filmov
tv
Η αππωμένη: Αχιλλέας Λυμπουρίδης (Κύπρος)

Показать описание
Τραγούδι: Μάρκος Γεωργίου / Μουσική/Στίχοι: Αχιλλέας Λυμπουρίδης /Δημήτρης Λιπέρτης
Η Αππωμένη
Που τ’ άππωμαν εκάμαν σε καβάτζιν οι γονιοί σου
Τζιαί ‘σου χαμαί πκιoν εν πατάς
Είνταν που μου φτεροπετάς
Έν τζι’ είσαι μανισιή σου
Οι κορασιές δά μέσα δα αθκιούν τζιαι πορουβούσιν
Επήρες πάνω σου πολλά
Μμα τ’ άππωμαν σου εν φελά
Έν’ τούτες που θωρούσιν
Του παίδκιου σγιάν τριαντάφυλλον αννοίει η καρκιά του
Έσ' ομορφκιές λοής λογιών
Καλλιώρα τους πώχουσιν γυιόν
Τζιαί τζ' είν' του γυιού χαρά του
Λιανές, κουντούρες, σ' ώκουρες, μουζούρες, σιταράτες
Άσπρες καφούριν, παχουλλές
‘Πό τούτες έχουμεν πολλές
Οι στράτες έν γεμάτες
Τούτες που βκαίννουσιν τωρά, εγιών' είδα ποττέ μου
Έν’ Ανεράδες ζωντανές
Αντζιέλισσες αληθινές
Δοξάζω σε, Θεέ μου
Όποιος τες δει παρακαλεί νάσ' αλλό δκυό αμμάδκια
Να τες χορτάσει, να θωρεί
Τζι ούλλοι μεινίσκουσιν ξεροί
πού τα δίκλ’, αγκάδκια
Την γέρημην, τώμου την δω, αφταίνουν τα λαμπρά μου
Τζιαί τον Θεόν παρακαλώ
Να την φωτίσει σγιάν λαλώ
Να ‘ρτει με τα νερά μου
Τζι αν μεν την δω κατύσ'η μου, περίλυπος μεινίσκω
Τζι εν έχω πκιόν παρηορκάν
Μωρίζω σγιάν την γλωσσαρκάν,
Περίτου χαντηνίσκω.
Η μέρα νύχτα γίνεται, πό τζείνες πών πισσούριν
Αλοί τον Τζείνον που πονεί
Εν οι καμοί μου πλησμονή
Τζι οι πλήξες μου λιμπούριν
Ούλλες τούτες π' αράδκιασα κοντά της εν τζι αξίζουν
Αστροφεντζάζει τούτ' η μια
Τζι' οι άλλες ούλα τα λυχνιά
Όσον τζιαί λουλλουπίζουν
Η Αππωμένη
Που τ’ άππωμαν εκάμαν σε καβάτζιν οι γονιοί σου
Τζιαί ‘σου χαμαί πκιoν εν πατάς
Είνταν που μου φτεροπετάς
Έν τζι’ είσαι μανισιή σου
Οι κορασιές δά μέσα δα αθκιούν τζιαι πορουβούσιν
Επήρες πάνω σου πολλά
Μμα τ’ άππωμαν σου εν φελά
Έν’ τούτες που θωρούσιν
Του παίδκιου σγιάν τριαντάφυλλον αννοίει η καρκιά του
Έσ' ομορφκιές λοής λογιών
Καλλιώρα τους πώχουσιν γυιόν
Τζιαί τζ' είν' του γυιού χαρά του
Λιανές, κουντούρες, σ' ώκουρες, μουζούρες, σιταράτες
Άσπρες καφούριν, παχουλλές
‘Πό τούτες έχουμεν πολλές
Οι στράτες έν γεμάτες
Τούτες που βκαίννουσιν τωρά, εγιών' είδα ποττέ μου
Έν’ Ανεράδες ζωντανές
Αντζιέλισσες αληθινές
Δοξάζω σε, Θεέ μου
Όποιος τες δει παρακαλεί νάσ' αλλό δκυό αμμάδκια
Να τες χορτάσει, να θωρεί
Τζι ούλλοι μεινίσκουσιν ξεροί
πού τα δίκλ’, αγκάδκια
Την γέρημην, τώμου την δω, αφταίνουν τα λαμπρά μου
Τζιαί τον Θεόν παρακαλώ
Να την φωτίσει σγιάν λαλώ
Να ‘ρτει με τα νερά μου
Τζι αν μεν την δω κατύσ'η μου, περίλυπος μεινίσκω
Τζι εν έχω πκιόν παρηορκάν
Μωρίζω σγιάν την γλωσσαρκάν,
Περίτου χαντηνίσκω.
Η μέρα νύχτα γίνεται, πό τζείνες πών πισσούριν
Αλοί τον Τζείνον που πονεί
Εν οι καμοί μου πλησμονή
Τζι οι πλήξες μου λιμπούριν
Ούλλες τούτες π' αράδκιασα κοντά της εν τζι αξίζουν
Αστροφεντζάζει τούτ' η μια
Τζι' οι άλλες ούλα τα λυχνιά
Όσον τζιαί λουλλουπίζουν
Комментарии