filmov
tv
Άρρυθμος - Σίγουρα θα 'ναι ωραίο το τέλος

Показать описание
Στίχοι:
Δύσκολες μέρες μπροστά
κι εύχομαι κάποια στιγμή να δω πόσα έχω.
Κάποια στιγμή να βλέπω τον κύκλο,
και να μη θέλω να είμαι στ κέντρο.
Κάποια στιγμή να ασχοληθώ
με όσα συμβαίνουνε λίγο πιο έξω.
Να μάθω πώς αντιμετωπίζω προβλήματα,
και όχι να κάνω πως δεν τα βλέπω.
Να μάθω απλά να αποδέχομαι την
αλήθεια, κι όχι μόνο να τη λέω.
Κάποια στιγμή να πάψω να βρίσκω
δικαιολογίες. Αν φταίω να πάρω
δυο χρώματα κι έναν καμβά,
να φτιάξω κάτι ωραίο.
Να μάθω ν’ ανοίγομαι γιατί, αλήθεια,
αυτό κάποιες φορές απλά μου ‘ναι αναγκαίο.
Να έρθω μπροστά σου, να πω «σ’ αγαπώ»,
και μετά ν’ αρχίσω να κλαίω,
γιατί το κλάμα μας έχει χρώμα
και ‘μένα το μαύρο μου είναι πηγαίο.
Να πάψω να κρίνω
όσα μου φαίνονται λίγα, ρηχά, ή συνηθισμένα.
Να βρω κάτι όμορφο σ’ αυτόν τον κόσμο,
να δω κάτι ωραίο σε μένα.
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι. (Ναι)
Δεν ξέρω ακόμα τι θέλω.
Δεν ξέρω αν είναι τέχνη η ζωή μας.
Δεν ξέρω αν είμαι ο πίνακας ή το πινέλο.
Αλήθεια δεν ξέρω ποιος είμαι.
Άρα, πώς να ξέρω τι θέλω;
Χάνω σε μάχες που δεν υπάρχουν.
Δεν ξέρω αν είμαι φαρέτρα ή αν είμαι το βέλος.
Δεν ξέρω αν θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Σίγουρα θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Τότε θα ξέρω σίγουρα που βρίσκομαι,
τα δάχτυλά μου τότε δε θα με κρύβουνε.
Έχω ένα δάκρυ βαθιά μες στο μάτι,
για λάθη και πράξεις που είναι για πέταμα.
Έχω στο στόμα μου αγκάθι.
Τίποτα δεν έκανα και, σίγουρα, τίποτα δεν έμαθα!
Μα, έχω ακόμα μέσα μου ουλές
από κάτι μέρες συννεφιασμένες.
Το χάδι της μάνας μου στον ουρανό,
και μια ελπίδα πως φτιάχνουν οι μέρες.
Μα, πέρασαν μέρες κι ακόμα εδώ.
Πώς ν’ αποδεχτώ μια απουσία;
Πώς να συλλαβίσω με το στόμα μου κλειστό;
Δύο συλλαβές απελπισίας.
Ακόμα εδώ, να ψάχνω να βρω
εικόνες στο κινητό μου.
Λες κι επιστρέφει το παρελθόν μου.
Λες και γίνεται στάση στο μονοπάτι του χρόνου(x3).
Θέλω να μάθω λίγο το μυαλό μου,
μα, κουβαλάν μόνο σάρκα τα πόδια μου.
Κατάλαβα πως ο εγκέφαλος
ζυγίζει πιο λίγο απ’ τα λόγια μου.
Μα, αρκούμαι στα λόγια μου.
Θέλω να μάθω λίγο το μυαλό μου,
μα, κουβαλάν μόνο σάρκα τα πόδια μου.
Ναι!
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι.
Δεν ξέρω ακόμα τι θέλω.
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι.
Μα, σίγουρα θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Στίχοι/Ερμηνεία: Άρρυθμος
Beat:
Δύσκολες μέρες μπροστά
κι εύχομαι κάποια στιγμή να δω πόσα έχω.
Κάποια στιγμή να βλέπω τον κύκλο,
και να μη θέλω να είμαι στ κέντρο.
Κάποια στιγμή να ασχοληθώ
με όσα συμβαίνουνε λίγο πιο έξω.
Να μάθω πώς αντιμετωπίζω προβλήματα,
και όχι να κάνω πως δεν τα βλέπω.
Να μάθω απλά να αποδέχομαι την
αλήθεια, κι όχι μόνο να τη λέω.
Κάποια στιγμή να πάψω να βρίσκω
δικαιολογίες. Αν φταίω να πάρω
δυο χρώματα κι έναν καμβά,
να φτιάξω κάτι ωραίο.
Να μάθω ν’ ανοίγομαι γιατί, αλήθεια,
αυτό κάποιες φορές απλά μου ‘ναι αναγκαίο.
Να έρθω μπροστά σου, να πω «σ’ αγαπώ»,
και μετά ν’ αρχίσω να κλαίω,
γιατί το κλάμα μας έχει χρώμα
και ‘μένα το μαύρο μου είναι πηγαίο.
Να πάψω να κρίνω
όσα μου φαίνονται λίγα, ρηχά, ή συνηθισμένα.
Να βρω κάτι όμορφο σ’ αυτόν τον κόσμο,
να δω κάτι ωραίο σε μένα.
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι. (Ναι)
Δεν ξέρω ακόμα τι θέλω.
Δεν ξέρω αν είναι τέχνη η ζωή μας.
Δεν ξέρω αν είμαι ο πίνακας ή το πινέλο.
Αλήθεια δεν ξέρω ποιος είμαι.
Άρα, πώς να ξέρω τι θέλω;
Χάνω σε μάχες που δεν υπάρχουν.
Δεν ξέρω αν είμαι φαρέτρα ή αν είμαι το βέλος.
Δεν ξέρω αν θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Σίγουρα θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Τότε θα ξέρω σίγουρα που βρίσκομαι,
τα δάχτυλά μου τότε δε θα με κρύβουνε.
Έχω ένα δάκρυ βαθιά μες στο μάτι,
για λάθη και πράξεις που είναι για πέταμα.
Έχω στο στόμα μου αγκάθι.
Τίποτα δεν έκανα και, σίγουρα, τίποτα δεν έμαθα!
Μα, έχω ακόμα μέσα μου ουλές
από κάτι μέρες συννεφιασμένες.
Το χάδι της μάνας μου στον ουρανό,
και μια ελπίδα πως φτιάχνουν οι μέρες.
Μα, πέρασαν μέρες κι ακόμα εδώ.
Πώς ν’ αποδεχτώ μια απουσία;
Πώς να συλλαβίσω με το στόμα μου κλειστό;
Δύο συλλαβές απελπισίας.
Ακόμα εδώ, να ψάχνω να βρω
εικόνες στο κινητό μου.
Λες κι επιστρέφει το παρελθόν μου.
Λες και γίνεται στάση στο μονοπάτι του χρόνου(x3).
Θέλω να μάθω λίγο το μυαλό μου,
μα, κουβαλάν μόνο σάρκα τα πόδια μου.
Κατάλαβα πως ο εγκέφαλος
ζυγίζει πιο λίγο απ’ τα λόγια μου.
Μα, αρκούμαι στα λόγια μου.
Θέλω να μάθω λίγο το μυαλό μου,
μα, κουβαλάν μόνο σάρκα τα πόδια μου.
Ναι!
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι.
Δεν ξέρω ακόμα τι θέλω.
Δεν ξέρω ακόμα ποιος είμαι.
Μα, σίγουρα θα ‘ναι ωραίο το τέλος.
Στίχοι/Ερμηνεία: Άρρυθμος
Beat: