ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, 641 μ.Χ. (ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ)

Ποίηση: Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Τίτλος: Αλεξάνδρεια , 641 μ. Χ.
Απαγγελία: Παππούς Σταύρος
Μουσική: Karen Marie Garrett (Finale of the rose)
Jorge Luis Borges : Alexandria 641 Α.D.
Recitation: by grandfather Stavros
Music: Karen Marie Garrett (Finale of the rose)
This video was made for entertainment reasons (poetry) only.

Αυτό το βίντεο έγινε μόνο για λόγους ψυχαγωγίας (λογοτεχνικούς -ποίηση). Δεν αποσκοπεί σε καμία περίπτωση σε έσοδα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, 641 μ.Χ.

Η πόλις της Αλεξάνδρειας ιδρύθηκε από τον Μεγάλο Αλέξανδρο το 332 π.Χ. όταν αυτός κατέλαβε την Αίγυπτο. Στην πόλη αυτή αργότερα επί Πτολεμαίου Α, ο Δημήτριος ο Φαληρεύς εισηγήθηκε στον Πτολεμαίο Α΄την ίδρυση μιας τεράστιας βιβλιοθήκης που θα συγκέντρωνε όλο τον επιστημονικό και πολιτιστικό πλούτο της εποχής. Ο πλούτος αυτός βρισκόταν τότε, διάσπαρτος σε διάφορες συλλογές και βιβλιοθήκες άλλων πόλεων. Η αρχική συγκέντρωση περγαμηνής ανήλθε σε 200,000 τόμους ενώ,αργότερα, έφτασε τις 700,000 !!! Γύρω από τον τεράστιο αυτό πλούτο γνώσεων συγκεντρώθηκε σχεδόν όλη η πνευματική ελίτ της εποχής προκειμένου να μελετήσει, να αποκτήσει γνώσεις, να ανταλάξει γνώμες και ιδέες. Ονόματα όπως ο Ευκλείδης, ο Ερατοσθένης, η Υπατία, ο Ίππαρχος, ο Απολλώνιος, ο Ήρων, ο Ηρόφιλος, ο Ερασίστρατος κλπ συνδέονται με την βαθειά επίδραση που είχε στον τότε κόσμο η λειτουργίας της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας . Αυτή , όμως, η τόσο μεγάλης σπουδαιότητας βιβλιοθήκη κατεστράφη αρκετές φορές όπως:
α) επί Ιουλίου Καίσαρα το 48 π.Χ.
β) επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Καρακάλλα (198-217 μ.Χ.)
γ) επί Θεοδοσίου το 391 μ.Χ. μετά από εισήγηση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλου.
δ) επί Χαλίφη Δαμασκού Ομάρ το 641 μ.Χ. με βάση το εξής σκεπτικό : " Αν αυτά τα χειρόγραφα έχουν ό,τι έχει και το Κοράνι, είναι περιττά. Αν περιέχουν αντίθετα , είναι επιζήμια ..." ,καί ετέθησαν στην πυρά για την θέρμανση των θερμών λουτρών της πόλης. Το τελευταίο αμφισβητείται από μερικούς ιστορικούς οι οποίοι πιστεύουν ότι την μεγαλύτερη ζημιά στην βιβλιοθήκη έκαναν φορείς χριστιανικής ιδεολογίας και πίστης.

(ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 641 μ.Χ.)

Απ' όταν είδε ο πρωτόπλαστος Αδάμ τη νύχτα,
τη μέρα και το σχήμα του χεριού του,
κατέγραψε και αποτύπωσε ο άνθρωπος
σε πέτρα, μέταλλα ή περγαμηνή
ό,τι περιβάλλει τη γη ή πλάθουν τα όνειρα.
Κι αυτό είναι το έργο του: η Βιβλιοθήκη.
Λένε πως τα βιβλία που περιέχει
ξεπέρασαν τον αριθμό των άστρων
ή της ερήμου την άμμο. Εκείνος
που θα επιχειρούσε να την εξαντλήσει
θάχανε και τον νου
και τα παράτολμά του μάτια.

Ιδού η μεγάλη μνήμη των αιώνων
του παρελθόντος, οι ήρωες, τα ξίφη
τα λακωνικά σύμβολα της Άλγεβρας,
η γνώση που εξερευνά τους πλανήτες
ωροσκόπους της μοίρας, τις δυνάμεις
της πέτρας ή του βότανου,
ο στίχος που διαιωνίζει το χάδι,
η επιστήμη που αποκρυπτογραφεί
τον έρημο Λαβύρινθο του Θεού, η Θεολογία,
η αλχημεία που γυρεύει στη λάσπη το χρυσάφι,
οι φαντασιώσεις του ειδωλολάτρη.

Αν καεί, λένε οι άπιστοι,
θα καεί η ιστορία. Είναι γελασμένοι.
Οι αγρυπνίες των ανθρώπων θα ξαναγεννήσουν
τα αναρίθμητα βιβλία.
Ακόμα κι αν δεν μείνει ούτε ένα
θα σχηματίσουν κάθε μια σελίδα, κάθε λέξη
τον κάθε άθλο και τον κάθε έρωτα του Ηρακλή,
το κάθε δίδαγμα του κάθε χειρόγραφου.....
Τον πρώτο αιώνα της Εγίρας
εγώ, ο Ομάρ που υπέταξα τους Πέρσες
και που επέβαλα το Ισλάμ επί της γης,
προστάζω τους στρατιώτες μου να παραδώσουν
στις φλόγες τη μεγάλη, την άφθαρτη Βιβλιοθήκη.
Αινείτε τον ακοίμητο Θεό και τον απόστολό Του τον Μωάμεθ.