09 Maric- Το νέο

Μουσική: Instrumental
Ηχογράφηση-Μίξη-Mastering: JK-One στα Mixdown Studios, Βύρωνας, Αθήνα (Lyrics στην περιγραφή)

Τα ευχαριστώ δεν μπορείς να τα δίνεις σε λίγες γραμμές , αλλά θα πρέπει να δίνονται με κάθε τρόπο. Ένα ευχαριστώ λοιπόν: στην παρέα-φαμίλια μου που τα ακούει και γουστάρει, στον Jason γιατί χωρίς αυτόν μουσικά δεν θα υπήρχε τίποτα και τους One Home που έχουν κάνει την Αθήνα σπίτι μου. Στον JK-One για τις ηχογραφήσεις, τη μίξη και το Mastering αλλά πάνω από όλα για το σεβασμό σε αυτό που κάναμε μαζί. Στους παραγωγούς που συνέβαλαν στο έπακρο (TunnA, RP, HH Solid) και τους K.Junior και Mogs για τη συμμετοχή. Στην Κατερίνα Μπισμπίκη για τα εξώφυλλα. Και τέλος σε έναν άνθρωπο που ήρθε πάλι στις 6 Οκτωβρίου σαν να μην έλειψε μια μέρα και έκανε σάρκα και οστά τη δεύτερη όψη. Καλή ακρόαση.

Lyrics

Το μόνο που λειψε, ένας καφές κάθε πρωί για δύο
Κυριακή σαπίλα μέσα όταν έκανε κρύο
άδειο κρεβάτι, άδειος καναπές και δύο σκέψεις
πόσα μπορείς ρε μάγκα στη ζωή σου να αντέξεις;

Κι όμως πολλά, τα ωραία σκάνε από σοκάκια κρυφά
κι ας μη μου ήρθανε ακόμα η σκέψη μου προχωρά
βάλε την πράξη μπροστά , και το μυαλό στα σκατά
μόνο έτσι νιώθεις τί αξίζει τί σε κάνει καλά

Η Ελλάδα φλέγεται, ο μικρός μεσ' το pc του καίγεται
η δράση είναι εκεί έξω μα ο ΣΚΑΙ πάλι κλαίγεται
και καθηλώνει κόσμο να κοιτάει και να μην σκέφτεται
αντί να παραφέρεται τα υπάρχοντα αποδέχεται

Καλλιθέα city, Φάληρο και Νάουσα
Τζάνα Ιθάκη θάλασσα βουνό όλα τα διάλεξα
έζησα πολλά μα κράτησα λίγα και όμορφα
αδέρφια στο πλευρό μου και το διάβολο απώθησα

Μαύρες σκέψεις, έκανες είπες θα το αφήσεις
είπες θα τα παρατήσεις κι όμως έγνεψα και όρμησα
ο ήχος απ'το κλικ όταν ανοίγει η Βεργίνα
όταν το θάρρος σκάει στα μούτρα σου πάλι όπως η τζίνα

Όταν νιώθεις μια ματιά πάνω στην πλάτη σου η ρίμα
δεν έχει σημασία αν δεν γλιτώσεις την ξεφτίλα
δεν έχει νόημα να επιβιώνεις με καφρίλα
στα ίσια λύσεις θέλει σαν σφηνάκι από τεκίλα

Μπαμ και κάτω! κουφάλα θα με ξανασυναντήσεις
και τότε θα είναι δύσκολο να βρουν τις αποδείξεις
το μυαλό σου θα στοιχειώσει μια πράξη απ ' τα παλιά
θυμάσαι τότε που έτρεχες μέσα στην ίδια γειτονιά;

Δεν θυμάσαι δεν πειράζει το μίσος είναι τ' αγιάζι
πίσω απ' το δημαρχείο να ρωτάς ποιος σε πειράζει
ενώ θα ξέρεις, και ξέρεις πώς δεν θα ' χει τελειωμό
σ' αρέσει να χορεύεις μα εγώ σέρνω το χορό

Μπαίνω και δίνω τον πόνο με δρόμο το φθόνο και δείχνω τον τρόπο με κόπο
και νιώθω πως χάνομαι φίλε και πάλι κι αφηνιάζομαι
βγαίνω μπροστά και πάλι πατά στη θέση που μπαίνει και βγαίνει και φεύγει
και θέλει λεφτά και θέλει δουλειά και θέλει όρεξη και πείσμα θέλει μιλιά
2-0-7 Φάληρο γειτονιά

Ό,τι κάνουμε το κάνουμε με πρόσωπο
τα καταφέραμε εν τέλει μάγκα να τυπώσουμε κι οικόσημο
σπίτι μας η γύρα άρα σήμα μας το πόσιμο
νεράκια στη Σαλόνικα υγρασία ως το κόκκαλο

Μπερδεμένα νιάτα που βαδίζουνε τρεκλίζοντας
εξομολογουμένους έρωτες κατεδαφίζοντας
περπάτημα και άγγιγμα στη στέγη ανηφορίζοντας
το καίμε μπροστά από εικόνες κι από ράσα αφορίζοντας

Ξέρω κάθε πέτρα μεσ' την πόλη που μεγάλωσα
φίδια δράκους μάγκες μεσ' τη γειτονιά μου αντάμωσα
αν σου τυχε ξημέρωμα στη Βούλγαρη ή Λαδάδικα
ξέρω για τι πράγμα μιλάω κι ας μην σε άκουσα