Περιπλανώμενος - Τριγυρίζω Νύχτα

Lyrics:
Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος. Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.
Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος. Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.

Δρόμοι απλώνονται μπροστά μου σα να λύνεται κουβάρι,
περπατώ δίχως να ρίχνω κάτω κάποιο ζάρι.
Η ώρα είναι περασμένη, σύννεφα καλύπτουν το φεγγάρι,
περπατώ κάτω απ' του σεληνόφωτος τη χάρη.
Μία χάρη, όταν περπατάς οριστικά προς την αντίθετη κατεύθυνση
μη κοιτάξεις πίσω, άσε με να σ' αφήσω,
χαράζουμε άλλη διεύθυνση δεν πρόκειται ξανά να σ' αντικρίσω.
Φύλλα θροΐζουν στο πάρκο κι οι αστραπές
προειδοποιούν για τη βροχή. Μα τι τα θες!
Δε με πειράζει, με πειράζει που αλλάζει η εποχή
γυρίζω σπίτι μονάχος δε με τρομάζει η βροχή.
Έχει διώξει τα αδέσποτα σκυλιά
κάνει τα φώτα της πόλης κάπως θαμπά
μοιάζει κάπως ψυχικά η διάθεσή μου, βροχή μου,
ηρεμώ και ηρεμείς, είτε κλαις και συ μαζί μου, ποτάμι η οργή μου.
Ξαστεριά όταν γελώ και ψιχάλες μια στιγμή μου,
μαύρο βρώμικο χιόνι όταν πενθεί η ψυχή μου
και ομίχλη πυκνή, την απορία αν χρεωθείς,
αν θα με λησμονήσεις ή θα λησμονηθείς.
Το δρόμο σου αν βρεις μη μου το πεις
κι αν πικραθείς άκου τις στάλες της βροχής να αφεθείς.
Περιπλανώμενες κι αυτές ψιθυρίζουνε ρυθμούς
να σου φοράνε χαμόγελο σαν ακούς.

Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος. Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.
Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος. Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.

Ο δρόμος μ' έχει βγάλει σ'ένα μέρος που δεν ξέρω
μα να γυρίσω σπίτι πάλι θα τα καταφέρω.
Άφησα πίσω ίχνη, πατημασιές από πνοές,
ανάσες βαριές κι άρρωστες εμμονές.
Εδώ πιο κάτω, έχω αλλάξει κάμποσες φορές γνώμη,
έχω αρνηθεί ή δεχθεί συγγνώμη.
Ειδεχθή εγκλήματα, άλυτα αινίγματα, μα ακόμη
άλλαξα τόσες μορφές μα ακόμα ίδιοι οι δρόμοι.
Δρόμος. Αλλιώς το εκλαμβάνεις, αλλιώς το εννοώ.
Κερδίζεις ή χάνεις το απολαμβάνεις.
Βαραίνουν τα ρούχα, όξινη πλύση,
μουσκεμένη φιγούρα που μόνιμα προσμένει μια δύση.
Λες πως έχεις αγαπήσει; Λέω πως έμαθες κουβέντες
να σκορπάς επάνω σε μια αλαζονική κρίση
πού'χει σβήσει πριν προλάβει να κυλήσει
το νερό απ'τόν καιρό στον οχετό, δεν ψάχνω πλέον την λύση.
Άφησα να με ψάχνει αυτή, κι άμα με βρει ας μου εξηγήσει
πως κολλά το γυαλί άμα ραγίσει, κι ίσως δε με λυγίσει
κι ίσως δε με νικήσει, το μυαλό και να προλάβει το δάκρυ να σταματήσει.
Κι αφού στεριώσει η γνώση, χαλάλι το χάλι
να μην πάει χαράμι να κοιτώ την βροχή από το τζάμι.
Να αράξω, βαθιά να με κοιτάξω, κι από καρδιάς να πράξω
και μια μέρα μου επιτέλους να αδράξω.

Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος. Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.
Τριγυρίζω νύχτα μέσα στα στενά μονάχος, Περιπλανώμενος.
Περιπλανώμενος.