filmov
tv
Εμπαθής - Φεγγάρι μου

Показать описание
Παραγωγή: Εμπαθής
Στίχοι:
Κρατάς φεγγάρι μου τη χάρη σου στα ύψη, εκεί που δε μπορεί κανείς να βγει για να σ' αγγίξει.
Πάντα βγαίνεις ώρες που 'χω θλίψη, σ' έχω στη μάτια μου από τα μέρη που κανένας δε με βρίσκει.
Αμοναχός μου, εγώ κι ο καημός μου, άνθρωποι είναι σπάνιοι πόσο μάλλον κάποιος να 'ν ο.
Άνθρωπός μου, στα όρη πέφτει ο χορός μου, φτερά ανοιχτά, τσιγάρο στα χείλη και δώσ' του!
Παραπονιέμαι σαν είμαι μεκρακλωμένος, εβρέθηκα κι απόψε μεθυσμένος μες στα βάσανα.
Με τσ' ανθρώπους να 'χω πάρε-δώσε, κουράστηκα, άτιμοι, άπληστοι, αχάριστοι γίνανε.
Ποτέ στα δύσκολα δε μείνανε εδώ, πάντα μια δικαιολογία είχαν μα η πόρνη δε καλύπτει το.
Κενό, δε πιέζω καταστάσεις για να επικοινωνώ, όπου δε χωράω φεύγω, πετώ!
Καθρέφτισμα της μοναξιάς μου είσαι φεγγάρι, σ' έχω πάρει αγκαλιά τις νύχτες και κοιμάμαι.
Σε καημούς ακούμππησα σαν να 'ταν μαξιλάρι, σε βάσανα εξύπνησα φορές που δε θυμάμαι.
Μελαγχολείς μαζί μου, εσύ από τα ύψη, εγώ στη ξεραμένη γη μου, ποτίζει αυτή η καθεμιά πληγή μου.
Ανέγγιχτο το σώμα μα ράμματα στην ψυχή μου, χαράματα με είδες Ανατολή μου.
Πληγωμένο, να βγεις ψηλά να σε κοιτώ και να προσμένω πάλι ώρες που θα βγω κι εγώ εκεί.
Σ' ονειρεμένο ουρανό, σε τοπίο μαγικό, είτε μέρα είτε νύχτα είσαι θα σ' ονειρευτώ.
Φεύγω απ' τα μέρη που αγαπώ κι αυτό γιατί δεν είν' η αγάπη κάτι που χωρά σε καθεμιά ψυχή.
Λίγοι δίνουν, τόσοι παίρνουν, άτιμη ανταλλαγή, κερδισμένοι όλοι θέλουνε να βγούνε απ' αυτή!
Στίχοι:
Κρατάς φεγγάρι μου τη χάρη σου στα ύψη, εκεί που δε μπορεί κανείς να βγει για να σ' αγγίξει.
Πάντα βγαίνεις ώρες που 'χω θλίψη, σ' έχω στη μάτια μου από τα μέρη που κανένας δε με βρίσκει.
Αμοναχός μου, εγώ κι ο καημός μου, άνθρωποι είναι σπάνιοι πόσο μάλλον κάποιος να 'ν ο.
Άνθρωπός μου, στα όρη πέφτει ο χορός μου, φτερά ανοιχτά, τσιγάρο στα χείλη και δώσ' του!
Παραπονιέμαι σαν είμαι μεκρακλωμένος, εβρέθηκα κι απόψε μεθυσμένος μες στα βάσανα.
Με τσ' ανθρώπους να 'χω πάρε-δώσε, κουράστηκα, άτιμοι, άπληστοι, αχάριστοι γίνανε.
Ποτέ στα δύσκολα δε μείνανε εδώ, πάντα μια δικαιολογία είχαν μα η πόρνη δε καλύπτει το.
Κενό, δε πιέζω καταστάσεις για να επικοινωνώ, όπου δε χωράω φεύγω, πετώ!
Καθρέφτισμα της μοναξιάς μου είσαι φεγγάρι, σ' έχω πάρει αγκαλιά τις νύχτες και κοιμάμαι.
Σε καημούς ακούμππησα σαν να 'ταν μαξιλάρι, σε βάσανα εξύπνησα φορές που δε θυμάμαι.
Μελαγχολείς μαζί μου, εσύ από τα ύψη, εγώ στη ξεραμένη γη μου, ποτίζει αυτή η καθεμιά πληγή μου.
Ανέγγιχτο το σώμα μα ράμματα στην ψυχή μου, χαράματα με είδες Ανατολή μου.
Πληγωμένο, να βγεις ψηλά να σε κοιτώ και να προσμένω πάλι ώρες που θα βγω κι εγώ εκεί.
Σ' ονειρεμένο ουρανό, σε τοπίο μαγικό, είτε μέρα είτε νύχτα είσαι θα σ' ονειρευτώ.
Φεύγω απ' τα μέρη που αγαπώ κι αυτό γιατί δεν είν' η αγάπη κάτι που χωρά σε καθεμιά ψυχή.
Λίγοι δίνουν, τόσοι παίρνουν, άτιμη ανταλλαγή, κερδισμένοι όλοι θέλουνε να βγούνε απ' αυτή!
Комментарии