Άρρυθμος feat MayPo - Ίχνη Ανασφάλειας

Στίχοι:
Άρρυθμος: Ομίχλη και κρύα πρωινά, ανάθεμα!
Δύσκολες μέρες,που δεν βγαίνω με τίποτα από το πάπλωμα.
Όσες σκέψεις και να έχω, όλα μου μοιάζουν άσχημα,
γιατί εδώ με στηρίζει μόνο το πάτωμα.

Άλλη μια μέρα στ' αστικά και τα αμφιθέατρα,
σε πλαστικά δοχεία, ανθρωπάκια κέρινα.
Ένας χαζός εαυτός, που ξέρει να τα χειριστεί αυτά.
Μα, πάλι μόνος έμεινα.

Πάλι πρώτος έπεσα, πάλι πρώτος έφυγα.
Είδα το ψιλόβροχο και σκιάχτηκα, ενώ
έπειτα το κρύο με αγκάλιασε, όσο τις πληγές μου έκρυβα.
Όσο τις ματιές μου έθαβα, τον θησαυρό σου έψαχνα.

Μου πήρε μήνες να το καταλάβω κι ίσως να
είναι αργά τώρα κι έχει τελειώσει ο μύθος, μα,
είμαι σίγουρος πως τσάμπα έψαχνα ό,τι έψαχνα
Πως τσάμπα έκανα ό,τι έκανα.

Τσάμπα κόπος, τσάμπα το μυαλό μου έξυνα.
Τσάμπα με κοιτούσε, τσάμπα το "εγώ" μου έπειθα.
Μόνο τα ντουβάρια ακούσανε όσα έλεγα,
ούτε εγώ δεν άκουσα τι έλεγα.

MayPo: Έχω κάμποσους εαυτούς να σε κεράσω
κι έχω κάμποσες ιδέες να πω, πριν να γεράσω.
Έχω ένα "εγώ" να πυρπολήσω ολόκληρο.
Κι έχω φύλλα να ρίξω, τώρα που είναι φθινόπωρο.

Είσαι κι εσύ, είσαι κι εσύ που μου μιλάς.
Που μου χρωστάς μια βροχή και μια λιακάδα,
που μου χρωστάς μια αλήθεια και δυο ψέματα.
Μα, σ' έμαθα. Δε θέλω μες στη λίμνη σου βαρκάδα.

Σ' είδα να ψάχνεις να με βρεις και να φοβάσαι.
Σ' είδα να φεύγεις, μα, πάλι δίπλα μου να 'σαι.
Σ' είδα να πέφτεις και να μου φωνάζεις: "κράτα με!".
Μ' είδες να πέφτω- γέλασες. Οπότε, αη παράτα με!

Σ'είδα να κλαις, να μου χαρίζεις την ψυχή σου,
να πετάς όσα σου χάρισα στο μυστικό κουτί σου.
Σου είπα: "πάρε με μαζί σου", και τώρα χάθηκες.
Στης λογικής τα δίχτυα μπερδεύτηκες και πιάστηκες.

Και εγώ να λέω "είμαι καλά" σ' ένα άγριο σήμερα.
Να λέω " έχω τα πάντα", ενώ δεν έχω τίποτα.
Όλα αλλάζουν σίγουρα και σύντομα και εσύ,
μα εγώ, θυμάμαι καλά τη μέρα που μου συστήθηκα.

Άρρυθμος: Η μουντίλα έξω μου θυμίζει τη σαπίλα μου.
Μου θυμίζει εμένα τελευταία φορά που σ' είδα..
Οπότε κοίτα, είναι εύκολο να ξεχάσω όσα είπα.
Μα, όσα είπες κι έκανες, μου μιλάνε κάθε νύχτα.

Κοίτα πόσο καλή παρέα μου κάνει κάθε πίκρα!
Κοίτα πώς πυροδοτεί τη φωτιά μου κάθε σπίθα!
Οπότε, κοίτα πόσα "εγώ" χωράει του μυαλού μου η τρύπα.
Κοίτα, όσα ψέματα και να πω, πάλι θα είναι λίγα.

Οπότε κοίτα, είναι φθινόπωρο, τα φύλλα πέφτουν.
Κοίτα, είναι φθινόπωρο, μυαλό και σώμα δεν αντέχουν.
Κοίτα, κοίτα, κοίτα τη βροχή και την ομίχλη!
Δεν ξέρω τι σου είπα, μα, τα λόγια αφήνουν ίχνη.

Οπότε κοίτα, Πανδώρα, απ' το κουτί σου βγήκα.
Κοίτα τις μέρες ανάποδα, θα δεις πως με βρήκα.
Οπότε κοίτα τις σταγόνες, όχι την καταιγίδα.
Κοίτα, κοίτα, κοίτα, κοίτα, πάλι έμεινε ελπίδα!

Κοίτα το τελευταίο δέντρο μέσα στην ομίχλη.
Κοίτα εαυτέ μου, η ανασφάλεια μας δείχνει.
Εμάς τους δύο ρίχνει..
Και σου το είπα, ρε: Τα λόγια δε φαίνονται, αλλά πάντα αφήνουν ίχνη.

Στίχοι/Ερμηνεία: Άρρυθμος , MayPo
ArtWork: MayPo
Beat: hip hop 156 accordéon violon boom bap [Hanto]