Poetic - Η πιο πικρή αλήθεια (Prod. Face Of Another)

Показать описание

Παραγωγή : Face Of Another
Στίχοι - Παρουσίαση : Poetic

Μία δίψα σκοτεινή με καίει που μου ζητάει να μάθει
όσα δεν είπα μα έκανα και έγιναν λάθη
όσα απέφυγα να κάνω και πέθαναν μυστικά
αυτά που ξέχασα και όσα δε γίναν πιστευτά
με καίει μία αναζήτηση πάντα για την αλήθεια
που δεν αντέχουν και βαραίνει στα στήθια
μα δεν αντέχουν ακόμα αν τους μιλάς στα ίσα
χωρίς πολλά πολλά σάλια και λόγια περίσσεια
η πιο βαθιά αλήθεια θέλει θάρρος να ειπωθεί
θέλει πυγμή, καθάριο βλέμμα και σπουδαία ψυχή
θέλει να ξέρεις ότι είναι πράξη μοναχική
κάτι που σήμερα πράττουν μονάχα οι τρελοί
στο πιο πυκνό σκοτάδι, την πιο πικρή την ώρα
εκεί που σε κουράζει του κόσμου η ανηφόρα
εκεί πρέπει να γίνεις όσα ονειρεύεσαι για σένα
μίλα δεν πρέπει να φοβάσαι κανέναν.
***
Το βλέμμα μου μπροστά, άτρεμο, ίσο
Για να εκδικηθείς τα άδικα θέλει θάρρος περίσσιο
Η πιο βαθιά αλήθεια, την πιο πικρή ώρα
Για να χαρείς στο μέλλον πράξε όσα πρέπει τώρα
Το βλέμμα μου μπροστά, άτρεμο, ίσο
Για να σε δω να γελάς, κάθε σκοτάδι θα φωτίσω
Η πιο βαθιά αλήθεια, την πιο πικρή ώρα
Να μη σε αγγίξει ποτέ, καμιάς θλίψης μπόρα
***
Το βλέμμα μου μπροστά άτρεμο σε ότι είπα ίσο
Καίει η φλόγα μας σε στήθος παλικαρίσιο
και αυτή η κούραση που βλέπω σε κάθε συντρόφου μάτι
μου θυμίζει να μην ξεστρατίζω από το μονοπάτι
Κι η οργή μου στα χείλη φέρνει πικραμένα βάθη
Πυρώνει κάθε μου λέξη, πυρώνει κάθε μου πράξη
Και βλέπεις ότι σπασμένα και άστοχα λόγια δεν φέρνω
κίνδυνους σέρνω, χίλιους θανάτους σπέρνω
τη φωνή μου σκορπάω στο δροσάτο το αγέρι
να μην βολεύεσαι εκεί όπου ο πόνος τους συμφέρει
να ΄σαι έστω μία ανάσα από τον όχλο που διαφέρει
να τους χτυπάς στα ίσα, ρίξε γροθιά στο μαχαίρι
και εγώ που έκανα υπομονή να δω τι έχουν να πουν
ακούω χρόνια πώς μόνο δειλά λογάκια τραγουδούν
έμειναν λίγοι που ακολουθούν τον παλιό μας σκοπό
για αυτό υπάρχουν μόνο πέντε- έξι που εκτιμώ.
***
Τη φωνή μου σκορπάω στο δροσάτο το αγέρι
Πάντοτε με άκουγες λέξη με λέξη, χέρι με χέρι
Γιατί υπάρχουν μόνο πέντε- έξι που εκτιμώ
Μη μου ζητάς να δεχτώ, την κατάντια τους κοιτώ
Τη φωνή μου σκορπάω στο δροσάτο το αγέρι
Δε βρίσκω πουθενά της μουσικής μου κάποιο ταίρι
Γιατί υπάρχουν μόνο πέντε- έξι που εκτιμώ
Ότι σου πω, θα το πιστεύω για όσο ακόμα ζω
***
Τη φωνή μου δεν την φίμωσαν ακόμα
Κι ας κάθε τόσο ξεστομίζεις τόση βρώμα
Πάντα λέξη με λέξη, στόμα με στόμα
Αποφεύγουν και τον ίσκιο μου ακόμα
Δεν βρίσκω της μοναξιάς μου κάποιο ταίρι
Να απλώσω το χέρι, να μου δώσει το χέρι
Υπάρχουν μόνο πέντε, έξι που εκτιμώ
Όσα ξεστόμισα θα με βαραίνουν για όσο ζω.

#PoeticOfficial #FaceOfAnother #hpiopikrialithia