4. Άρρυθμος x Shadow Kid - Ρουτίνα

Στίχοι:

~Shadow Kid~
Τα γραπτά αλλάξαν με τα χρόνια.
Σειρήνες από ατσάλι και ματωμένα δόντια.
Ας αφήσω το τέρας να με τρυπήσει με το κέρας του,
να δει κι αυτό το φως της μέρας του.

Να δω κι εγώ μια στιγμή δόξας, σαν τη Λέστερ,
κι όταν φύγω, να με κλαίνε σαν τον Τσέστερ.
Είναι κουραστικό να βλέπω τα πάντα,
αν θες να δεις την αδικία, τότε κοίτα με στα μάτια.

Είναι τόσα που δεν ξέρω ούτε εγώ για μένα.
Είναι τόσα που κρατάει μακριά μου η πένα.
Δεν μπορώ να προχωρήσω από τίποτα.
Όλοι πάνω μπροστά – εγώ χρωστάω μαθήματα.

Δεν κάνω βήματα,
δεν έχω δώσει σήματα,
δεν ξέρω πώς να βγάλω χρήματα.
Δεν ξέρω πώς να βγάλω χρήματα.

Δεν ξέρω μουσική – ξέρω απλά να με σκοτώνω.
Δεν έχω αισθήματα – ξέρω απλά να ματώνω.
Δεν έχω λόγια – ξέρω απλά να σου μιλάω.
Δεν έχω νεύρα – ξέρω απλά να ξεσπάω.

Δεν έχω μυαλό – ξέρω απλά να καταλαβαίνω.
Δεν ξέρω να ζω – ξέρω απλά να μην πεθαίνω.
Δεν ξέρω να γράφω – ξέρω απλά να ανοίγομαι.
Δεν ξέρω να δένομαι – ξέρω απλά να δίνομαι.

~Άρρυθμος~
Πλέον όλοι ζούμε κάπως διαδράστικα.
Μιλάμε και αισθανόμαστε μόνο μεταφορικά.
Έχουμε κάνει θεό την ρουτίνα μας.
Ανοίγουμε μία τηλεόραση και καθόμαστε αναπαυτικά.

Σ’ ένα κρεβάτι ξέστρωτο το κάθε βράδυ μου.
Μ’ ένα ταβάνι υγρό ν’ ανταλλάζω βλέμματα.
Έλα κοντά. Μίλα μου. Πες μου, πόσα έμαθα.
Κράτησε τα χέρια μου σφιχτά, κι ας στάζουν αίματα.

Μου είχες πει να μην φοβάμαι την αλήθεια.
Μου είχες πει όλα είναι περαστικά.
Μα, έχω αρχίσει να φοβάμαι τη συνήθεια
και τους ανθρώπους που νιώθουν οκέι μες στα αστικά.

Γιατί ο κόσμος περπατάει βιαστικά.
Γιατί ο χρόνος περνά βασανιστικά.
Γιατί οι άνθρωποι γύρω μου μοιάζουν τόσο πολύ
και θα τους μοιάζω κι εγώ, αναγκαστικά.

Ρεφρέν:
Πλέον όλοι ζούμε κάπως διαδράστικα.
Μιλάμε και αισθανόμαστε μόνο μεταφορικά.
Έχουμε κάνει θεό την ρουτίνα μας.
Ανοίγουμε μία τηλεόραση και καθόμαστε αναπαυτικά.

Έτσι κατάλαβα λοιπόν πού καταλήγει η ζωή,
ή, ας πούμε, αυτό το ταξίδι.
Κατάλαβα πως ξέρω όσα ξέρουν κι οι υπόλοιποι.
Πετάμε τα γυαλιά, μετά χορεύουμε ξυπόλητοι.

Κι είναι το πρόβλημα μόνο στους εγκεφάλους μας.
Έχουμε μια τράπουλα και κλαίμε για δυο άσσους μας.
Είναι το πρόβλημα στο πώς μεγαλώνουμε:
ό,τι τρύπαγε πετούσαμε – ποτέ δεν το μπαλώναμε.

Έχουμε πρόβλημα, δεν ξέρουμε να βλέπουμε.
Πες μου, πετάμε, ή μάθαμε μόνο να πέφτουμε;
Έχουμε πέσει τόσο πολλές φορές,
που δεν ξέρω εάν σηκωθήκαμε, αλλά μάθαμε ν’ αντέχουμε.

Μάθαμε να αντέχουμε «μια ακόμα φορά».
Προσπαθούμε να πετάξουμε χωρίς τα φτερά.
Έλα κοντά, να κοιταχτούμε ,τουλάχιστον,
αφού δεν μπορούμε να μιλήσουμε τελικά.

Ρεφρέν:…

Στίχοι/Ερμηνεία: Άρρυθμος, Shadow Kid
Beat: Humankind
Ηχοληψία/Μίξη: Lil Home Studio 2020, Shadow Kid, Άρρυθμος
Artwork: Kona G.