωγούς που συνέβαλαν στο έπακρο (TunnA, RP, HH Solid) και τους K.Junior και Mogs για τη συμμετοχή. Στην Κατερίνα Μπισμπίκη για τα εξώφυλλα. Και τέλος σε έναν άνθρωπο που ήρθε πάλι στις 6 Οκτωβρίου σαν να μην έλειψε μια μέρα και έκανε σάρκα και οστά τη δεύτερη όψη. Καλή ακρόαση.

Lyrics
1ο Verse

Στις γειτονιές της Δάφνης, βρήκα το Φάληρό μου
One home , Κλίκα ΚΟΜ και καίω το τάλιρό μου
το καπέλο μου τα camel μου γαμώ το αφεντικό μου
πατάω και βγαίνω μπροστά υποστηρίζω το μυαλό μου

Στην αστική Αθήνα έχω βρει δημιουργία
πάω κόντρα με ταπί ήχο ίδια συνομοταξία
κομμένα beats, styles, κάτω από υπόγειες διαβάσεις
σου δίνω ένα cd όχι να ακούσεις, να διαβάσεις

Σε θέατρα του δρόμου, σε πλατείες, συνοικίες
άδεια μέρη μα γεμάτα με επιπτώσεις και ουσίες
μπίρες κρύες, σκέτο ρούμι, το χαρτί μου και μια ελπίδα
όσο κρατάνε το τομάρι τους εγώ στήνω παγίδα

Σε studio υπόγεια βρήκα αλάνια που μετράνε
τους σέβομαι με σέβονται διπλά και προχωράμε
πάμε πάσο σε αρπάχτρες για ένα ντάρικο δε σκάμε
αυτούς που μας βοήθησαν ποτέ μας δεν ξεχνάμε (μπέσα)

2ο Verse

Δεύτερο verse, μ' ήχους από το βορρά επιρροές
από τους τσόγλανους του Φάληρου Σαλόνικα καυτές
καυτές κι οι μέρες στο σαλόνι μου, με μοίρες απ την κόλαση
γράφω μέχρι να πιαστεί το χέρι απ' την εκτόνωση

μέχρι το beat να κάνει στο αυτί μου υπερφόρτωση
ηχογραφήσεις μέχρι να πέσω απ'την υπερκόπωση
respect σε Jason, Βύρωνα και Μπραχάμι
δεν το παίξαμε ποτέ μας φίρμες γύρνα το μπουκάλι

Ζούμε απ' το μεροκάματο δεν με νοιάζει τι φοράω
δεν με νοιάζει τί φοράτε σας βλέπω και τα ξερνάω
δύο χρόνια μετά θα σας φτύνει η γειτονιά τους
εμένα θα μ' ακούν γιατί πατάω στα βήματά τους

Μη νομίζεις πως δεν ξέρουμε τί κάνεις και με ποιούς
μα δεν με νοιάζει είσαι κοπρόσκυλο που εκθέτει τους αμνούς
θέλω πιστούς στο πλάι μου που νιώθουνε τ' ακούς;
κι έλα μια απ' τον Ωρωπό να δεις freestyle από τρελούς

3o Verse

Και να μην το κουράζουμε τα πράγματα είναι απλά
είναι το ραπ μας στην καρδιά και δεν το ζούμε χαλαρά
έχω δακρύσει σε ένα beat του αδερφού μου όταν το γραψα
τρύπησα τη γλώσσα μου γιατί άξιζε που το φτυσα

Μιλάμε για βιώματα που τρόμαξα μα το ζησα
μιλάς για σκηνικά που τα' δαμε σ' ένα απόγευμα
δεν είναι θέμα μίσους είναι θέμα σεβασμού
ο στίχος έχει ουσία καρδιακή και πάει ντουγρού

Αν δεν ανατριχιάζεις στο ταμπούρο κι είσαι αλλού
αμά τα drums δεν είναι κάτι για σένα λείπεις παντού
αμά το γράφεις με το ζόρι το έχεις χάσει προ πολλού
και άμα την παρέα σου την ονομάζεις crew

Είναι οι δύο όψεις γιατί έτσι έγιναν τα σκηνικά
γυρίστηκαν τα έργα μου την τελευταία χρονιά
από τον πόνο μου στη λύτρωση και απ την σκοτεινιά
γυρίζω πίσω με come back βρίσκω το φως οριστικά